Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Οι ΗΠΑ είναι από τα ελάχιστα κράτη του κόσμου όπου ΔΕΝ υπάρχουν Υπουργεία και δεν υπάρχουν Υπουργοί. Περίεργο θα πει κάποιος, αλλά αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Στην Αμερική ΔΕΝ υπάρχουν Υπουργεία αλλά ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΕΣ και ΔΕΝ υπάρχουν Υπουργοί αλλά ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ. Έτσι λοιπόν έχουμε το Department of State, Department of Health, Defense Department και λοιπά. Δηλαδή ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ, Επικεφαλής των οποίων ορίζονται και δεν εκλέγονται άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης του εκάστοτε Προέδρου των ΗΠΑ.
Πρόκειται για ΑΜΙΓΩΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ οργανισμούς οι οποίες υπόκεινται σε συγκεκριμένο έλεγχο (κυρίως ως προς το οικονομικό σκέλος) από το Κογκρέσο (που είναι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι).
Επειδή τελευταία πολλά έχουν ειπωθεί από αδαείς σχετικά με τη δυνατότητα να ρίξει πυρηνικά ο (απερχόμενος ;;;) Πρόεδρος των ΗΠΑ σας λέω ότι αυτό είναι αδύνατον. Και είναι αδύνατον καθόσον το βαθύ κράτος έχει φροντίσει ώστε να απαιτούνται ΤΡΙΑ κλειδιά να μπουν στις θέσεις τους ώστε να μπορέσουν να ενεργοποιηθούν τα πυρηνικά. Το ένα έχει ο Πρόεδρος της Αμερικής, το έτερος ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων και το τρίτο ο τακτικός διοικητής (πυροβολαρχία, υποβρύχιο, Α/Τ κλπ).
Τι είναι όμως το βαθύ αμερικανικό κράτος;
Είναι οι ΙΔΙΟΙ οι Αμερικανοί Πολίτες ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ.
Είναι το σύστημα που υπερασπίζονται οι πολίτες με τη συμμετοχή τους στις εκλογές εδώ και 2,5 αιώνες, είναι η εμπιστοσύνη που του δείχνουν διαχρονικά, είναι αυτό ακριβώς που βλέπουμε στις οθόνες και μένουμε πολλές φορές με ανοιχτό το στόμα.
Είναι η χώρα των μεγάλων αντιθέσεων, που μπορεί να βγουν στο δρόμο γιατί ένας μαύρος φονεύθηκε από έναν λευκό αστυνομικό, αλλά την ίδια μπορεί να σκοτώθηκαν σε διαδηλώσεις 4 άνθρωποι και απλά ξημέρωσε Πέμπτη…
Ο Αμερικανός Πολίτης λοιπόν είναι το βαθύ αμερικανικό κράτος. Αυτός ο αλλοπρόσαλλος, δυσνόητος και ακατανόητος Αμερικανός και η εμπιστοσύνη που δείχνει όχι στο πολιτικό σύστημα αλλά στο δομημένο με όρους υδροκέφαλου τεχνοκρατισμού σύστημα λειτουργίας του κράτους και διακυβέρνησης όπου ο εκάστοτε Πρόεδρος ελάχιστα μπορεί να αποκλίνει και όταν το κάνει αυτό, απλά τίθενται σε προσωρινή διαθεσιμότητα οι υπάλληλοι και το κράτος κατεβάζει ρολά…
Αυτό λοιπόν το deep state έχει αποφασίσει ήδη από την εποχή του Τζώρτζ Μπους Τζούνιορ ότι η Αμερική παύει να είναι ο εξουσιαστής και δυνάστης του πλανήτη και άρχισε τον σταδιακό εθνοκεντρισμό. Δεν τυχαίο άλλωστε ότι αμέσως μετά τον Μπαράκ Ομπάμα και το πρώτο πρόγραμμα καθολικής υγειονομικής κάλυψης του πληθυσμού, το γνωστό ως OBAMA CEARE, ακολούθησε ο Ντόναλντ Τραμπ με το μήνυμα «Ας κάνουμε πάλι μεγάλη την Αμερική» (lets make America great again).
Στο ίδιο πλαίσιο η σαφέστατη στροφή στο ποιος τελικά είναι εχθρός της Αμερικής. Και έτσι από τον κλασσικό κίνδυνο των προηγούμενων δεκαετιών, δλδ του Βορειοκορεάτες και τους Ιρανούς, η Αμερική πλέον αναγνωρίζει ότι η μόνη χώρα από την οποία πραγματικά κινδυνεύει είναι η ΚΙΝΑ. Προσέξτε σε αυτήν την διαπίστωση του deep state (και όχι κάποιου προέδρου) συμφωνούν ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Σε αυτήν λοιπόν την τεράστια στροφή των ΗΠΑ στην εσωστρεφή πολιτική τους, για να μπορέσουν να διατηρήσουν τον παγκόσμιο ηγεμονικό ρόλο τους χρειάζονται ΙΣΧΥΡΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ και κυρίως απαιτούνται ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ. Όπερ μεθερμηνευόμενο σημαίνει ότι ηγετίσκοι τύπου Ερντογάν που μόνιμα δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που καλούνται να λύσουν, δεν χωρούν σε καμία περίπτωση.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι, ανεξάρτητα του ποιος θα κυβερνά την Αμερική σε 11 μέρες από σήμερα, το βαθύ κράτος έχει ήδη λάβει τις αποφάσεις του. Στον επικείμενο πολυδαίδαλο πόλεμο Αμερικής – Κίνας , οι ΗΠΑ απαιτείται να έχουν καταρχήν καλυμμένα τα νότα τους, να έχουν ισχυρούς και σταθερούς συμμάχους και αυτοί να είναι εξοπλισμένοι με τα απαιτούμενα συστήματα ώστε να κληθούν να υπερασπισθούν την σταθερότητα στην περιοχή ευθύνης τους, αυτό να το κάνουν αποτελεσματικά, σύντονα με τους υπόλοιπους παίχτες της περιοχής (Ισραήλ, Αίγυπτο, Γαλλία, Ιταλία) και κυρίως άμεσα και με μικρής χρονικής διάρκειας συρράξεις, ώστε να μην απειληθεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Σε αυτό ακριβώς το άκρως ευνοϊκό αλλά ταυτόχρονα πολύπλοκο κλίμα βρίσκεται η χώρα μας σήμερα και ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ πολιτικές αποφάσεις που να δείχνουν ότι πράγματι μπορούμε να είμαστε η περιφερειακή δύναμη που μπορεί να συνεργαστεί με τους υπόλοιπους παίχτες της περιοχής και να επιβάλλει την απαιτούμενη σταθερότητα με κάθε τρόπο…