Ανάλυση
Το βασικό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας είναι η ελευθερία του λόγου, μαζί με το σεβασμό της διαφορετικής άποψης – ειδικά όταν τεκμηριώνεται επαρκώς, με λογικά επιχειρήματα. Εν τούτοις, σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο – επειδή πολλοί θεωρούν πως κατέχουν τη μία και μοναδική αλήθεια, τη δική τους, καθώς επίσης λόγω του ότι πιστεύουν πως οι εκφράζοντες κάτι διαφορετικό, το κάνουν για να υπηρετήσουν κάποιες ιδιοτελείς σκοπιμότητες.
Στα πλαίσια αυτά, όταν διατυπώνει κανείς τις αμφιβολίες του, όπως στο παράδειγμα του εμβολίου, τεκμηριώνοντας τες με το ότι δεν έχει δοκιμασθεί επαρκώς, οπότε είναι άγνωστες οι παρενέργειες του, κατηγορείται ως οπαδός θεωριών συνωμοσίας – παρά το ότι είναι αυτονόητες, με κριτήριο την κοινή λογική (ανάλυση). Το ίδιο συμβαίνει όταν εκφράζει την άποψη πως η παράνομη μετανάστευση είναι αρνητική για τη χώρα – αφενός μεν επειδή οι δύστυχοι παράνομοι μετανάστες χρησιμοποιούνται ως όπλο εισβολής και εποικισμού της Ελλάδας εκ μέρους της Τουρκίας (πηγή), αφετέρου για καθαρά οικονομικούς λόγους (διατήρηση των μισθών των εγχωρίων εργαζομένων σε χαμηλά επίπεδα λόγω της αύξησης της προσφοράς εργασίας, δημιουργία εύκολα ελεγχόμενων πολυπολιτισμικών κοινωνιών κλπ.).
Σε αυτήν την περίπτωση, κατηγορείται ως ρατσιστής – ενώ όταν τοποθετείται εναντίον της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης, τεκμηριώνοντας πως ωφελεί μόνο τις ελίτ, τα μεγάλα κεφάλαια που κινούνται ελεύθερα ληστεύοντας τους πάντες και τις ισχυρές πολυεθνικές, οδηγώντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη χρεοκοπία, αφού είναι αδύνατον να ανταγωνιστούν χώρες με χαμηλό μισθολογικό κόστος και με απολυταρχικά συστήματα, όπως την Κίνα, χαρακτηρίζεται ως εθνικιστής! Ταυτόχρονα ως αριστερός, όταν τοποθετείται υπέρ της μικτής οικονομίας με κοινωνικό πρόσωπο – κάτι που στην ουσία είναι αυτονόητο.
Την ίδια δε στιγμή, παραδόξως, όταν αναφέρει πως δεν πρέπει να βιαστούμε να εξάγουμε συμπεράσματα για το «πραξικόπημα» στις Η.Π.Α. (ανάλυση), περιγράφεται ως «απολογητής ενός χουντικού» και χαρακτηρίζεται ως συνωμοσιολόγος (πηγή) – επειδή σύσσωμο το ρεπουμπλικανικό κόμμα αποδοκίμασε τον πρόεδρο Trump, επίσης ο αντιπρόεδρος του, ο Bush (θυμίζουμε τα εγκλήματα στο Ιράκ, πηγή) και ο Carter! Εκτός αυτού, λόγω του ότι δεν κατήγγειλε τους εισβολείς στο Καπιτώλιο, αλλά απλά τους είπε πως καταλαβαίνει την απογοήτευση τους και πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους – αφού όμως τον είχαν αποδοκιμάσει οι πάντες.
Εν προκειμένω, είναι σεβαστή η άποψη, αλλά δεν είναι η μοναδική – ενώ μπορεί ο πρόεδρος Trump να συμπεριφερόταν αλλοπρόσαλλα, αλλά είναι γνωστό πως είχε εναντίον του το σύνολο του βαθέως κράτους των Η.Π.Α., καθώς επίσης όλα εκείνα τα ΜΜΕ που το υπηρετούν. Ένας δε από τους βασικούς κατηγόρους του ήταν και είναι ο κ. Soros, όπως και η κυρία Merkel – ενώ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, δεν δρομολόγησε καινούργιους πολέμους, όπως ο προκάτοχος του, ο Bush κοκ.
Σήμερα δε έχει εναντίον του το σύνολο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία «κατέβασαν» όλους τους λογαριασμούς του (πηγή) – φιμώνοντας τον κυριολεκτικά, καθώς επίσης τεκμηριώνοντας πως η ελευθερία του λόγου στις Η.Π.Α. είναι πλέον ανύπαρκτη. Πρόκειται ασφαλώς για ένα από τα τρομακτικά αποτελέσματα της ύπαρξης μονοπωλίων και της δύναμης των κολοσσών του διαδικτύου – κάτι που θα έπρεπε να μας φοβίζει όλους.
Όσον αφορά τώρα τις κατηγορίες εναντίον του από την πρόεδρο της Βουλής, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει να του αφαιρεθούν οι κωδικοί χρήσης των αμερικανικών πυρηνικών όπλων επειδή θα ήταν ικανός να εξαπολύσει πυρηνικούς πυραύλους (πηγή), όταν δεν το έκανε τόσα χρόνια που κυβερνούσε, ενώ είναι ο μοναδικός, όπως αναφέραμε, που δεν ξεκίνησε έναν νέο πόλεμο, πραγματικά εντυπωσιάζεται κανείς από το μέγεθος της εχθρότητας των αντιπάλων του.
Από την άλλη πλευρά, όλα εκείνα τα ελληνικά κόμματα που προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξεπλυθούν από την προδοσία των μνημονίων, παρομοιάζουν τη χθεσινή εισβολή στο Καπιτώλιο, με τις συγκεντρώσεις των Πολιτών μπροστά από την ελληνική Βουλή! Αν είναι δυνατόν να συγκρίνουν την εύλογη αγανάκτηση των Ελλήνων από τα μνημόνια και το PSI, τα καταστροφικά αποτελέσματα των οποίων είναι ασφαλώς ξεκάθαρα σήμερα ακόμη και στους τυφλούς, με την εισβολή των ακροδεξιών στο Καπιτώλιο! Δυστυχώς όμως αυτό συμβαίνει – ενώ είναι δύσκολο να μην επηρεαστεί η κοινή γνώμη, από τις μαζικές επιθέσεις εναντίον της με στόχο την επίτευξη ιδιοτελών στόχων.
Η ανατροπή του Trump
Περαιτέρω, στην προσπάθεια μας να ερευνήσουμε τι ακριβώς συνέβη στις Η.Π.Α., επειδή εκεί δόθηκε η μεγάλη μάχη των οπαδών και των αντιπάλων της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης, θα ξεκινήσουμε από το ότι, στις αρχές του 2020 κανένας σοβαρός αναλυτής δεν είχε ισχυρισθεί πως ο πρόεδρος Trump κινδύνευε να χάσει τις εκλογές – αφού η αμερικανική οικονομία εξελισσόταν καλύτερα συγκριτικά με την ΕΕ, η ανεργία μειωνόταν κοκ.
Υπήρχε φυσικά ο φόβος της εκλογικής απάτης από το βαθύ κράτος (=πολεμικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα), αλλά κανένα τεράστιο και πρωτοφανές σύστημα ψηφοφορίας μέσω ταχυδρομείου, όπως αυτό που δρομολογήθηκε αργότερα – το οποίο καθιστά τις εκλογικές απάτες ευκολότερες και μεγαλύτερες.
Στα τέλη Ιανουαρίου όμως έφτασαν οι ειδήσεις του κινεζικού ιού – με αποτέλεσμα ο κ. Trump να εγκρίνει βιαστικά τη δημιουργία μίας ειδικής ομάδας διαχείρισης του Covid 19 στο Λευκό Οίκο (πηγή: J. Schachtel) που ένα μήνα αργότερα διευρύνθηκε, συμπεριλαμβάνοντας τον αντιπρόεδρο M. Pence ως πρόεδρο της. Ο αντιπρόεδρος με τη σειρά του αποφάσισε να διορίσει την Δρ. Deborah Birx ως συντονιστή της ομάδας (πηγή) – γνωστή για την εργασία της σε ένα εμβόλιο HIV/Aids που δεν έχει βρεθεί ακόμη, ενώ δεν είχε ποτέ θέση εξουσίας στις Η.Π.Α.
Η ειδική αυτή ομάδα (task force) αύξησε τα μέλη της στα 27, αλλά πολλά από αυτά ήταν κρατικοί αξιωματούχοι σε επίπεδο υπουργικού συμβουλίου – οπότε δεν μπορούσαν να αφιερώσουν ολόκληρο το χρόνο τους στον Covid 19. Το γεγονός αυτό επέτρεψε σε ορισμένους, όπως στον Δρ. A. Fauci, στη Deborah Birx, στο διευθυντή του CDC κ. R. Redfield και μερικούς άλλους, να μονοπωλήσουν την πολιτική που υιοθετούσε η ομάδα.
Την ίδια περίπου εποχή είχε ξεκινήσει το σπάσιμο της φούσκας του χρηματιστηρίου που διογκώνεται συνεχώς μετά το 2008, λόγω της ανεύθυνης πολιτικής των κεντρικών τραπεζών που ξεκίνησε επί Obama – θυμίζοντας πως στη θητεία του το χρέος των Η.Π.Α. διπλασιάσθηκε, από τα 10 τρις $ στα 20 τρις $ (γράφημα). Με ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη τώρα να έχει υποκύψει στον πανικό και στην υστερία, ο πρόεδρος Trump παρέμεινε ψύχραιμος – λέγοντας στην ειδική ομάδα του Covid 19 πως η θεραπεία δεν έπρεπε να είναι χειρότερη από την ασθένεια.
Αφού κατάφερε τώρα να αποτρέψει το σπάσιμο της φούσκας που οφειλόταν στον παγκόσμιο πανικό από την πανδημία, αν και δυστυχώς με την ίδια μέθοδο (στην ουσία δεν υπάρχει άλλη εδώ που έφτασε ο πλανήτης), επέμενε να ακολουθήσει το δρόμο της Σουηδίας και ορισμένων άλλων κρατών – να μην κλειδώσει δηλαδή την οικονομία των Η.Π.Α., πατώντας το κουμπί της αυτοκαταστροφής.
Εν τούτοις οι δύο «αρχηγοί» της ειδικής ομάδας, ο Fauci που είναι γνωστός σήμερα για τις αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις του (δεν είναι απαραίτητη η μάσκα, είναι απαραίτητη κλπ.) και η Birx, είχαν άλλα σχέδια – βρίσκοντας μία μέθοδο για να αυξήσουν τις πιέσεις στον πρόεδρο σε τέτοιο βαθμό, έως ότου συμφωνήσει με την άποψη τους: με το κλείδωμα της οικονομίας.
Ειδικότερα, στα μέσα Μαρτίου και με το «ευρωπαϊκό κύμα» σε πλήρη εξέλιξη, του παρουσίασαν τα γνωστά καταστροφολογικά επιδημικά μοντέλα του Imperial College του Λονδίνου (πηγή) – σύμφωνα με τα οποία δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών θα πέθαιναν, εάν δεν κλείδωνε αμέσως την Οικονομία. Με απλά λόγια, ο κορωναϊός παρουσιάσθηκε στον Trump ως μία ωρολογιακή βόμβα – η οποία θα εξαφάνιζε ένα μεγάλο μέρος του αμερικανικού πληθυσμού, εάν δεν ενεργούσε αμέσως.
Υπό την πίεση τώρα των δύο επιστημόνων και σύσσωμων των ΜΜΕ, ο Trump συμφώνησε με το προσωρινό κλείδωμα της οικονομίας για δύο εβδομάδες – για να συγκρατηθεί το υποτιθέμενο θανατηφόρο κύμα που ερχόταν στις Η.Π.Α., πλημμυρίζοντας τα νοσοκομεία με τόσους πολλούς ασθενείς που δεν θα ήταν σε θέση να φιλοξενήσουν. Οι 15 ημέρες έγιναν 30, οι πολιτικές των Fauci-Brix άλλαζαν συνεχώς και η αμερικανική οικονομία κυριολεκτικά κατέρρευσε στο 2ο τρίμηνο (γράφημα) – στη μέση ακριβώς της προεκλογικής περιόδου και για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό στην ιστορία των Η.Π.Α. Παρ’ όλα αυτά, ο Trump κατηγορούταν πως δεν πήρε μέτρα – κάτι που δεν συνέβη σε καμία άλλη χώρα.
Υπενθυμίζοντας πως στις Η.Π.Α., όπως και στην Ελλάδα ή σε άλλες χώρες μόλις το 4% των συνολικών θανάτων αποδίδονται στον Covid (πηγή), γεγονός που σημαίνει πως είναι αδιανόητο να κλείνει μία χώρα εξ αυτού, ο πρόεδρος Trump έχασε όλα τα επιχειρήματα για την επανεκλογή του – όταν την ίδια στιγμή τα ΜΜΕ τον κατηγορούσαν συλλήβδην πως άργησε να αντιδράσει, με αποτέλεσμα να ευθύνεται για τους θανάτους δεκάδων χιλιάδων Αμερικανών, παρά το ότι κάθε Πολιτεία αποφασίζει μόνη της. Για παράδειγμα η Georgia που παρέμεινε ανοιχτή (πηγή) – έχοντας τους ίδιους θανάτους με τις υπόλοιπες που έχουν κλειδώσει.
Αλλαγή πορείας
Περαιτέρω ο Trump, έχοντας καταστεί ο «αποδιοπομπαίος τράγος» του συστήματος, όσον αφορά την πολιτική Covid, καθώς επίσης συνειδητοποιώντας πως στην πραγματικότητα ο κορωναϊός δεν είχε καμία σχέση με τις καταστροφικές συνέπειες που είχαν προβλέψει οι Fauci-Brix, προσπάθησε να διορθώσει το λάθος του κλειδώματος. Πολύ αργά όμως, αφού οι Αμερικανοί είχαν αποφασίσει να αγοράσουν το καταστροφικό αφήγημα των δύο επιστημόνων – αυτό δηλαδή που τους πούλησαν.
Ειδικότερα, ο Fauci είχε εξελιχθεί σε μία εικόνα λατρείας των διασημοτήτων, με σταθερή τη βαθμολογία έγκρισης του από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού – λόγω των πετυχημένων τηλεοπτικών εμφανίσεων και της στήριξης του εκ μέρους όλων των ΜΜΕ που είχαν ανακαλύψει πως αποτελούσε την Αχίλλειο πτέρνα του προέδρου. Η συντριπτική πλειοψηφία των Πολιτών πλέον είχε τοποθετηθεί υπέρ του κλειδώματος – ενοχοποιώντας ταυτόχρονα τον Trump για τις οικονομικές συνέπειες του!
Παράλληλα, το Μάιο ξέσπασαν κοινωνικές αναταραχές, στα πλαίσια του «Black Lives Matter» (το κίνημα υποστηρίζει τη μη βίαιη πολιτική ανυπακοή, ενώ είναι εναντίον της βίας με ρατσιστικά κίνητρα), με έναυσμα τη δολοφονία ενός Αφροαμερικανού από αστυνομικό – οι οποίες συνεχίσθηκαν ολόκληρο το καλοκαίρι σε διάφορες Πολιτείες, αποδυναμώνοντας ακόμη περισσότερο τον Αμερικανό πρόεδρο στην τελευταία προεκλογική περίοδο.
Συνεχίζοντας ο πρόεδρος Trump, στην προσπάθεια του να αλλάξει την πολιτική πανδημίας της ειδικής ομάδας, διόρισε ως μέλος της τον Δρ. Scott Atlas – ο οποίος όμως υπονομεύθηκε, απέτυχε να επηρεάσει την ομάδα και τελικά παραιτήθηκε ήσυχα το Νοέμβριο. Ειδικότερα, η ομάδα υπό τον αντιπρόεδρο Pence, πρότεινε μία ακραία ατζέντα πολιτικής Covid (μαζικά κλειδώματα, υποχρέωση μάσκας κοκ.), αποστασιοποιήθηκε αμέσως από τον S. Atlas και διεξήγαγε μία συκοφαντική εκστρατεία εναντίον του – ως συνήθως με τη βοήθεια των ΜΜΕ. Στόχος της ήταν να τον αποδομήσει στα μάτια της κοινής γνώμης, έτσι ώστε να μη γίνεται πιστευτός – κάτι που πολύ σύντομα κατάφερε να επιτύχει.
Μηνύματα δε ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που εμφανίσθηκαν δημόσια, τεκμηρίωσαν πως τα μέλη της ειδικής ομάδας Covid του Λευκού Οίκου, υπό τη σιωπηρή ηγεσία των Fauci-Birx, εξοργίσθηκαν με το διαφορετικό σύνολο ιδεών και την πολιτική που πρότεινε ο S. Atlas – αντιμετωπίζοντας τον ως απειλή για τα ίδια και για τη μονοπώληση της αντιμετώπισης της πανδημίας εκ μέρους τους που είχαν πετύχει.
Η Birx από τη δική της πλευρά, έστελνε τακτικά μηνύματα σε δημοσιογράφους των ΜΜΕ και στους συναδέλφους της, με στόχο να υπονομεύσει τις ιδέες που παρουσίαζε ο S. Atlas (πηγή) – αρνούμενη ταυτόχρονα να συζητήσει προσωπικά μαζί του, όσον αφορά τις λύσεις που πρότεινε για την καλύτερη διαχείριση της πανδημίας. Όταν δε κατάλαβε επιτέλους τι συνέβαινε ο πρόεδρος Trump, ζητώντας από την ομάδα να επιστρέψει στην ομαλότητα, να πάψει δηλαδή να εφαρμόζει τα ακραία μέτρα που κατέστρεφαν την οικονομία, χωρίς να μειώνεται ο αριθμός των κρουσμάτων και των θανάτων (γράφημα), ήταν πια πολύ αργά – αφού δεν υπήρχε καμία δυνατότητα αντιστροφής της πολιτικής ζημίας που είχε υποστεί. Προφανώς δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τη δύναμη της εικόνας των Fauci-Birx, ειδικά του πρώτου, την οποία είχαν δημιουργήσει τα ΜΜΕ – γνωρίζοντας πολύ καλά τους τρόπους εξαπάτησης των μαζών και χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Σε κάθε περίπτωση, η ομάδα παραμένει στο Λευκό Οίκο και συνεχίζει να ηγείται της εκστρατείας καταπολέμησης της πανδημίας – παρά τις τεράστιες αποτυχίες της, με κριτήριο τόσο την οικονομία, όσο και την υγεία.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, πολύ δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς πως τα 75.000.000 Αμερικανοί που ψήφισαν υπό τις παραπάνω συνθήκες τον πρόεδρο Trump είναι γραφικοί, ακροδεξιοί ή ότι άλλο του επισυνάπτει κανείς – όπως τα περισσότερα ΜΜΕ του πλανήτη και ειδικά τα ελληνικά που τον κατηγορούν, όταν την ίδια στιγμή εκθειάζουν την καγκελάριο, παρά το ότι έχει κυριολεκτικά καταστρέψει, λεηλατήσει και υποδουλώσει την Ελλάδα.
Εν τούτοις, δεν ισχυριζόμαστε πως κατέχουμε τη μοναδική αλήθεια, οπότε θεωρούμε σωστό να αναφέρουμε ως παράδειγμα την άποψη ενός από αυτά – όσο και αν μας ξενίζει το γεγονός, σύμφωνα με το οποίο τυχαία έγινε εκατομμυριούχος και τυχαία πρόεδρος της ισχυρότερης δύναμης, οικονομικά και στρατιωτικά, του πλανήτη. Εν προκειμένω η άποψη είναι η εξής:
«Ο Trump πολύ καιρό πριν γίνει πρόεδρος, είχε εμφανίσει δείγματα μιας ψυχοπαθολογικής προσωπικότητας με ταλέντο να διακρίνεται στα τηλεοπτικά ριάλιτι σαν παρατράγουδο. Το γεγονός πως ήταν δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας δεν σημαίνει πολλά πράγματα, ιδίως αν κάποιος ξεκίνησε σαν πλούσιος κληρονόμος. Επιπλέον, όσοι παρακολουθούν τον κόσμο των αγορών θα έχουν διαπιστώσει πως αρκετοί άσχετοι έχουν καταφέρει να γίνουν πλούσιοι από μια εμφανώς παράλογη επιλογή όπως άλλωστε συχνά και αρκετοί πλούσιοι καταλήγουν στον… άσσο.
Το πρόβλημα δεν είναι πως κάποιος συναισθηματικά «ανισόρροπος» και πολιτικά, ιστορικά και κοινωνικά αναλφάβητος έγινε διάσημος μέσω των ριάλιτι, αλλά πώς κατάφερε να γίνει πρόεδρος της ισχυρότερης δημοκρατίας μέχρι σήμερα. Δηλαδή, πώς το Ρεπουμπλικανικό κόμμα με τους μηχανισμούς και τους τυπικούς και άτυπους θεσμούς τους οποίους διαθέτει, επέτρεψε σε έναν πλούσιο αγύρτη να κρατάει επί τέσσερα χρόνια τους κωδικούς με το ισχυρότερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον πλανήτη και το γνωστό σύμπαν.
Ο Trump τους τελευταίους μήνες ήταν φανερό πως μεθόδευε ένα πραξικόπημα το οποίο απέτυχε μόνο και μόνο γιατί μεθοδεύτηκε με την ανεπαρκή σχεδίαση ενός χαοτικού εγκεφάλου. Σε μια δημοκρατία αν πιστεύεις πως αδικήθηκες από εκλογική νοθεία προσφεύγεις στα δικαστήρια, τα οποία ερευνούν τις καταγγελίες. Τα αμερικανικά δικαστήρια απέρριψαν πάνω από 60 προσφυγές της πλευράς Trump. Ακόμη και το Ανώτατο Δικαστήριο, η πλειοψηφία του οποίου επί προεδρίας Trump έχει αλλάξει, στις αρχές Δεκεμβρίου απέρριψε σχετική προσφυγή σαν ανυπόστατη.
Αντί ο Trump να αποδεχτεί την ήττα του, ως καρικατούρα του Λένιν, κάλεσε τον κόσμο να εκφοβίσει τους γερουσιαστές την ώρα που θα επικύρωναν τυπικά την απόφαση των εκλεκτόρων. Τουτέστιν, παρότρυνε κάποιες ορδές θυμωμένων να καταλάβουν τα «Χειμερινά Ανάκτορα», χωρίς να έχει δημιουργήσει κάποιο παρακρατικό μηχανισμό που θα τους κατευθύνει. Το πιθανότερο είναι πως ο Trump και ο «βίος και πολιτεία» του στην Προεδρία των ΗΠΑ θα απασχολήσουν την αμερικάνικη δικαιοσύνη τα επόμενα χρόνια».
Όπως διαπιστώνει κανείς, η αρνητική εικόνα που έχει σμιλευθεί για τον επηρεασμό της κοινής γνώμης είναι πανίσχυρη – αφού έχει επικρατήσει ακόμη και στην Ελλάδα, παρά το ότι οι δημοσιογράφοι εδώ δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στις Η.Π.Α. και τι πραγματικά πρεσβεύει ο Trump. Μπορεί βέβαια να έχουν δίκιο – αν και θα ήταν καλύτερα να περιμένει κανείς να μεσολαβήσει χρόνος, προτού καταλήξει σε τέτοιου είδους συμπεράσματα.