Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Ουσιαστικά πρόκειται για μια ακόμα θεατρική παράσταση «διαπραγματεύσεων» όπου ο κάθε ένας απευθύνεται σε κουφό συνομιλητή, αφ΄ ενός μεν για τις επείγουσες ανάγκες εμφάνισης μιας «διαλλακτικής» Τουρκίας απέναντι στην διεθνή κοινότητα, αφ΄ ετέρου δε για τους συγκυριακούς και αντικειμενικούς λόγους που έχει η Ελλάδα για την συμμετοχή της σε αυτή την παράσταση.
Η Ελλάδα διακηρύσσει σε όλους τους τόνους και σε όλα τα επίπεδα πως οι διερευνητικές με την Τουρκία γίνονται μόνο για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα πάντα στην βάση τους Διεθνούς Δικαίου.
Η Τουρκία διακηρύσσει σε όλους τους τόνους και σε όλα τα επίπεδα πως οι διερευνητικές περιλαμβάνουν ό,τι τραβάει η καρδιά τους σε θεματολογία, την οποία δημιουργούν μονομερώς και κατά νέο-οθωμανική βούληση.
Η προηγούμενη θεατρική παράσταση «διαπραγματεύσεων», η εξηκοστή κατά σειρά, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα τον Γενάρη του 2016 αλλά έκτοτε στην Τουρκία, με αφορμή το (δήθεν) πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, επιβλήθηκε μια απροκάλυπτη δικτατορία με κοινοβουλευτικό φερετζέ και επίσημο πλέον στόχο την ανασύσταση της πεθαμένης οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Οι θεατρικές παραστάσεις για «διαπραγματεύσεις» δεν ήταν πλέον αναγκαίες στην Τουρκία η οποίο εγκαινίασε μια μακρά περίοδο με διακηρύξεις για «σύνορα της καρδιάς», «γαλάζιες πατρίδες» και άλλα πράσινα άλογα. Πραγματοποιήθηκαν επιθετικές ενέργειες σε ξένες χώρες με διάφορα «προσχήματα», οι οποίες δημιούργησαν σταδιακά στην Τουρκία μολυσμένες πληγές που σήμερα αιμορραγούν.
Η μεγαλομανία του τουρκικού καθεστώτος και τα εξωπραγματικά όνειρα ανασύστασης οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στον 21ο αιώνα εν όψει της συμπλήρωσης, το 2023, εκατό χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής «Δημοκρατίας» οδήγησαν σε εκρηκτικά αδιέξοδα σε οικονομικό, διπλωματικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Στην ιδεολογία των παντουρκιστών είναι ανύπαρκτη κάθε έννοια ντροπής, αξιοπρέπειας ή δισταγμού. Δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα, όποτε κριθεί απαραίτητο, να κάνουν στροφή 180 μοιρών για λόγους τακτικής. Δεν έχουν καμιά αναστολή να κάνουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που διακηρύσσουν προσπαθώντας να θολώσουν τα νερά. Άλλωστε, οι διάφοροι «τσακωμοί» των τουρκικών πολιτικών κομμάτων αφορούν αποκλειστικά και μόνο τους τρόπους επίτευξης των ιδίων ακριβώς στόχων.
Για την καλύτερη δυνατή κατανόηση της ιδεολογίας όλων των τουρκικών πολιτικών κομμάτων τα οποία προέρχονται από την ίδια μήτρα των παντουρκιστών, αρκεί να αναλογιστούμε, όσον αφορά τα δικά μας, τους πάλαι ποτέ ομηρικούς καυγάδες μεταξύ του Κ.Κ.Ε. «εσωτερικού» και του «αυθεντικού» Κ.Κ.Ε., δηλ. του «εξωτερικού». Η κομμουνιστική ιδεολογία κοινή, οι καυγάδες αποκλειστικά και μόνο για την θεωρητικά καλύτερη δυνατή εφαρμογή της στην πράξη.
Στην Τουρκία βέβαια υπάρχει μια και μοναδική εξαίρεση πολιτικού κόμματος που δεν προέρχεται από την ίδια μήτρα των παντουρκιστών: Το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών -Halkların Demokratik Partisi- HDP. Για τον λόγο ακριβώς αυτό οι πολιτικοί αρχηγοί, οι εκλεγμένοι βουλευτές, οι εκλεγμένοι δήμαρχοι, οι πολιτευτές και τα στελέχη του κόμματος HDP διώκονται, φυλακίζονται ή δολοφονούνται απλά και μόνο γιατί αποτελούν απειλή για το τουρκικό καθεστώς ισλαμιστών και φασιστών.
Σε μεγάλη κρίση όμως βρίσκεται και το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας. Επιπλέον, ο άγγελος-προστάτης του παρανοϊκού δικτάτορα* της Άγκυρας δεν υπάρχει πλέον στον Λευκό Οίκο. Ο γερουσιαστής Bob Menendez, υποστηρικτής του νόμου για την εταιρική σχέση στην Ανατολική Μεσόγειο εξελέγη τον Δεκέμβριο του 2019 πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών υποθέσεων της Γερουσίας. Ο Brett McGurk, γνωστός για τις φιλοκουρδικές απόψεις του, επιλέχθηκε σαν διευθυντής Μέσης Ανατολής και Αφρικής στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δεν απαντάει καν στις επίμονες τηλεφωνικές κλήσεις από την Άγκυρα. Το περιοδικό Foreign Policy ανέφερε ότι σε συνάντηση του Τζο Μπάιντεν με Ελληνοαμερικανούς, συστήθηκε χαριτολογώντας ως «Μπαϊντενόπουλος». Επί πλέον η δίκη της Halkbank, της «προσωπικής» τράπεζας της Φαμίλιας Ερντογάν στις ΗΠΑ θα ξεκινήσει τον Μάρτιο του 2021, απειλώντας με τσουνάμι αποκαλύψεων για τις πλούσιες «δραστηριότητες» της Φαμίλιας.
Χωρίς άλλη καθυστέρηση, οι ισλαμοφασίστες που ελέγχουν την τουρκική εξουσίας ξεχνούν προσωρινά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και τις καθημερινές εμπρηστικές και προσβλητικές δηλώσεις προς κάθε κατεύθυνση. Αρχίζουν να τοποθετούν προσεκτικά την ενδυμασία του αρνιού στον αφιονισμένο λύκο ο οποίος φαντασιώνεται πως αποτελεί μετενσάρκωση του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή.
Η Τουρκία ζητάει την έναρξη του 61ου γύρου «διαπραγματεύσεων» με την Ελλάδα και αποσύρει το «Όρους Ρέιτς» από την Μεσόγειο. Αποφασίζει να στείλει, μετά από πάρα πολλά χρόνια έντονης αντιπαράθεσης, ένα Τούρκο πρεσβευτή στο Ισραήλ. Ομάδα τούρκων «απεσταλμένων», πιστών στο καθεστώς, εργάζεται για να αποκαταστήσει διπλωματικές γέφυρες με την Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο ακόμα και με τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ στην Λιβύη.
Ο ίδιος ο Ρ. Τ. Ερντογάν αυτοπροσώπως, καλεί τους πρεσβευτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκτός βέβαια από τον πρεσβευτή της Κυπριακής Δημοκρατίας) παρουσιάζοντας την νέα (δήθεν) φιλειρηνική «ενδυμασία» του. Άλλωστε στο επόμενο συμβούλιο κορυφής (Μάρτιος 2021) της Ε.Ε. οι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας βρίσκονται ήδη επάνω στο τραπέζι, ενώ ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ ξεκαθάρισε σε τηλεφωνική του συνομιλία με τον Ρ. Τ. Ερντογάν (Αύγουστος 2020) πως «Η Ευρωπαϊκή Ένωση στέκεται πλήρως στο πλευρό της Ελλάδας και της Κύπρου».
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Η Ελλάδα δεν πρέπει να διατηρεί καμιά απολύτως ελπίδα για ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα από την θεατρική παράσταση του 61ου γύρου «διαπραγματεύσεων» Ελλάδος-Τουρκίας. Η συνάντηση πραγματοποιείται γιατί συγκυριακά εξυπηρετεί και τις δύο χώρες.
Η Τουρκία βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στις περιπέτειες του καθεστώτος σε διάφορες χώρες. Έχει άμεση ανάγκη να εμφανιστεί «ειρηνική» για να αποφορτίσει τις ανυπόφορες και πολύ ενοχλητικές πιέσεις που δέχεται από Αμερική, Ευρώπη, Μέση Ανατολή, χωρίς ταυτόχρονα να αισθάνεται καμιά απολύτως ασφάλεια για την υποστήριξη της Ρωσίας ή της Κίνας.
Η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο για να συμπληρώσει την αμυντική της θωράκιση ώστε να είναι έτοιμη στο νέο κύμα τουρκικής επιθετικότητας και αδιαλλαξίας που οπωσδήποτε θα ακολουθήσει και πάλι, είτε με τον Ερντογάν στην εξουσία, είτε με κάποιο άλλο συνασπισμό κομμάτων που θα προέρχεται από την ίδια μήτρα των παντουρκιστών. Επί πλέον, έχει υποχρέωση σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, να συμφωνήσει με την Τουρκία τόσο σε θέματα υφαλοκρηπίδας όσο και σε θέματα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης διατηρώντας το δικαίωμα να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά της ύδατα σε 12 μίλια, όποτε το αποφασίσει.
Αλήθεια σκεφτήκαμε ποτέ τι θα έκανε η Τουρκία αν είχε με το μέρος της το Διεθνές Δίκαιο; Αν κατείχε ένα πλήθος νησιών με ΑΟΖ – όπως ακριβώς ορίζει η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, ότι δηλαδή όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται για τις ηπειρωτικές περιοχές;
Δεν θα απαξίωνε κάθε συζήτηση που δεν θα εξασφάλιζε το 100% των δικαιωμάτων που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο; Δεν θα απέρριπτε κατηγορηματικά κάθε λύση που θα επηρέαζε αρνητικά, έστω και απειροελάχιστα, όλα τα διεθνώς καθιερωμένα δικαιώματα της χωρίς να μπαίνει σε καμμιά συζήτηση που θα είχε σαν αποτέλεσμα να μοιραστεί τα υπάρχοντα και τα δικαιώματα της;
Η περίοδος που διανύουμε φαίνεται ιδιαίτερα ευνοϊκή για σημαντικά βήματα στην δημιουργία διπλωματικής, στρατιωτικής και πολιτικής ασπίδας απέναντι στην νέο-οθωμανική μεγαλομανία της σύγχρονης Τουρκίας. Βρισκόμαστε ήδη στην σωστή θέση και κάνουμε τα σωστά βήματα με αξιόλογη εθνική ομοψυχία και υπερκομματική συναίνεση.
Ευχόμαστε να συνεχίσουμε έτσι και να αξιοποιήσουμε πλήρως την τρέχουσα ευνοϊκή συγκυρία η οποία δεν θα διαρκέσει για πάντα!
___________________________________________________________
*Παρανοϊκός δικτάτωρ: Χαρακτηρισμός που αποδόθηκε στον Ρ.Τ. Ερντογάν από τον διάσημο τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ Ενές Καντέρ (Μάρτιος 2020)