Από: konstantinosholevas.gr - Κωνσταντίνος Χολέβας
Ο Νιχάτ Ερίμ, που αργότερα έγινε και πρωθυπουργός της Τουρκίας, υπέβαλε στον τότε πρωθυπουργό Μεντερές και στον τότε υπουργό εξωτερικών Ζορλού το σχέδιο, που φέρει το όνομά του, και που έγινε δεκτό ως ο σχεδιασμός της Τουρκίας για την Κύπρο.
Το σχέδιο προνοεί την ανάκτηση της Κύπρου (την θεωρούσαν Οθωμανική, την έχασαν και ζητούν να την ανακτήσουν) σε έξι στάδια, με την υλοποίηση έξι επί μέρους στόχων. Τα πέντε στάδια έχουν ήδη ολοκληρωθεί. Μένει προς υλοποίηση ο τελευταίος στόχος.
Πρώτος στόχος ήταν η παρεμπόδιση της απόδοσης της Κύπρου στην Ελλάδα. Επετεύχθη.
Δεύτερος στόχος ήταν η απόκτηση από την Τουρκία νόμιμων δικαιωμάτων επί της Κύπρου. Επετεύχθη με τη βοήθεια και της Βρετανίας.
Τρίτος στόχος ήταν η συγκέντρωση των διασκορπισμένων σε όλη την Κύπρο Τουρκοκυπρίων σε θυλάκους, ώστε να αποτελέσουν συμπαγείς, ομοιογενείς, μάζες. Τα κατάφεραν, σ’ ένα μεγάλο ποσοστό, με την ανταρσία των Τουρκοκυπρίων από τα Χριστούγεννα του 1963 μέχρι τους βομβαρδισμούς του καλοκαιριού 1964 από την τουρκική Αεροπορία.
Τέταρτος στόχος ήταν να θεραπευθεί η αριθμητική μειονεξία τους. Οι Τούρκοι της Κύπρου ήταν το 18% και οι Έλληνες το 82%. Και τον στόχο αυτό τον υλοποίησαν. Μετά την Τουρκική εισβολή μετέφεραν και εξακολουθούν να μεταφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους στα κατεχόμενα μέρη της Κύπρου. Ο εποικισμός αντίκειται στο Διεθνές Δίκαιο και στις αρχές του ΟΗΕ, αλλά ήδη δημιουργείται τετελεσμένο. Τον ψευδοπρόεδρο Τατάρ τον εξέλεξαν οι ψήφοι των εποίκων.
Πέμπτος στόχος ήταν να αποκτήσουν τον στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής. Ο Αττίλας σήμερα διαθέτει δύναμη 40.000 τουλάχιστον επί Κυπριακού εδάφους, ενώ τα πολεμικά και ερευνητικά σκάφη του τουρκικού Ναυτικού περιπολούν απειλητικά..
Μένει ανεκπλήρωτος ο έκτος στόχος τους που προνοεί τον πλήρη πολιτικό έλεγχο της Κύπρου Αυτός ο στόχος επιδιώκεται να υλοποιηθεί από την Άγκυρα και τον πρόθυμο Τατάρ με τη λύση των δύο κρατών. Παρά τη φρασεολογία αυτή η Τουρκία σήμερα δεν ενδιαφέρεται για την ενσωμάτωση των Κατεχομένων. Προτιμά μία λύση Συνομοσπονδίας, μία χαλαρή ένωση δύο ισοτίμων κρατών (ή πολιτειών), έτσι ώστε να ελέγχει πλήρως το τουρκοκυπριακό κράτος και να μπορεί να παρεμβαίνει –με διάφορες δικαιολογίες- στο ελληνοκυπριακό κράτος.
Ας θυμηθούμε τα περίφημα λόγια του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου στο διάγγελμά του της Μεγάλης Τετάρτης του 2004 κατά του Σχεδίου Ανάν: Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα! Και εγώ θα έλεγα: Την Κυπριακή Δημοκρατία και τα μάτια μας. Τα δύο κράτη δεν είναι λύση, θα είναι διάλυση.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 2.1.2021