Γιατί η νομική βάση Δένδια είναι αναγκαία στην πολιτική διαχείριση των προβλημάτων με την Τουρκία

www_slon_pics / pixabay

Στην αντιπαράθεσή μας με την Τουρκία υπάρχουν τρεις κυρίαρχες αντιλήψεις διαχείρισης (υπάρχουν φυσικά και ενδιάμεσες υβριδικές προσεγγίσεις).

 

Του Στέλιου Φενέκου

υποναυάρχου ε.α.

προέδρου Κοινωνίας Αξιών

 

1. ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ, ΜΕ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΓΩΜΑ 

 

Η αντίληψη αυτή βασίζεται σε καθαρά πολιτικούς όρους και πολιτικές διαπραγματεύσεις φανερές και αφανείς, οι οποίες στην ουσία κινούνται στην λογική του "δούναι και λαβείν", έχουν σκοπό να μειώσουν την ένταση και να παγώσουν τα πράγματα σε μία θολή και αόριστη κατάσταση.

Βασίζεται στην ελπίδα ότι κρύβοντας τις αδυναμίες και τα προβλήματα και μεταθέτοντας τα στο μέλλον, θα υπάρξει μία αλλαγή στο διεθνές και εγχώριο περιβάλλον (και των δύο χωρών), που θα ευνοήσει μία καλύτερη προσέγγιση. 

 

Η άποψη αυτή είναι εξόχως ουτοπική και παρελκυστική και με τον τρόπο αυτό διαχειρίσθηκαν τα 

προβλήματα οι περισσότερες κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, όπου ΟΛΑ τα προβλήματα με την Τουρκία πάγωναν, οι ευνοϊκές συνθήκες δεν υπήρξαν, αντίθετα το διεθνές περιβάλλον ποτέ δεν μας επέτρεψε να διαχειριστούμε με καλύτερο τρόπο κάποια από αυτά και μάλιστα οι σχέσεις μας με την Τουρκία σήμερα έφθασαν να επιβαρύνονται και τα προβλήματα να διευρύνονται. 

 

2. ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΑ ΛΥΘΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΙΣΧΥΟΣ

 

Η άλλη ακραία προσέγγιση είναι η καθαρή προβολή ισχύος (κάθε είδους ισχύος, πρωτοστατούσης της στρατιωτικής), όχι πλέον για αποτροπή (όπως λέγαμε μέχρι σήμερα και δεν την ενασκήσαμε), αλλά για ακύρωση της στρατηγικής των τετελεσμένων που έχουν επιβληθεί ήδη στο πεδίο από την Τουρκία και ακόμη χειρότερα για επικράτηση στο παιχνίδι κυριαρχίας που προωθεί. 

 

Η επιλογή αυτή, ξεκάθαρη μεν, δεν τυγχάνει γενικής αποδοχής δε, πόσο μάλλον όταν στερείται βασικών πυλώνων στήριξης (πολιτική απόφαση, σύμπνοια τριγώνου Κυβέρνησης-Λαού-ΕΔ, κοινωνικό κόστος, στρατηγικό απόθεμα ισχύος, διεθνούς υποστήριξης κλπ). 

 

Η λογική αυτή της άμεσης αποφασιστικής στρατιωτι

κής αντιπαράθεσης από την πλευρά μας προωθείται άκαιρα και άκριτα, αφού δεν λαμβάνονται υπ’ όψη όλες οι δυνατότητες και αδυναμίες της χώρας, αλλά και το εάν φθάνει μία αποφασιστική πολεμική αντιπαράθεση για να λυθούν με μιας όλα μας τα προβλήματα. 

 

3. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ - ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΝΙΚΕΣ - ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ
- ΟΜΩΣ Η ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

 

Ο τρίτος δρόμος είναι αυτός που αναγνωρίζει μεν το πολιτικό πρόβλημα και τις παραμέτρους ισχύος, αναγνωρίζει όμως και ότι δεν υπάρχει μία αποφασιστική λύση και αναγνωρίζει την σημασία των μικρών καθημερινών νικών σε όλα τα επίπεδα. 

 

Όμως ο δρόμος αυτός έχει ανάγκη την δημιουργία νομικών ερεισμάτων, έγκαιρα και με πρόβλεψη για την νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας και της κυριαρχίας μας, γιατί είναι αυτά που θα διαμορφώσουν το περιβάλλον των σχέσεων μας με την Τουρκία και την διεθνολογική βάση για την αποδυνάμωση των τετελεσμένων και των διεκδικήσεων της.

 

Ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας πολύ σωστά έχει αντιληφθεί αυτήν τη διάσταση και κινείται παράλληλα στα επίπεδα της διπλωματίας και της πολιτικής, με βαρύτητα όμως στην νομική διάσταση των προβλημάτων (με την προσπάθεια δημιουργίας νομικών ερεισμάτων και διασφαλίσεων).

 

Και ενώ οι πρωτοβουλίες του δημιουργούσαν νέα δυναμική για την κατοχύρωση και διασφάλιση των δικαιωμάτων μας, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης υπέκυψε στις πιέσεις της Γερμανίας (η οποία δυσαρεστήθηκε από τις πρωτοβουλίες Δένδια, κυρίως σε ότι αφορά την συμφωνία με την Αίγυπτο-και χάθηκε έκτοτε η πρωτοβουλία που πρόσκαιρα ανακτήσαμε) ελπίζοντας ότι η πολιτική διαμεσολάβηση της Γερμανία και το πολιτικό επίπεδο ήταν το βέλτιστο πεδίο επίλυσης των προβλημάτων μας. Και σε αυτό τον παροτρύνει μία ομάδα υμνητών του διεθνούς κύρους και γοητείας του.

 

Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό άμεσα, ότι είναι πολύπλευρη και πολυεπίπεδη υπόθεση η διεθνής εκπροσώπηση της χώρας και ότι δεν μπορεί να αποδυναμώνεται ο βασικός δρων στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ο Υπουργός Εξωτερικών.

 

Ο κ. Δένδιας, (παρά τα οιαδήποτε τεχνικά προβλήματα έχουν οι αναγκαίες συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο) αποδεικνύεται δραστήριος, συνετός μετριοπαθής και νομικά καταρτισμένος και ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι για να διαχειρισθούμε το πολιτικό πρόβλημα με την Τουρκία και για την αποδυνάμωση των διεκδικήσεων της και της στρατηγικής των τετελεσμένων, χρειάζονται οπωσδήποτε τα νομικά ερείσματα (διεθνώς και στο εσωτερικό) τα οποία ευφυώς προσπαθεί να δημιουργήσει (και δημιουργεί).

 

ΣΗΜ: Ένα πρόβλημα που διαφαίνεται ήδη είναι η πιθανολογούμενη υπόγεια παρέμβαση της κας Μπακογιάννη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, με προσπάθεια προώθησης “δικών της παιδιών” στο Υπουργείο Εξωτερικών. 

 

Μάλιστα κάποιοι έχουν φθάσει σε τέτοιο σημείο αμετροέπειας, που μιλάνε από τώρα σαν να είναι οι ίδιοι στην εκτελεστική εξουσία και διαχειρίζονται με ζέση την εξωτερική πολιτική (φυσικά ούτε περνάει από την σκέψη τους η διάκριση και ο έλεγχος των εξουσιών, κλπ).