 |
| Pixource / pixabay |
Gatestoneinstitute.org - Judith Bergman / Παρουσίαση Freepen.gr
"Η μέρα έφτασε, όπου η Κίνα είναι παγκόσμια η Νο 1 αγορά ταινιών, ξεπερνώντας το box office συνολικά στη Βόρεια Αμερική για το 2020", έγραψε η εξουσιοδοτημένη από την κυβέρνηση δικτυακή πύλη για την Κίνα, που δημοσιεύθηκε υπό την αιγίδα του Γραφείου του Συμβουλίου Πληροφοριών , επίσης γνωστό ως Γραφείο Εξωτερικής Προπαγάνδας, σε ένα αυτο-συγχαρητήριο το άρθρο, "η Κίνα επίσημα η μεγαλύτερη κινηματογραφική αγορά". Το άρθρο, που δημοσιεύθηκε στις 20 Οκτωβρίου, συνέχισε να αναφέρει το κινεζικό blockbuster, το 800, μια ταινία του Β' ΠΑΓΚΟΣΜΊΟΥ πολέμου για μια ομάδα Κινέζων στρατιωτών υπό πολιορκία από τον ιαπωνικό στρατό, ποια ήταν η υψηλότερη ταινία κέρδους στον κόσμο το 2020, καθώς και μια χούφτα άλλων κινεζικών ταινιών που έχουν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν το τελευταίο τρίμηνο του 2020.
Αυτό είναι που το Κ.Κ.Κ. εργάζεται για τουλάχιστον μια δεκαετία. Ένα ανακοινωθέν που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2011, μίλησε για "τον επείγοντα χαρακτήρα" της ενίσχυσης της "ήπιας δύναμης της Κίνας και της διεθνούς επιρροής του δικού της Πολιτισμού" και την επιθυμία να "οικοδομήσουμε τη χώρα μας σε μια σοσιαλιστική πολιτιστική υπερδύναμη".
Η εξέλιξη αυτή είναι κακά νέα για το Χόλιγουντ, το οποίο εδώ και χρόνια έχει επιδιώξει μεγαλύτερη πρόσβαση στην τεράστια και προσοδοφόρα αγορά της Κίνας. Η Κίνα δεν βασίζεται πλέον σε Αμερικανικές υπερπαραγωγές για να γεμίσει τους κινηματογράφους της. Το Χόλιγουντ, ωστόσο, χρειάζεται την κινεζική αγορά για να κάνει τις ταινίες του μια οικονομική επιτυχία.
Από το 2012, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) έχει επιτρέψει μια ποσόστωση μόλις 34 ξένων ταινιών -- πριν από το 2012, οι αριθμοί ήταν ακόμη χαμηλότεροι. Μόνο οι ταινίες που πληρούν τις αυστηρές απαιτήσεις των λογοκριτών του κεντρικού τμήματος προπαγάνδας του ΚΚΚ είναι ακόμη επιλέξιμες για εξέταση στην τεράστια και προσοδοφόρα κινεζική αγορά. Το κεντρικό τμήμα προπαγάνδας είναι υπεύθυνο για την "εποπτεία της εθνικής κινηματογραφικής παραγωγής, διανομής και Προβολής, οργανώνοντας την αναθεώρηση του περιεχομένου της ταινίας...η εισαγωγή και εξαγωγή όλων των ταινιών, των μέσων ενημέρωσης, των δημοσιεύσεων και άλλου περιεχομένου...συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε συνεργασίας με υπερπόντιες οργανώσεις". Το κεντρικό τμήμα προπαγάνδας εργάζεται για να "εφαρμόσει τις κατευθυντήριες γραμμές προπαγάνδας του κόμματος".
"Οι κανονισμοί και οι διαδικασίες της Κίνας για την έγκριση ξένων ταινιών αντικατοπτρίζουν τη θέση του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος ότι η τέχνη, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας, είναι μια μέθοδος κοινωνικού ελέγχου", σύμφωνα με ερευνητικό έγγραφο του προσωπικού του 2015 για την Επιτροπή Οικονομικής και Ασφάλειας ΗΠΑ-Κίνας με τίτλο "σε σκηνοθεσία Χόλιγουντ κι επεξεργασία από την Κίνα: πώς η λογοκρισία και η επιρροή της Κίνας επηρεάζουν τις ταινίες παγκοσμίως".
"Ως αποτέλεσμα αυτών των κανονισμών, οι κινηματογραφιστές του Χόλιγουντ υποχρεούνται να αποκόψουν οποιεσδήποτε σκηνές, διάλογο και θέματα που μπορεί να θεωρηθούν ενοχλητικά για την κινεζική κυβέρνηση. Με ένα μάτι προς τη διανομή στην Κίνα, οι αμερικανοί κινηματογραφιστές επεξεργάζονται όλο και περισσότερο ταινίες εν αναμονή των πολλών πιθανών ευαισθησιών των κινέζων λογοκριτών".
"Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων του Χόλιγουντ", σημείωσε μια έκθεση του Αυγούστου, που έγινε στο Χόλιγουντ, λογοκρίθηκε από το Πεκίνο, που δημοσιεύθηκε από την American PEN "οραματίζονται όλο και περισσότερο τις επιθυμίες του λογοκριτή του ΚΚΚ όταν αποφασίζει ποια ταινία προβάλλει στο greenlight..."
"Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα...κατέχει σημαντική επιρροή για το αν μια ταινία του Χόλιγουντ θα είναι κερδοφόρα ή όχι—και τα στελέχη του στούντιο το γνωρίζουν. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύστημα στο οποίο οι γραφειοκράτες του Πεκίνου μπορούν να απαιτήσουν αλλαγές στις ταινίες του Χόλιγουντ—ή να περιμένουν από τους insiders του Χόλιγουντ να προβλέψουν και να κάνουν αυτές τις αλλαγές, χωρίς προειδοποίηση—χωρίς σημαντική απόχρωση ή κραυγή για τέτοια λογοκρισία".
"Το Πεκίνο χρησιμοποιεί την ουσιαστική μόχλευση που έχει πάνω από το Χόλιγουντ για πολιτικό αποτέλεσμα", σύμφωνα με την American PEN.
"Πιέζοντας τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων του Χόλιγουντ να παρουσιάσουν μια απολυμασμένη και θετική εικόνα της Κίνας και του κυβερνώντος κόμματός της και ενθαρρύνοντας τις ταινίες του Χόλιγουντ να προωθήσουν μηνύματα που ευθυγραμμίζονται με τα πολιτικά της συμφέροντα. Ο στόχος του Πεκίνου δεν είναι απλώς να εμποδίσει τον πληθυσμό του να λαμβάνει μηνύματα που θεωρεί εχθρικά προς τα συμφέροντά του, αν και αυτό αποτελεί σημαντικό στοιχείο της δομής λογοκρισίας του. Αντ 'αυτού, το ΚΚΚ θέλει να επηρεάσει προληπτικά το Χόλιγουντ προς την αφήγηση ιστοριών που το κολακεύουν και παίζουν στα πολιτικά του συμφέροντα".
Η λογοκρισία παίρνει διάφορες μορφές. Υπάρχουν ταινίες που το Χόλιγουντ δεν κάνει πλέον, επειδή θα εκνευρίσουν το ΚΚΚ και θα τερματίσουν αμέσως όλες τις επιχειρήσεις με την Κίνα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ταινίες με πολιτικά θέματα, όπως το Κουντούν και τα Επτά χρόνια στο Θιβέτ, σχετικά με την εισβολή της Κίνας και την κατοχή του Θιβέτ, ή την Κόκκινη Γωνία, σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο νομικό σύστημα της Κίνας. Μετά από αυτές τις ταινίες που έγιναν το 1997, η Κίνα διέταξε να σταματήσει τις συνεργασίες με τα τρία στούντιο του Χόλιγουντ που διανέμουν τις ταινίες και οι συγγνώμες διανεμήθηκαν αντί των έργων. "Κάναμε ένα ηλίθιο λάθος. Τα κακά νέα είναι ότι η ταινία έγινε.Τα καλά νέα είναι ότι κανείς δεν την παρακολούθησε", δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Disney Michael Eisner στον Κινέζο Πρωθυπουργό Zhu Rongji για το Kundun το 1998. "Εδώ θέλω να ζητήσω συγγνώμη και στο μέλλον θα πρέπει να αποτρέψουμε αυτό το είδος πράγματος, το οποίο προσβάλλει τους φίλους μας, από το να συμβεί".
Δεν είναι μόνο τα πιο ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν. Ακόμη και φανταστικές απεικονίσεις Κινέζων κακοποιών απομακρύνονται από τις ταινίες του Χόλιγουντ, προτού θεαθούν από έναν μόνο Κινέζο λογοκριτή. Η Red Dawn, μια νέα έκδοση μιας παλαιότερης ταινίας για μια σοβιετική εισβολή στην Αμερική, άλλαξε ψηφιακά, αλλάζοντας τους Κινέζους εισβάλλοντες στρατιώτες σε Βορειοκορεάτες, για να μην κάνουν τους Κινέζους να φαίνονται κακοί. Εκείνη την εποχή, ένας παραγωγός και διανομέας ταινιών στην Κίνα, ο Dan Mintz, της DMG Entertainment, δήλωσε ότι αν η ταινία είχε κυκλοφορήσει χωρίς να αλλάξει τους Κινέζους εισβολείς, "θα υπήρχε μια πραγματική αντίδραση. Είναι σαν να είσαι προσκεκλημένος σε ένα δείπνο και να προσβάλλεις τον οικοδεσπότη όλη τη νύχτα. Δεν υπάρχει τρόπος να φανείς καλός.... Η ίδια η ταινία δεν ήταν μια έξυπνη κίνηση".
Μερικές φορές τα γεγονότα χειραγωγούνται επίσης για να χωρέσουν μια αφήγηση που θα ευχαριστήσει την Κίνα. Στην ταινία του 2013, Gravity, στην οποία η Sandra Bullock έπαιξε μια Αμερικανίδα αστροναύτη, τα ρωσικά δορυφορικά συντρίμμια κατέστρεψαν το διαστημικό λεωφορείο της και η Bullock έσωσε μόνο τον εαυτό της φτάνοντας σε έναν κινεζικό διαστημικό σταθμό. Στην πραγματικότητα, ωστόσο "οι Ρώσοι δεν έχουν στείλει ποτέ έναν πυραύλο σε έναν από τους δικούς τους δορυφόρους, όπως απεικονίζει η ταινία. Αλλά οι Κινέζοι έκαναν ακριβώς αυτό το 2007", έγραψε ο Michael Pillsbury στο The Hundred Year Marathon.
"Οι αξιωματούχοι των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών δεν έλαβαν καμία προειδοποίηση από τους Κινέζους για την εκτόξευση πυραύλων τους και στην πραγματικότητα είχαν επανειλημμένα διαβεβαιωθεί ότι η κινεζική κυβέρνηση δε διέθετε αντι-δορυφορικό πρόγραμμα. Οι Κινέζοι δημιούργησαν απερίσκεπτα μακράν το μεγαλύτερο, πιο επικίνδυνο πεδίο διαστημικών συντριμμιών στην ιστορία, αλλά οι Ρώσοι παίρνουν την ευθύνη στην ταινία. Το αποτέλεσμα αυτών των ψευδών παρουσιάσεων είναι ότι οι Κινέζοι μοιάζουν με ήρωες στη βαρύτητα... οι συγγραφείς βγήκαν από το δρόμο τους για να διαστρεβλώσουν την ιστορία του τι συνέβη στο διάστημα...".
Ένας παραγωγός του Χόλιγουντ δήλωσε ότι οι προτάσεις για έργα που επικρίνουν την Κίνα προκάλεσαν τον φόβο ότι "εσείς ή η εταιρεία σας θα είστε ενεργά στη μαύρη λίστα και θα παρεμβαίνουν στο τρέχον ή μελλοντικό σας έργο. Έτσι, όχι μόνο θα φέρετε το κύριο βάρος [της απόφασής σας], αλλά και την εταιρεία σας, και τις μελλοντικές εταιρείες που θα εργάζεστε. Και αυτό είναι απολύτως στο πίσω μέρος του μυαλού μας".
Ένας άλλος παραγωγός του Χόλιγουντ δήλωσε: "Είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς να αυτο-λογοκριθούμε... Απλά δεν ξέρετε τι είναι σωστό και τι είναι λάθος". Η Κίνα κάνει σκόπιμα το ζήτημα του τι θα περάσει τους λογοκριτές και τι όχι, δυσδιάκριτο. Αυτή η ασάφεια εξασφαλίζει ότι οι παραγωγοί του Χόλιγουντ θα προτιμούν να αυτο-λογοκριθούν περισσότερο, αντί να κινδυνεύουν να απορριφθούν από τους λογοκριτές.
Ένας τρόπος για τα στούντιο του Χόλιγουντ να παρακάμψουν την ποσόστωση των 34 ξένων ταινιών ετησίως είναι να συν-παράγουν ταινίες με κινεζικές εταιρείες παραγωγής, δίνοντας έτσι αποτελεσματικά τον δημιουργικό έλεγχο του έργου. Τέτοιες συνεργασίες επίσης, όπως ήταν αναμενόμενο, συχνά φαίνεται να υποκύπτουν στην Κίνα. Στην υψηλότερη ακαθάριστη συμπαραγωγή ΗΠΑ-Κίνας, The Meg – που ονομάστηκε από μερικούς "μια μέτρια συνέχεια του Jaws -για παράδειγμα, οι Κινέζοι κινηματογραφιστές είδαν μέσα από την υπονόμευση. "Σε αυτή την ταινία, Οι δυτικοί είτε καταπίνονται ολόκληροι είτε κατέρρευσαν. Αλλά όλοι οι ανατολικοί χαρακτήρες βρήκαν άπαντες ένα χαριτωμένο θάνατο, με τα πρόσωπά τους αλώβητα..." σχολίασε ένας θεατής. Ένας άλλος είπε: "Αυτός ο μεγαλόδοντας, ο οποίος τρώει μόνο αλλοδαπούς και αφήνει μια παραλία γεμάτη από Κινέζους χωρίς αλλοιώσεις, είναι τόσο στοχαστικός".
Η Κίνα έχει "εκπληκτική επιρροή στο Χόλιγουντ" σύμφωνα με τον Chris Fenton, έναν πολύπειρο στέλεχος του Χόλιγουντ και συγγραφέας του Feeding the Dragon: Inside the Trillion Dollar Dilemma Facing Hollywood, the NBA, and American Business.
"Ακόμη και αν μια συγκεκριμένη ταινία ή τηλεοπτική σειρά δεν αναμένεται να έχει κέρδος στην Κίνα. Ίσως πάνε και λένε: "ο προϋπολογισμός για αυτή την ταινία δεν χρειάζεται την αγορά της Κίνας για να δημιουργήσει έσοδα γι' αυτό. Θα εργαστούμε σε αυτό, θα είμαστε ελεύθεροι με το περιεχόμενο και θα το κάνουμε για την Αμερική και άλλες δημοκρατικές χώρες."Λοιπόν σε αυτή την περίπτωση, η Κίνα μαθαίνει για αυτές τις ταινίες και ξέρει γι' αυτούς, ακόμα κι αν η συγκεκριμένη ταινία δεν εισέλθει στην Κίνα, η Κίνα θα τιμωρήσει το στούντιο ή τους κινηματογραφιστές που ασχολούνται με τη συγκεκριμένη ταινία, έτσι ώστε να μην μπορούν να στείλουν άλλες ταινίες".
Οι περισσότεροι κινηματογραφιστές πιθανότατα δεν γνωρίζουν ότι το ΚΚΚ είχε λόγο για την ταινία που παρακολουθούν: οι λογοκρισμένες ταινίες του Χόλιγουντ δεν έρχονται με μια ετικέτα που δηλώνει αυτό το γεγονός. Ούτε η λογοκρισία του ΚΚΚ είναι ένα θέμα που το Χόλιγουντ είναι πρόθυμο να συζητήσει ανοιχτά. "Ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα για την έρευνα της PEN America ήταν το πόσο επιφυλακτικοί υπήρξαν οι επαγγελματίες του Χόλιγουντ όταν έπρεπε να μιλήσουν είτε συγκεκριμένα είτε δημόσια για το θέμα αυτό".
"Οι λόγοι που δόθηκαν για μια τέτοια επιφυλακτικότητα ήταν αρκετοί, αλλά όλοι περιστράφηκαν γύρω από το φόβο μιας αρνητικής αντίδρασης—από το Πεκίνο, από τον εργοδότη τους ή από το Χόλιγουντ γενικότερα. Όπως είπε ένας παραγωγός του Χόλιγουντ στην Αμερική, " όλοι μας φοβόμαστε να κατονομαστούμε σε ένα άρθρο που συζητά γενικά την Κίνα στο Χόλιγουντ".
Είναι παράλογο, για να το θέσω ευγενικά, το Χόλιγουντ να υποτάσσεται στη λογοκρισία και να υποκύπτει στο ΚΚΚ για χάρη οικονομικού κέρδους, ενώ ταυτόχρονα πωλεί τον εαυτό του ως μια προοδευτική βιομηχανία που ισχυρίζεται ότι μιλάει με αλήθεια στην εξουσία και υποστηρίζει την κοινωνική δικαιοσύνη και τις ίσες ευκαιρίες για όλους, ανεξάρτητα από το φύλο, το χρώμα του δέρματος, την εθνικότητα, τη θρησκεία ή τον σeξουαλικό προσανατολισμό. Μια τέτοια προσποίηση δεν ταιριάζει καλά με το γεγονός ότι οι Θιβετιανοί και οι Μουσουλμάνοι των Ουιγούρων, για να αναφέρουμε μόνο δύο ομάδες, δεν υπάρχουν πια στο σύμπαν του Χόλιγουντ, μόνο και μόνο επειδή το είπε το ΚΚΚ. Σίγουρα, αυτό είναι κάτι που πρέπει να αμφισβητείται συχνά και να συζητείται δυνατά-εκτός αν υπάρχει τώρα γενική συναίνεση ότι το ΚΚΚ θα πρέπει να αποφασίζει για πάντα ποιες ταινίες γίνονται στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αν αυτό συμβαίνει χωρίς αγώνα στα μεγάλα στούντιο, ποια ελπίδα υπάρχει για μικρότερα στούντιο, ανεξάρτητους κινηματογραφιστές και άλλους;
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από την κινηματογραφική επιχείρηση.
"Δεν είναι μόνο το θέμα του Χόλιγουντ, δεν είναι μόνο το θέμα της τεχνολογίας, δεν είναι μόνο το μπάσκετ ή το αθλητικό θέμα ή διάφορες άλλες βιομηχανίες..." είπε ο Chris Fenton.
"Είναι όλο το φάσμα. Για να αποκτήσετε προϊόντα και υπηρεσίες σε αυτήν την αγορά, υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που πρέπει να παίξετε... έτσι σας επιτρέπουν την πρόσβαση στους καταναλωτές. Αλλά αυτές οι διαδικασίες... έχουν πάει όλο και χειρότερα... και ενισχύονται με την πάροδο του χρόνου....[Αυτό] έχει φτάσει στο σημείο όπου είτε πρέπει να το σταματήσουμε τώρα και να αντεπιτεθούμε, είτε πρόκειται απλώς να χάσουμε...".