Όπως σημειώνει το militarywatchmagazine.com, το MiG-29 στην επιφάνεια δεν φαίνεται να παρουσιάζει ριζικά νέες δυνατότητες, αν και ήταν ταχύτερο, πιο ευέλικτο και πετούσε ψηλότερα από το F-16, ωστόσο η ένταξή του θα περιέπλεκε τη συντήρηση του στόλου καθώς ήταν εντελώς νέα κατηγορία μαχητικών για την Αίγυπτο. Αυτό έθεσε το ερώτημα γιατί η Αίγυπτος αγόρασε το MiG-29 όταν είχε ήδη ένα τόσο μεγάλο στόλο μαχητικών αεροσκαφών της ίδιας γενιάς και ένα παρόμοιο εύρος βάρους σχεδιασμένο για τον ίδιο ρόλο με τη μορφή του F-16.
Μια πιο εμπεριστατωμένη αξιολόγηση των περιστάσεων της αγοράς των MiG-29M παρέχει κάποια ένδειξη ως προς το γιατί αποκτήθηκαν. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν η Αίγυπτος τερμάτισε την αμυντική της συνεργασία με τη Σοβιετική Ένωση και εστράφη προς το δυτικό μπλοκ, η χώρα δεν είχε πρόσβαση σε μαχητικά υψηλού επιπέδου όπως το F-15 Eagle και το Tomcat F-14 - λόγω της θέσης της ως συμμάχου χαμηλότερης βαθμίδας. Εταίροι υψηλότερου επιπέδου των ΗΠΑ, όπως η Ιαπωνία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ, απέκτησαν όλα αυτά τα αεροσκάφη υψηλότερου επιπέδου, τοποθετώντας την Αίγυπτο σε ξεχωριστή μειονεκτική θέση απέναντι στους γείτονές της. Επίσης απαγορεύτηκε στην Αίγυπτο η αγορά προηγμένων πυρομαχικών για τα F-16 του στόλου, δηλαδή το βλήμα αέρος-αέρος AIM-120, με την έννοια ότι από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι δυνατότητες της χώρας στον αέρα ήταν ουσιαστικά άχρηστες απέναντι σε χώρες όπως το όπως το Ισραήλ, που μπορούσε εύκολα να εξουδετερώσει τα αιγυπτιακά αεροσκάφη με τα ΑΙΜ-7 και με βασικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.
Επιπλέον, η Αίγυπτος ήταν ιδιαίτερα ευάλωτη σε διακοπή τροφοδοσίας εξαρτημάτων και προμηθειών από τις ΗΠΑ και η προθυμία της Ουάσινγκτον να παγώσει την παράδοση ανταλλακτικών αποδείχθηκε το 2013 λόγω της δυσαρέσκειάς της με την ανατροπή της κυβέρνησης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Τέτοια παγώματα σε ανταλλακτικά είχαν καταστρέψει αρκετούς αμυντικούς πελάτες των ΗΠΑ, όπως η Ινδονησία και το Πακιστάν στο παρελθόν, και απειλούσαν να αφήσουν τον αιγυπτιακό στόλο F-16 ανίκανο σε περίπτωση πολέμου.
Το MiG-29 κατά τη στιγμή της αγοράς ήταν το παλαιότερο και λιγότερο εξελιγμένο ρωσικό μαχητικό στην παραγωγή - αλλά παρ' όλα αυτά αντιπροσώπευε μια σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με το F-16C κατά την εξέταση των συνθηκών υπό τις οποίες λειτουργούσαν τα αμερικανικά αεροπλάνα. Το νέο μαχητικό δεν υποβαθμίστηκε για να εξασφαλίσει ένα ισραηλινό πλεονέκτημα όπως τα αιγυπτιακά F-16 και η Αίγυπτος είχε πρόσβαση στις ίδιες τεχνολογίες με άλλους αμυντικούς πελάτες των Ρώσων.
Ίσως το πιο σημαντικό σημείο της συμφωνίας ήταν ότι περιλάμβανε την πρόσβαση στους πυραύλους αέρος-αέρος μεγάλης εμβέλειας R-27ER και R-77, οι οποίοι για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες παρείχαν στην Αίγυπτο μια αναβαθμισμένη ικανότητα αεροπορικής μάχης. Αυτό ήταν ζωτικής σημασίας για να διατηρηθεί κάποια μορφή ισοτιμίας με τα γειτονικά κράτη, συμπεριλαμβανομένου του στόλου F-16C του γειτονικού Ισραήλ, τα οποία τα F-16C της Αιγύπτου έίχαν ελάχιστες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν. Επιπλέον, σε αντίθεση με τη γειτονική Συρία, τη Λιβύη και το Σουδάν που έλαβαν MiG-29 βασισμένα σε αναβαθμισμένα σοβιετικά αεροσκάφη, το MiG-29M ήταν η πιο ικανή παραλλαγή του MiG-29 με σημαντική χρήση σύνθετων υλικών, μεγαλύτερη χωρητικότητα καυσίμου, ισχυρότερους κινητήρες και μια σύγχρονη σουίτα αισθητήρων και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Η ποιότητα κατασκευής αυτών των νεότερων MiG-29 ήταν πολύ υψηλότερη από εκείνη των παλαιότερων μοντέλων.
Επίσης η αγορά των MiG-29M έθεσε κυρίως το έδαφος για μελλοντικές αγορές προηγμένων ρωσικών μαχητικών-κυρίως του μέσου μαχητικού MiG-35 '4++ generation' που χρησιμοποιεί μεγάλο μέρος της ίδιας υποδομής συντήρησης με το MiG-29M. Η Αίγυπτος θεωρείται κορυφαίος πελάτης για αυτό το αεροσκάφος, το οποίο έχει επίσης χαμηλό λειτουργικό κόστος και χαμηλές απαιτήσεις συντήρησης, καθιστώντας τις αγορές μεγάλης κλίμακας εξαιρετικά δυνατές.
Η Αίγυπτος έδωσε επίσης παραγγελία για τα μαχητικά υπεροχής Su-35 το 2019, που χρησιμοποιούν πολλά από τα ίδια πυρομαχικά με το MiG-29M και είναι σε θέση να λειτουργούν παράλληλα με αυτό με πολύ συμπληρωματικό τρόπο. Το νέο βαρύ μαχητικό θα προσφέρει στην Αίγυπτο μια ικανότητα που έχει επιδιώξει από τη δεκαετία του 1970, με μια απόπειρα αγοράς F-15, αλλά τότε συνάντησε την άρνηση των ΗΠΑ. Το Su-35 είναι πολύ πιο εξελιγμένο από το F-15 και θεωρείται το πιο ικανό μαχητικό στην αφρικανική ήπειρο με σημαντικό περιθώριο.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν ένα χρήσιμο δίδαγμα για τη χώρα μας και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη φημολογούμενη απόκτηση στο μέλλον αεροσκαφών F-35; Οι διαφορετικές πηγές αλλά και η εγχώρια παραγωγή, αυτό που κάνουν Αίγυπτος και Τουρκία αντίστοιχα, είναι που μπορούν να διασφαλίσουν την αποτρεπτική ικανότητα στο διηνεκές.