Η Εκκλησία, έχοντας από την αρχή της δοκιμασίας της λοιμικής νόσου επιδείξει υψηλό αίσθημα ευθύνης, «συντάχθηκε καθ΄ όλο αυτό το διάστημα με τα μέτρα της Πολιτείας, με γνώμονα και κριτήριο τη διαφύλαξη του αγαθού της υγείας και την αποφυγή της διασποράς της πανδημίας, κατηγορούμενη μάλιστα, από διάφορα πρόσωπα ότι αρνήθηκε την ευθύνη της αποστολής Της, κάνοντας υπερβολικές «παρχωρήσεις», σύμφωνα και με πρόσφατο Ανακοινωθέν της Ι. Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης. Τα αυτά μέτρα τήρησε εις τους Ναούς Της τόσο κατά την εορτή των Χριστουγέννων, όσο και της Πρωτοχρονιάς, ως και κατά την πρόσφατη εορτή των Θεοφανίων, σύμφωνα και με την από 15ης Δεκ. 2020 ΚΥΑ. Τυχόν ελάχιστες εξαιρέσεις, με τις οποίες ουδείς προφανώς συμφωνεί, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Η Ελληνική Πολιτεία παράλληλα, αναγνωρίζοντας την μέγιστη και ουσιαστική αυτή προσφορά της Εκκλησίας εις τον κοινό αγώνα για την διαφύλαξη της ζωής και της υπέρβαση της παγκόσμιας αυτής δοκιμασίας των καιρών μας, σοφά και συνετά πράττουσα, συνέβαλε εις την εφαρμογή των εξ΄ αμφοτέρων των πλευρών συμφωνηθέντων, σεβόμενη ταυτόχρονα και την βαθιά ανάγκη του λαού όπως, την κορυφαία αυτή εορτή της πίστεως του, βιώσει το μέγα μυστήριο της Θείας Επιφανείας. Επιβεβαιωτικές οι δηλώσεις κορυφαίων Κυβερνητικών στελεχών: «…είμαστε στην ίδια πλευρά με την Εκκλησία, όλοι μαζί πρέπει να ξεπεράσουμε την κρίση», «..υπάρχει σχέση αμοιβαίου σεβασμού και αλληλοκατανόησης», «Η Κυβέρνηση σέβεται απόλυτα την Εκκλησία άλλωστε η σχέση είναι αγαστή», κ.α. Έτσι χρειάζεται και έτσι θα πρέπει να λειτουργούν οι 2 κορυφαίοι αυτοί θεσμοί στην Χώρα μας· καθώς (για να ανακαλέσουμε και το επετειακό γεγονός των 200 χρόνων από την Εθνική Παλιγγενεσία) η Εκκλησία είναι ο αρχαιότερος θεσμός από συστάσεως του Νεοελληνικού Κράτους και η προσφορά Της, τόσο στους απελευθερωτικούς αγώνες, όσο και στην ιστορική αυτή πορεία, υπήρξε και παραμένει κορυφαία και ζωτική.
Ατυχώς και για λόγους που δύσκολα μπορεί κάποιος, όσο καλοπροαίρετος και να είναι, να κατανοήσει και να δικαιολογήσει, υψώνονται φωνές που, στο όνομα της διαφύλαξης της δημόσιας υγείας, βάλλουν εναντίον της Εκκλησίας, χρησιμοποιώντας τεχνάσματα, χαρακτηρισμούς και αιτιάσεις που φανερώνουν-αποκαλύπτουν τις αληθινές προθέσεις και διαθέσεις τους. Μιλούν για δήθεν.. «ατόπημα της Εκκλησίας», «τραγικές εικόνες», «ανεύθυνη συμπεριφορά», κ.α. Μέσα Γενικής Ενημερώσεως παίζουν βίντεο και φωτογραφίες εορτής των Θεοφανίων του 2015, παρουσιάζοντας τα ως δήθεν φετινά! Γνωστός Έλληνας καθηγητής Γενετικής εκ του εξωτερικού επισυνάπτει 2 φωτογραφίες από Ναούς, σχολιάζοντας, με τρόπο δεικτικό και απρεπή, την συμμετοχή πιστών στο ιερό μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, σημειώνοντας: «Κατόπιν τούτου, μην απορεί κανείς γιατί η Ελλάδα θα βρίσκεται σε αυστηρά μέτρα και lockdown για πολύ καιρό, και ίσως και με κλειστά σχολεία πάλι σύντομα. Κρίμα… Αυτό που έγινε ως γενικότερη δραστηριότητα με συνωστισμούς και συγχρόνως κάποιοι άνθρωποι να μοιράζονται ένα κουταλάκι σημαίνει ότι απορρίπτεται θεσμικά η επιστήμη». Έτερος δε, Έλλην καθηγητής εκ του εξωτερικού, λοιδορώντας και αυτός την Εκκλησία και, κατ΄ εξοχήν, το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας δηλώνει: «Η Εκκλησία θα πρέπει να εξηγήσει γιατί επιμένει σε ένα τρόπο διανομής που ενέχει κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Και οι πιστοί να αναρωτηθούν γιατί συμμετέχουν στο μυστήριο». Νομίζω η τελευταία αυτή δήλωση αποκαλύπτει-φανερώνει τους στόχους, τις προθέσεις και την αιτία όλης αυτής της απροκάλυπτης στόχευσης του ιερότερου μυστηρίου της πίστεως μας, της Θείας Ευχαριστίας.
Να αναρωτηθούν, λέει, οι πιστοί «γιατί συμμετέχουν στο μυστήριο»! Μήπως, τελικά, αυτό είναι που ενοχλεί; Μήπως αυτό είναι η αιτία που κάποιοι, μη μπορώντας οι ίδιοι να κατανοήσουν το μυστήριο, βάλλουν εναντίον του και, κατ΄ επέκταση, εναντίον της πίστεως; Καθώς η καρδιά της πίστις μας χτυπά και τροφοδοτείται από το ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Μήπως επειδή, άγευστοι οι ίδιοι της Χάρις του Θεού, «αλιβάνιστοι» όπως θα έλεγε ο Παπαδιαμάντης, (σαφώς και επιλογή τους και ουδείς κρίνει ουδένα) δράττουν την ευκαιρία της περιόδου για να επιχειρηματολογήσουν εναντίον του βιώματος και της εμπειρίας ενός λαού που διαχρονικά και αδιάσπαστα, καθ΄ όλη την ιστορική του πορεία, τρέφεται, ανασταίνεται, πορεύεται και αναγεννιέται μοιραζόμενος «ένα κουταλάκι», όπως αυτοί ονομάζουν την ιερή λαβίδα; Μοιραζόμενος δηλ. το Σώμα και το Αίμα του Χριστού; Γιατί, πως αλλιώς, μπορεί κανείς να ερμηνεύσει αυτή την τακτική όταν την ίδια ώρα (σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμάτων και αναρτήσεων) οι πλατείες και οι παραλίες ανά την Ελληνική Επικράτεια έσφυζαν από κόσμο και ζωή, όταν στο ΟΑΚΑ και στο κάθε.. ΟΑΚΑ, ο κόσμος ήταν αμέτρητος· πως αλλιώς λοιπόν μπορεί ο κάθε καλοπροαίρετος να ερμηνεύσει αυτή τους την επίθεση προς την Εκκλησία, όταν αποσιωπούν τις κοσμοσυρροές σε πλατείες και αγορές και στοχοποιούν την Εκκλησία; Τι τους ενοχλεί τελικά; Μήπως το γεγονός ότι ο Έλληνας παραμένει σταθερός στην πίστη του προς τον Θεό και δεν τον καταβάλλει κανείς φόβος και τρόμος, αλλά οι πάσης φύσεως δοκιμασίες και δυσκολίες της ζωής γίνονται αιτία να δυναμώσει ακόμα περισσότερο στην πίστη; Μήπως το γεγονός ότι προστρέχει στις Εκκλησιές του για να ξεδιψάσει την ακόρεστη πνευματική του δίψα και να ξεπεινάσει την πνευματική του πείνα; Επειδή εκείνοι δεν έχουν αίσθηση και γεύση του μυστηρίου θα πρέπει και ο Ελληνικός λαός να υιοθετήσει τα πιστεύματα τους; Που θα πρέπει δηλ. να καταφεύγει αυτός ο λαός; Από πού θα αντλήσει δύναμη, υπομονή, κουράγιο και ελπίδα, εάν όχι από την πίστη του; Ενόχλησε, ακόμα, και το γεγονός ότι 2 παιδιά του λαού μας, Αστυνομικοί, βγήκαν από το περιπολικό και τι έκαναν; Τόλμησαν να κάνουν τον σταυρό τους και να φιλήσουν τον Τίμιο Σταυρό! Έγκλημα και αυτό! Και εάν, μη γένοιτο, υπάρξει αύξηση κρουσμάτων το επόμενο διάστημα είναι σίγουρο, κατ΄ αυτούς, η Εκκλησία θα είναι η αιτία όλου του κακού! Όλα τα άλλα αμνηστεύονται! Διερωτώμαι, εάν έτσι έχουν τα πράγματα, το… «Κρίμα..» για ποιόν ισχύει τελικά;
«.. Σπάσαμε την ανόητη απαγόρευση, η Δημοκρατία δεν μπαίνει σε καραντίνα», δήλωναν προ ολίγου καιρού πρόσωπα εκ της πολιτικής σκηνής, αιτιολογώντας την συμμετοχή τους σε επετειακές εκδηλώσεις (πορείες) σε περίοδο που οι απαγορεύσεις ήταν πιό αυστηρές από την παρούσα. Είναι τα ίδια πρόσωπα που τώρα μιλούν για.. «ατόπημα της Εκκλησίας». Βεβαίως και η Δημοκρατία δεν μπαίνει και δεν θα πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε να μπει σε.. «καραντίνα». Διερωτώμαι όμως: Η πίστη μπαίνει σε.. «καραντίνα»; Μήπως, πριν είναι αργά, καθώς το 2021 θεωρείται επετειακό έτος εορτασμών της Εθνικής Παλιγγενεσίας, μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να ακούσουμε την φωνή του μεγάλου Κολοκοτρώνη; «Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε», (Πνύκα, 1838). Εκτός και αν μας πουν ότι και ο Κολοκοτρώνης «απορρίπτει θεσμικά την επιστήμη», επειδή μιλά για την πίστη!
Μητροπολίτης
Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος