Ο μισθοφόρος δήλωσε ότι γεννήθηκε το 1988 και πήρε τα όπλα εναντίον της συριακής κυβέρνησης τον Ιανουάριο του 2012, πολεμώντας με την πολιτοφυλακή "Liwa Al-Tawheed" στο Χαλέπι. "Έμεινα μέχρι το τέλος του 2016 όταν ξεφύγαμε από την πολιορκία του Χαλεπίου με το Τάγμα Αλ-Χαμζάτ Αλ-Χάμζα, μετά από αυτό μπήκα στο Τάγμα Αλ-μουατασίμ.
Όσον αφορά τις μάχες στη Λιβύη, είπε ότι αυτές δεν ήταν τίποτα όπως αυτό που συνέβη στη Συρία κατά την τελευταία δεκαετία. Επεσήμανε ότι οι μαχητές έχουν πάει στη Λιβύη από την πείνα και την απελπισία, λόγω των δύσκολων συνθηκών στη Συρία.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο μισθοφόρος ισχυρίστηκε: "όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά, μας υποσχέθηκαν $2.000 δολάρια και τουρκική εθνικότητα, αλλά όταν φτάσαμε εδώ πληρωθήκαμε μισθούς αλλά όχι αυτούς υποσχέθηκαν στη Συρία. Οι μισθοί έχουν γίνει $ 1.400 κάθε δύο μήνες".
Ο μισθοφόρος από τη Συρία πρόσθεσε ότι έχει τραυματιστεί στη Λιβύη αλλά δεν έχει λάβει καμία θεραπεία. "Αυτό ήταν στις μάχες του Salah Al-Din, του Wadi Al-Rabi', του Αεροδρομίου, του Ain Zarah. Ο αριθμός των μαρτύρων (εννοεί των πληρωμένων τρομοκρατών κατσαπλιάδων) ήταν περίπου 1.000", είπε. Ισχυρίστηκε ότι αυτή τη στιγμή οι μισθοφόροι βρίσκονται σε στρατόπεδα εκπαίδευσης στη Λιβύη, με την πλειοψηφία των μαχητών να είναι νεοσύλλεκτοι.
Τον Οκτώβριο του 2020 η GNA και ο LNA υπέγραψαν συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Γενεύη, η οποία περιελάμβανε πρόβλεψη για την "αποχώρηση όλων των μισθοφόρων και ξένων μαχητών από τη Λιβύη δια ξηράς, θάλασσας και αέρα εντός τριών μηνών από την ημερομηνία υπογραφής της κατάπαυσης του πυρός", κάτι που δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί.