Την επόμενη εβδομάδα ψηφίζεται στη βουλή το νομοσχέδιο για την επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12νμ στα νησιά του Ιονίου και στην ηπειρωτική Ελλάδα στο Ιόνιο πέλαγος μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου.
Από: militaire.gr
Του Π. Βούλικα
Γιατί άραγε η Ελλάδα δεν προχωρά στην άσκηση του νόμιμου δικαιώματός της, στην επέκταση δηλαδή των χωρικών της υδάτων στην ανατολική ηπειρωτική χώρα, στα νησιά του Αιγαίου, στα Δωδεκάνησα και την Κρήτη;
Πόσο στα σοβαρά παίρνει το ελληνικό πολιτικό σύστημα την απειλή της Τουρκίας-και μάλιστα με ψηφισμένο νόμο στο τουρκικό κοινοβούλιο-για αιτία πολέμου αν επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 νμ στο Αιγαίο;
Ακόμα κι αν γίνει άμεσα η επέκταση στα 12 νμ, έχει η Ελλάδα τα απαραίτητα μέσα επιτήρησης (πλωτά-εναέρια-χερσαία) της τεράστιας θαλάσσιας περιοχής του Αιγαίου που ενσωματώνει στην επικράτειά της;
Η απάντηση είναι όχι, αν κρίνουμε από τις αποσπασματικές προσπάθειες προμήθειας μέσων επιτήρησης των θαλάσσιων συνόρων της χώρας με αγορές σχεδόν πάντα από το εξωτερικό, πλωτών μέσων υποδεέστερων των επιχειρησιακών απαιτήσεων.
Η φωτογραφία από το επεισόδιο στα Ίμια που δημοσιεύτηκε στο διεθνή τύπο όπου μεγάλα σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής καταδιώκουν το ελληνικό φουσκωτό του ΛΣ προκαλεί δέος.
Η Ελλάδα έχει αποτύχει στην ανασύνταξη της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας. Δεν γίνονται προσπάθειες τόνωσής της μέσω παραγγελιών πλωτών μέσων για το ΠΝ και το ΛΣ σε ελληνικά ναυπηγεία.
Η εγχώρια τεχνογνωσία υπάρχει, οι πηγές χρηματοδότησης και από την ΕΕ είναι διαθέσιμες, όμως συνεχίζουμε στο δρόμο της προμήθειας μέσων από το εξωτερικό, όπως η πρόσφατη αγορά δύο σύγχρονων περιπολικών σκαφών για το ΛΣ από την Ιταλία.
Το δεύτερο κομμάτι αποτελεί το καθαρά πολιτικό και αφορά την συνεννόηση με συμμαχικές χώρες του ΝΑΤΟ και άλλες που κάποιοι πιστεύουν ότι θίγονται με την επέκταση στα 12 νμ θεωρώντας ότι το Αιγαίο μετατρέπεται σε ελληνική λίμνη. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει, καθώς σε κάθε περίπτωση προβλέπεται η δημιουργία διαδρόμων ελεύθερης ναυσιπλοΐας για τα πλωτά μέσα με ξένη σημαία.
Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει η απαιτούμενη βούληση στην ελληνική πολιτική ελίτ να πάρει τις αποφάσεις εκείνες που και την εθνική αμυντική βιομηχανία θα τονώσουν και θα εδραιώσουν την κυριαρχίας της σε τομείς όπως η αλιεία, η ενέργεια, η έρευνα και διάσωση στις ελληνικές θάλασσες.
Από: militaire.gr
Του Π. Βούλικα
Γιατί άραγε η Ελλάδα δεν προχωρά στην άσκηση του νόμιμου δικαιώματός της, στην επέκταση δηλαδή των χωρικών της υδάτων στην ανατολική ηπειρωτική χώρα, στα νησιά του Αιγαίου, στα Δωδεκάνησα και την Κρήτη;
Πόσο στα σοβαρά παίρνει το ελληνικό πολιτικό σύστημα την απειλή της Τουρκίας-και μάλιστα με ψηφισμένο νόμο στο τουρκικό κοινοβούλιο-για αιτία πολέμου αν επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 νμ στο Αιγαίο;
Ακόμα κι αν γίνει άμεσα η επέκταση στα 12 νμ, έχει η Ελλάδα τα απαραίτητα μέσα επιτήρησης (πλωτά-εναέρια-χερσαία) της τεράστιας θαλάσσιας περιοχής του Αιγαίου που ενσωματώνει στην επικράτειά της;
Η απάντηση είναι όχι, αν κρίνουμε από τις αποσπασματικές προσπάθειες προμήθειας μέσων επιτήρησης των θαλάσσιων συνόρων της χώρας με αγορές σχεδόν πάντα από το εξωτερικό, πλωτών μέσων υποδεέστερων των επιχειρησιακών απαιτήσεων.
Η φωτογραφία από το επεισόδιο στα Ίμια που δημοσιεύτηκε στο διεθνή τύπο όπου μεγάλα σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής καταδιώκουν το ελληνικό φουσκωτό του ΛΣ προκαλεί δέος.
Η Ελλάδα έχει αποτύχει στην ανασύνταξη της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας. Δεν γίνονται προσπάθειες τόνωσής της μέσω παραγγελιών πλωτών μέσων για το ΠΝ και το ΛΣ σε ελληνικά ναυπηγεία.
Η εγχώρια τεχνογνωσία υπάρχει, οι πηγές χρηματοδότησης και από την ΕΕ είναι διαθέσιμες, όμως συνεχίζουμε στο δρόμο της προμήθειας μέσων από το εξωτερικό, όπως η πρόσφατη αγορά δύο σύγχρονων περιπολικών σκαφών για το ΛΣ από την Ιταλία.
Το δεύτερο κομμάτι αποτελεί το καθαρά πολιτικό και αφορά την συνεννόηση με συμμαχικές χώρες του ΝΑΤΟ και άλλες που κάποιοι πιστεύουν ότι θίγονται με την επέκταση στα 12 νμ θεωρώντας ότι το Αιγαίο μετατρέπεται σε ελληνική λίμνη. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει, καθώς σε κάθε περίπτωση προβλέπεται η δημιουργία διαδρόμων ελεύθερης ναυσιπλοΐας για τα πλωτά μέσα με ξένη σημαία.
Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει η απαιτούμενη βούληση στην ελληνική πολιτική ελίτ να πάρει τις αποφάσεις εκείνες που και την εθνική αμυντική βιομηχανία θα τονώσουν και θα εδραιώσουν την κυριαρχίας της σε τομείς όπως η αλιεία, η ενέργεια, η έρευνα και διάσωση στις ελληνικές θάλασσες.