Δεν είναι μόνο η Γερμανία που στηρίζει το τουρκικό καθεστώς - Με παρασκηνιακές κινήσεις οι «κομιτατζήδες» των Βαλκανίων δρουν κατά της Ελλάδας - Η στάση τους στη Σύνοδο Κορυφής και το «βρώμικο» παρελθόν τους.
Από: newsbomb.gr - Βασίλης Σκουλαράκος
Είναι φορές που τους φίλους σου τους μετράς στα δύσκολα. Με τη Βουλγαρία οι σχέσεις της Χώρας μας και ειδικότερα στον οικονομικό τομέα έχουν βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν, αφού και οι δύο χώρες επιθυμούμε την αμοιβαία επωφελή οικονομική ανάπτυξη. Το ίδιο όμως δε φαίνεται να συμβαίνει και στην εξωτερική πολιτική, αφού τα συμφέροντα μας κινούνται εκ διαμέτρου αντίθετα, ακολουθώντας συγκρουσιακή πορεία.
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι θέσεις της Βουλγαρίας ουκ ολίγες φορές ευθυγραμμίζονται με αυτές της Τουρκίας, μία πραγματικότητα που την είδαμε να παίρνει σάρκα και οστά στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ του Δεκεμβρίου, όπου ο Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπορίσοφ, ήταν ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές εναντίον των κυρώσεων στη γείτων.
Αυτή η επαμφοτερίζουσα στάση της Βουλγαρίας έναντι της Χώρας μας που στηρίζεται στο ναι μεν «Είμαστε αδελφοί με την Ελλάδα» αλλά κι η Τουρκία αποτελεί σημαντικό εταίρο στην περιοχή, δεν είναι πρόσφατη. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δούμε ότι οι περιπτώσεις που η Βουλγαρία υποστήριξε την Τουρκία στις παράλογες κατά τα άλλα αιτιάσεις της, δεν είναι και λίγες. Κάτι που μπορεί να είναι αποτέλεσμα και των διαχρονικά καλών σχέσεων μεταξύ του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν και του Βούλγαρου Πρωθυπουργού Μπορίσοφ από την εποχή ακόμα που διατελούσαν δήμαρχοι της Κωνσταντινούπολης και της Σόφιας αντίστοιχα, όμως σίγουρα αυτή η συνθήκη στις διεθνείς σχέσεις δεν αρκεί.
Από: newsbomb.gr - Βασίλης Σκουλαράκος
Είναι φορές που τους φίλους σου τους μετράς στα δύσκολα. Με τη Βουλγαρία οι σχέσεις της Χώρας μας και ειδικότερα στον οικονομικό τομέα έχουν βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν, αφού και οι δύο χώρες επιθυμούμε την αμοιβαία επωφελή οικονομική ανάπτυξη. Το ίδιο όμως δε φαίνεται να συμβαίνει και στην εξωτερική πολιτική, αφού τα συμφέροντα μας κινούνται εκ διαμέτρου αντίθετα, ακολουθώντας συγκρουσιακή πορεία.
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι θέσεις της Βουλγαρίας ουκ ολίγες φορές ευθυγραμμίζονται με αυτές της Τουρκίας, μία πραγματικότητα που την είδαμε να παίρνει σάρκα και οστά στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ του Δεκεμβρίου, όπου ο Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπορίσοφ, ήταν ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές εναντίον των κυρώσεων στη γείτων.
Αυτή η επαμφοτερίζουσα στάση της Βουλγαρίας έναντι της Χώρας μας που στηρίζεται στο ναι μεν «Είμαστε αδελφοί με την Ελλάδα» αλλά κι η Τουρκία αποτελεί σημαντικό εταίρο στην περιοχή, δεν είναι πρόσφατη. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δούμε ότι οι περιπτώσεις που η Βουλγαρία υποστήριξε την Τουρκία στις παράλογες κατά τα άλλα αιτιάσεις της, δεν είναι και λίγες. Κάτι που μπορεί να είναι αποτέλεσμα και των διαχρονικά καλών σχέσεων μεταξύ του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν και του Βούλγαρου Πρωθυπουργού Μπορίσοφ από την εποχή ακόμα που διατελούσαν δήμαρχοι της Κωνσταντινούπολης και της Σόφιας αντίστοιχα, όμως σίγουρα αυτή η συνθήκη στις διεθνείς σχέσεις δεν αρκεί.
Ο Μπορίσοφ έχει δείξει έμπρακτα τη στήριξή του στον Ερντογάν με πολλούς τρόπους και ειδικά κατά την υπογραφή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, αφού στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου του 2019, πήρε για μια ακόμη φορά ξεκάθαρα θέση υπέρ της Τουρκίας δηλώνοντας ότι: «Είπα στους Έλληνες συναδέλφους μου να βρουν τα εργαλεία να βοηθήσουν μόνοι τους εαυτούς τους. Τους υποστηρίζουμε μεν με όλους τους τρόπους, αλλά η Τουρκία διαδραματίζει σήμερα έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην περιοχή», για να προσθέσει ότι «η Τουρκία βρίσκεται σε μία πολύ σημαντική γεωστρατηγική θέση». Τέτοιες ξεκάθαρες δηλώσεις δείχνουν πολλά...
Αμέσως μετά ακολούθησε η υβριδική επίθεση που επιχείρησε η Τουρκία στα ελληνοτουρκικά σύνορα τον περασμένο Μάρτιο. Εκεί η σχέση εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί τελευταία μεταξύ Βουλγαρίας-Τουρκίας αδιαμφισβήτητα έπαιξε το ρόλο της, αφού «όλως περιέργως» το σύνολο των παράνομων μεταναστών διοχετεύτηκε αποκλειστικά προς την Ελλάδα, την ίδια στιγμή που στα τουρκοβουλγαρικά σύνορα επικρατούσε απόλυτη ηρεμία.
Αμέσως μετά ακολούθησε η υβριδική επίθεση που επιχείρησε η Τουρκία στα ελληνοτουρκικά σύνορα τον περασμένο Μάρτιο. Εκεί η σχέση εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί τελευταία μεταξύ Βουλγαρίας-Τουρκίας αδιαμφισβήτητα έπαιξε το ρόλο της, αφού «όλως περιέργως» το σύνολο των παράνομων μεταναστών διοχετεύτηκε αποκλειστικά προς την Ελλάδα, την ίδια στιγμή που στα τουρκοβουλγαρικά σύνορα επικρατούσε απόλυτη ηρεμία.
Έφτασε μάλιστα στο σημείο ο Βούλγαρος πρωθυπουργός να δηλώνει απροκάλυπτα ότι είχε τη διαβεβαίωση του Τούρκου Προέδρου ότι «η Άγκυρα θα τηρούσε τη δέσμευσή της να μην επιτρέψει μεταναστευτικές πιέσεις στη Βουλγαρία»! Κάτι που έκανε πολλούς να αναρωτιούνται αν τα σύνορα Βουλγαρίας και Τουρκίας είναι σύνορα της Ευρώπης ή όχι. Ασφαλώς και είναι, όμως η Τουρκία επέλεξε τη Χώρα μας για να ασκήσει πίεση με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού και την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου. Και η παραπάνω στάση ασφαλώς και συνδέεται με την επίσκεψη Τσαβούσογλου που είχε προηγηθεί στη Βουλγαρία στο τέλος Ιανουαρίου, όπου το κλίμα ήταν κάτι παραπάνω από καλό.
Το τελευταίο όμως και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το είδαμε στη πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Εκεί οι ηγέτες κλήθηκαν να επιβάλουν κυρώσεις στην προκλητική Τουρκία για την συνεχόμενα παράνομη συμπεριφορά της στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και όχι μόνο. Το αποτέλεσμα; Η Γερμανίδα καγκελάριος και ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας ήταν οι ηγέτες της ΕΕ που αντιτάχθηκαν ανοιχτά στις κυρώσεις κατά της Άγκυρας, όπως ανέφεραν πηγές της ΕΕ, προκαλώντας έκπληξη αφού από τη μία η Γερμανία μπορεί να είχε εκφράσει και νωρίτερα τις επιφυλάξεις της για σκληρές κυρώσεις στη γείτονα, όμως από την άλλη μία τόσο ανοιχτή υποστήριξη της Τουρκίας από τη Βουλγαρία, ίσως να μην την περιμέναμε.
Μετά και από αυτή την εξέλιξη, λογικό είναι να ξυπνούν περίεργοι συνειρμοί από το παρελθόν. Διότι ως γνωστό, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βούλγαροι συνασπίστηκαν με τη Ναζιστική Γερμανία επιτρέποντας τον Απρίλιο του 1941 στις τεθωρακισμένες μεραρχίες των SS να χρησιμοποιήσουν το έδαφος της για να εισβάλουν στη Χώρα μας, προσδοκώντας και παίρνοντας – για λίγο χρόνο, όσο διήρκεσε η Τριπλή Κατοχή της Χώρας μας – τα εδάφη που διακαώς επιθυμούσε από ιδρύσεώς της. Φαίνεται τελικά ότι τα συμφέροντα των κρατών δεν αλλάζουν έτσι εύκολα και η Ιστορία δυστυχώς για μία ακόμη φορά επαναλαμβάνεται...
Σε τελική ανάλυση, αποδεικνύεται ότι τα συμφέροντα και η ωφελιμιστική προσέγγιση κάποιων κρατών θα έχουν προτεραιότητα έναντι του δικαίου και της λογικής. Η Βουλγαρία αν και μέλος της ΕΕ, πληττόμενη και η ίδια από τις άκομψες τουρκικές παρεμβάσεις στα Βαλκάνια, με τη στάση της μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα κατά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής έδειξε ότι δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την υπερίσχυση του δικαίου έναντι μίας παράλογης και προκλητικής συμπεριφοράς που απειλεί να τινάξει στον αέρα τη συνοχή της ΕΕ, αλλά «έβαλε πλάτη» στον «νταή της γειτονιάς». Εν κατακλείδι δηλαδή, όλα τα είχαμε, η Βουλγαρία μας έλειπε!
Το τελευταίο όμως και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το είδαμε στη πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Εκεί οι ηγέτες κλήθηκαν να επιβάλουν κυρώσεις στην προκλητική Τουρκία για την συνεχόμενα παράνομη συμπεριφορά της στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και όχι μόνο. Το αποτέλεσμα; Η Γερμανίδα καγκελάριος και ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας ήταν οι ηγέτες της ΕΕ που αντιτάχθηκαν ανοιχτά στις κυρώσεις κατά της Άγκυρας, όπως ανέφεραν πηγές της ΕΕ, προκαλώντας έκπληξη αφού από τη μία η Γερμανία μπορεί να είχε εκφράσει και νωρίτερα τις επιφυλάξεις της για σκληρές κυρώσεις στη γείτονα, όμως από την άλλη μία τόσο ανοιχτή υποστήριξη της Τουρκίας από τη Βουλγαρία, ίσως να μην την περιμέναμε.
Μετά και από αυτή την εξέλιξη, λογικό είναι να ξυπνούν περίεργοι συνειρμοί από το παρελθόν. Διότι ως γνωστό, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βούλγαροι συνασπίστηκαν με τη Ναζιστική Γερμανία επιτρέποντας τον Απρίλιο του 1941 στις τεθωρακισμένες μεραρχίες των SS να χρησιμοποιήσουν το έδαφος της για να εισβάλουν στη Χώρα μας, προσδοκώντας και παίρνοντας – για λίγο χρόνο, όσο διήρκεσε η Τριπλή Κατοχή της Χώρας μας – τα εδάφη που διακαώς επιθυμούσε από ιδρύσεώς της. Φαίνεται τελικά ότι τα συμφέροντα των κρατών δεν αλλάζουν έτσι εύκολα και η Ιστορία δυστυχώς για μία ακόμη φορά επαναλαμβάνεται...
Σε τελική ανάλυση, αποδεικνύεται ότι τα συμφέροντα και η ωφελιμιστική προσέγγιση κάποιων κρατών θα έχουν προτεραιότητα έναντι του δικαίου και της λογικής. Η Βουλγαρία αν και μέλος της ΕΕ, πληττόμενη και η ίδια από τις άκομψες τουρκικές παρεμβάσεις στα Βαλκάνια, με τη στάση της μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα κατά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής έδειξε ότι δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την υπερίσχυση του δικαίου έναντι μίας παράλογης και προκλητικής συμπεριφοράς που απειλεί να τινάξει στον αέρα τη συνοχή της ΕΕ, αλλά «έβαλε πλάτη» στον «νταή της γειτονιάς». Εν κατακλείδι δηλαδή, όλα τα είχαμε, η Βουλγαρία μας έλειπε!