Οι αναγκαίες προϋποθέσεις για τα εθνικά συμφέροντα και την άμυνα για τη βέλτιστη επιλογή για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά

ΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ – ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

 

Από το 2012 ακόμη και έκτοτε, πολλές φορές έχω αναφερθεί στην εγκληματική πολιτική όλων των κυβερνήσεων για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

 

Του Στέλιου Φενέκου

υποναυάρχου ε.α.

προέδρου Κοινωνίας Αξιών

 

Εάν μάλιστα δεν ήταν οι τολμηροί αξιωματικοί του Ναυτικού που ανέλαβαν την ευθύνη ολοκλήρωσης του προγράμματος των υποβρυχίων, κάποια υποβρύχια δεν θα τα βλέπαμε σήμερα.

Σήμερα οι ανεδαφικές πολιτικές συνεχίζονται, αφού η ανταγωνιστικότητα και η εξ αυτής βιωσιμότητα των ναυπηγείων δεν μπορεί να διασφαλισθεί μόνο από τα προγράμματα ναυπήγησης πλοίων του Π.Ν.
Και ναι, θα μπορούσε να είναι η ανάθεση ενός τέτοιου προγράμματος η κινητήριος δύναμη για να πάρουν μπρος τα ναυπηγεία, όμως εάν δεν υπάρξουν και έργα του ιδιωτικού τομέα, με πολιτικές που να ευνοούν την ανταγωνιστικότητα τους και την βιωσιμότητά τους, τα ναυπηγεία θα συνεχίσουν να έχουν την ανάγκη κρατικών ενισχύσεων/επιδοματικών πολιτικών για να επιβιώσουν και στη συνέχεια θα δημιουργούν μαύρες τρύπες.

Καταλήγοντας

Δεν είναι δυνατόν να δοθεί μεγάλο τίμημα για την αγορά τους από οιοδήποτε όμιλο, γιατί η συνολική αποτίμηση που έχει γίνει αφενός είναι πολύ μεγάλη, αφετέρου απαξιώνεται συνεχώς κάθε χρόνο που περνάει. Τα πρόστιμα είναι ήδη δυσθεώρητα και συνεχίζουν, και χωρίς να υπάρχει αυτή η υποκινητική δύναμη των προγραμμάτων του Π.Ν. δεν υπάρχει ελπίδα επανεκκίνησης τους.

Η Αμερικανική πλευρά το έχει πλέον ξεκαθαρίσει, ή παίρνετε αμερικανικά πλοία (φρεγατοκορβέτες MMSC) ή αλλιώς δεν δίνουμε φράγκο για τα ναυπηγεία.

Και θα συμφωνούσα εν μέρει, υπό τις παρακάτω όμως προϋποθέσεις:

1. Τα πλοία να είναι οι νέες φρεγάτες FFX που κατασκευάζουν οι ΗΠΑ και όχι οι MMSC.
2. Να υπάρξει στρατηγική συμφωνία για ανάληψη έργων ιδιωτικού τομέα, σε συνεργασία, διαμεσολάβηση και υποκίνηση των ΗΠΑ.
3. Να υπάρξει στρατηγική συμφωνία με Αίγυπτο-Κύπρο-και Ισραήλ για δημιουργία δικτύου ναυπηγοεπισκευαστικών έργων, που θα αποκτήσει ανταγωνιστικό χαρακτήρα από πλευράς αποτελεσματικότητας και κόστους (όπως στις βόρειες χώρες που έχουν συμφωνήσει και φτιάχνουν διαφορετικά κομμάτια για κάθε πλοίο)
4. Εκσυγχρονισμός των Φρεγατών ΜΕΚΟ
5. Οπωσδήποτε διευθέτηση των προβλημάτων / προστίμων και άμβλυνση των αιτιάσεων της ΕΕ.

Η ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Σε περίπτωση που δεν θέλουν οι Αμερικανοί να ναυπηγηθούν εδώ οι Φρεγάτες FFX, αλλά επιμένουν για τις επιχειρησιακά πολύ υποδεέστερες φρεγατοκορβέτες MMSC, και μάλιστα χωρίς ενδιάμεση λύση τα Arleigh Burke (με τα όπλα τους – έχω εξηγήσει γιατί είναι αδύνατο να δοθούν και απλά λειτουργεί το αίτημα προσχηματικά για να φανεί ιδανική η πρόταση και να εκτρέψει την συζήτηση από την Γαλλική), τότε θα πρότεινα τα παρακάτω για τα ναυπηγεία:

 

1. Διερεύνηση της δυνατότητας συνεργατικής σύνδεσης των Ελληνικών ναυπηγείων (στην λογική του ναυπηγοεπισκευαστικού δικτύου όπως προαναφέ
ρθηκε) και με Γαλλικό ναυπηγοεπισκευαστικό όμιλο.
2. Επιδίωξη για συμφωνία με Γαλλία για την κατασκευή 4 Belhara (οπωσδήποτε οι τρεις στη χώρα μας)
3. Πώληση των ναυπηγείων στον Ελληνικό όμιλο εταιρειών (ει δυνατόν), με ρεαλιστικό τίμημα χωρίς υπερτιμολογήσεις και ουτοπικές εκτιμήσεις.
4. Διαμόρφωση πολιτικών για προσέλκυση έργων του ιδιωτικού τομέα στα ναυπηγεία.
5. Εκσυγχρονισμό των Φρεγατών ΜΕΚΟ
6. Οπωσδήποτε διευθέτηση των προβλημάτων / προστίμων και άμβλυνση των αιτιάσεων της ΕΕ (Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε και την υποστήριξη της Γαλλίας).

Σε περίπτωση που δεν ευοδωθούν οι ενέργειες διεθνούς συνεργασίας – δικτύου στον ναυπηγο-επισκευαστικό τομέα, και επιβεβαιωθεί οριστικά η απροθυμία των επενδυτών να συμμετάσχουν με ρεαλιστικό τίμημα, τότε είναι μονόδρομος ο οριστικός διαχωρισμός των ναυπηγείων Σακαραμαγκά (στρατιωτικού και εμπορικού τμήματος).

Στην περίπτωση αυτή θα ήταν εξαιρετικά εκσυγχρονιστικό για το Π.Ν., η μεταφορά όλων των ναυπηγοεπισκευαστικών δραστηριοτήτων του από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας εκεί (στρατιωτικό τμήμα).

Όσον αφορά το Δημόσιο, η εκποίηση όλων των άλλων περιουσιακών στοιχείων κατοχής του, που δεν κρίνονται λειτουργικά αναγκαία για το Π.Ν.

Ανάληψη πλέον όλων των έργων του Π.Ν. (νέων κατασκευών, επισκευών και συντηρήσεων) υπό την διοίκηση του Πολεμικού Ναυτικού που διαθέτει εξαιρετικούς μάνατζερς και μηχανικούς (όπως έχει αποδειχθεί), κατά τα πρότυπα του Ολλανδικού ναυτικού, όπου ανατίθενται εργασίες σε υπεργολάβους για την ολοκλήρωση των οιωνδήποτε προγραμμάτων του Ναυτικού τους.

(Σημειωτέον ότι η θέση που βρίσκονται σήμερα τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά μέχρι τον Β’ΠΠ ήταν ναυπηγείο του τότε Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο αχρηστεύθηκε μετά τον πόλεμο λόγω των εκτεταμένων ζημιών που είχε υποστεί).