Από: capital.gr - Stirlitz
Το ερώτημά μου είναι τι ακριβώς επιδιώκει η ελληνική πλευρά; Με τι
στόχο θα πάμε εμείς στις διαπραγματεύσεις; Με ποιο αποτέλεσμα θα είμαστε
ικανοποιημένοι; Δεν έχουμε ακούσει ποτέ τίποτα σχετικό από την
κυβέρνηση Μητσοτάκη. Καλυπτόμενοι οι αρμόδιοι πίσω από τη δικαιολογία
ότι οι συνομιλίες είναι απόρρητες (για την τουρκική πλευρά άραγε δεν
υπάρχει απόρρητο και μας έχει βομβαρδίσει κυριολεκτικά επί χρόνια με τις
αξιώσεις της; ), δεν μας έχουν περιγράψει ποτέ τι ακριβώς σκοπεύουμε να
κάνουμε με τις αξιώσεις των Τούρκων. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι
δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να κερδίσουμε κάτι
παραπάνω από όσα μας δίνει το διεθνές δίκαιο διότι πολύ απλά δεν
διεκδικούμε απολύτως τίποτα από τους Τούρκους. Πάμε δηλαδή σε έναν αγώνα
ποδοσφαίρου αποφασισμένοι εκ των προτέρων ότι δεν μας ενδιαφέρει να
βάλουμε γκολ και ότι δεν θα περάσουμε ποτέ τη σέντρα αλλά μόνο θα
ταμπουρωθούμε στην άμυνα.
Άρα θα πάμε σε διάλογο με τους Τούρκους προσπαθώντας απλώς να
σώσουμε ό,τι μπορούμε από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Και με τι
ποσοστό σωτηρίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων θα είμαστε
ικανοποιημένοι; Αν, για παράδειγμα, καταλήξουμε στο ότι το Καστελόριζο
θα έχει μηδενική επήρεια στην ελληνική ΑΟΖ, αυτό θα παρουσιαστεί ως νίκη
της ελληνικής διπλωματίας; Κάτι τέτοιο υπαινίχθηκε πριν έναν χρόνο η
Ντόρα Μπακογιάννη λέγοντας πως «με τυχόν προσφυγή στο δικαστήριο της
Χάγης μπορεί μεν να χάσουμε, ας πούμε, την ΑΟΖ του Καστελόριζου, αλλά θα
κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα άλλων νησιών μας, όπως της Ρόδου ή της
Λέρου».
Θέτω όλα τα παραπάνω ερωτήματα διότι διαγράφεται σοβαρός κίνδυνος να
υποστούμε εξευτελιστική ήττα στο διπλωματικό πεδίο από την Τουρκία, την
οποία όμως οι κυβερνώντες θα επιχειρήσουν μετά να βαφτίσουν ως σπουδαία
νίκη, αφού δεν θα έχουν πει ποτέ εκ των προτέρων για ποιο πράγμα έδιναν
αγώνα κι έτσι θα μπορούν να επικαλεστούν εκ των υστέρων ό,τι θέλουν.