Λόγια από ένα σεβαστό δάσκαλο της παλιάς καλής σχολής και πεπεισμένο αντιφασίστα της πράξης, τον αείμνηστο ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ. Τον άνθρωπο που γνώριζε «από μέσα και σε βάθος» όσο κανείς άλλος τη δομή και την ιστορία του «λαϊκού» τουρκικού κράτους και του «ρεβιζιονιστικού» Κεμαλισμού. Τον καθηγητή που δεν έκρυβε «δυσάρεστες» για τους πολλούς αλήθειες και που προειδοποιούσε με έμφαση, πριν από ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, για τον νεοοθωμανισμό, το πολιτικό Ισλάμ, τον διαχρονικό δομικό τουρκικό αναθεωρητισμό κι επεκτατισμό.
Αλήθειες, που με πολύ μεγάλη καθυστέρηση ανακάλυψαν πρόσφατα κάποιοι νεόκοποι από τον ακαδημαϊκό, πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο, που κάποτε τον λοιδορούσαν σαν «τουρκοφάγο» κι «εθνοκεντρικό». Ανάμεσά τους και αυτοί που προωθούσαν ουτοπικές «ελληνοτουρκικές φιλίες», επιζητούσαν «βραβεία Ιπεκτσί», έφτιαχναν κουμπαριές και χόρευαν ζεϊμπέκικα αλά Τούρκα και ουσιαστικά στήριζαν ένα ιδιότυπο φασιστικό καθεστώς.
Το 2021, επέτειος από τα 200 χρόνια της εθνικής μας Παλιγγενεσίας θα θυμηθούμε πολύ συχνά τον Νεοκλή Σαρρή, αρχής γενομένης με την "ρεβιζιονιστική", όπως έλεγε, «Συνθήκη της Λωζάννης»!
Δυστυχώς, αυτές οι ΔΥΝΑΜΕΙΣ εξακολουθούν, εν έτη 2021, να είναι πολλές, ακόμη και ΕΝΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, παρά την κλιμακούμενη τα τελευταία χρόνια τουρκική επιθετικότητα.