Πληροφορήθηκα και εγώ τις δηλώσεις του κυρίου Cavusoglu όσο συνομιλούσα με τον φίλο Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας.
Κοιτάξτε, η διαδικασία εδώ είναι αρκετά απλή από τη στιγμή που υπάρχει διάθεση. Εξ όσων γνωρίζω οι γενικοί γραμματείς των Υπουργείων Εξωτερικών έρχονται σε μια επικοινωνία, καθορίζουν την ημερομηνία και στη συνέχεια αυτή ανακοινώνεται από κοινού από τα δύο Υπουργεία Εξωτερικών. Εξ όσων γνωρίζω αυτό ακόμα δεν έχει γίνει, όταν με το καλό γίνει θα μπορούμε και εμείς να επιβεβαιώσουμε ότι υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία.
Κρατώ ως θετικό το γεγονός ότι η Τουρκία εκφράζει δια του Υπουργού Εξωτερικών τη βούληση να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία. Αλλά ίσως έχει έρθει η ώρα να σταματήσουμε να παίζουμε τις κουμπάρες και να καθίσουμε στο τραπέζι να βρούμε μια ημερομηνία και να ξεκινήσουμε ουσιαστικά τις επαφές.
Από εκεί και πέρα θα είναι ένα σίγουρα θετικό πρώτο βήμα. Από την άλλη θέλω να επαναλάβω αυτό το οποίο έχει τονίσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και μετά την τελευταία μας συνεδρίαση ότι σε αυτή την πολιτική απαιτείται συνέπεια και συνέχεια. Και νομίζω ότι αυτό είναι τελικά αυτό το οποίο θα κριθεί και από την έκθεση του κυρίου Borrell η οποία θα μας παρουσιαστεί τον Μάρτιο».
Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί τέτοια σπουδή και βιάσυνη; Και διάλογο με ποια Τουρκία; Αυτή που μόλις πριν λίγα 24ωρα εμβόλισε σκάφος του Λιμενικού στα Ιμια; Εκείνη του δειλού πραξικοπηματία Ακάρ που μας απείλησε για πολλοστή φορά πριν λίγες ημέρες; Διάλογο πάνω στα όσα δικαιούται η χώρα; Με ποιους;