Από: defence-point.gr - Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. ΔΕΝ υπάρχει η οικονομική δυνατότητα, αλλά ούτε και η επιχειρησιακή ανάγκη (μεταφορά προσωπικού, φορτίου και καυσίμου σε μεγάλες αποστάσεις) για την προμήθεια καινούριων, μεγάλων ιπτάμενων τάνκερ Α330MRTT, ή μεταχειρισμένων KC-10 ή KC-135R.
Το κόστος συντήρησης και υποστήριξης των αεροσκαφών αυτών είναι πραγματικά τεράστιο. Ειδικά των αμερικανικών KC-10 και KC-135R που είναι ηλικίας τουλάχιστον 40 (τα πρώτα) ή 50 ετών! Όσο πιο παλιό είναι ένα αεροπλάνο, τόσο μεγαλύτερες είναι οι ανάγκες συντήρησής του. Από τη στιγμή επομένως που δεν χρειάζεται ούτε στην Αφρική να επιχειρήσουμε, ούτε στην Ασία, δεν χρειαζόμαστε τέτοια αεροσκάφη.
Μας ενδιαφέρει η κάλυψη του εναέριου χώρου του FIR Aθηνών και το τμήμα της νοτιοανατολικής Μεσογείου, περιλαμβάνοντας τον εναέριο χώρο μεταξύ Κρήτης – Λιβύης και Κύπρου. Επομένως ακόμη και αν προκύψουν κάποια KC-10 ή KC-135R που θα αποσύρει η Αεροπορία των ΗΠΑ, προς διάθεση στην Ελλάδα, ΔΕΝ μας κάνουν… υπαγορεύει η λογική.
Κατά συνέπεια η μόνη πραγματικά διαθέσιμη λύση, που εμπίπτει στις οικονομικές μας δυνατότητες και τις πραγματικές επιχειρησιακές μας ανάγκες είναι το KC-130J, ή το ευρωπαϊκό Α400Μ, ή η τροποποίηση αριθμού C-130H από αυτά που ήδη διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, προκειμένου να καταστούν ικανά να λειτουργούν και ως ιπτάμενα τάνκερ. Στο συγκεκριμένο ζήτημα έχουμε αναφερθεί με λεπτομέρειες παλαιότερα, οπότε δεν θα επανέλθουμε. Αποδεικνύει όμως ότι εναλλακτικές υπάρχουν. Αρκεί να τις αναζητήσει κανείς.
Και στις δύο περιπτώσεις, είτε δηλαδή αποκτήσουμε δύο ή τρία KC-130J, είτε τροποποιηθεί ίδιος αριθμός C-130H σε ιπτάμενα τάνκερ, δυνατότητα θα υπάρχει μόνο για τον εναέριο ανεφοδιασμό μαχητικών αεροπλάνων μέσω hose. Στην περίπτωση της Πολεμικής Αεροπορίας δηλαδή, μόνο για τα Mirage 2000-5Mk.2 και τα Rafale.
Ο κορμός της δύναμης μαχητικών που είναι το F-16, μένει ακάλυπτος. Η μόνη εναλλακτική και δη οικονομική, είναι η προμήθεια ραχιαίων σύμμορφων δεξαμενών (CFT) και εξωτερικών δεξαμενών καυσίμου, ειδικά τροποποιημένων να φέρουν σωλήνες ανεφοδιασμού εν πτήσει.
Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι πρόκειται για ημίμετρο και δεν θα διαφωνήσουμε. Υπό τις παρούσες, αλλά και τις μελλοντικές σε βάθος δεκαετίας τουλάχιστον, οικονομικές και επιχειρησιακές συνθήκες, είναι η μόνη λύση που έχει στη διάθεσή της η Πολεμική Αεροπορία, από όποια πλευρά και αν το εξετάσει κανείς.
Εφόσον η Ελλάδα δαπάνησε προ εικοσαετίας περίπου, 104 εκατ. ευρώ (με βάση την τότε ισοτιμία 136,8 εκατ. δολάρια) για τον εκσυγχρονισμό του ηλεκτρονικού εξοπλισμού των C-130B/H που διαθέτει, χωρίς να τα εκμεταλλευτεί ουσιαστικά τουλάχιστον κατά την τελευταία δεκαετία, είναι υποχρεωμένη σε επιλογή της λύσης με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, αναφορικά με την απόκτηση δυνατότητας εναέριου ανεφοδιασμού.
Κάτι που μπορεί να γίνει μόνο μέσω της επανενεργοποίησης του στόλου των C-130B/H και την τροποποίηση ορισμένων σε ιπτάμενα τάνκερ, συν την προμήθεια ειδικών δεξαμενών CFT και εξωτερικών, εξοπλισμένων με σωλήνες ανεφοδιασμού (probe). Οτιδήποτε άλλο είναι εκτός των ελληνικών οικονομικών δυνατοτήτων δεδομένου ότι:
>Εκκρεμεί η εν συνεχεία υποστήριξη και επανενεργοποίηση του συνόλου των κρίσιμων για την ελληνική άμυνα αεροσκαφών EMB-145H Erieye.
>Εκκρεμεί η υποστήριξη και επανενεργοποίηση του στόλου των ελικοπτέρων SAR και COMBAT SAR, Super Puma.
>Εκκρεμεί ο εκσυγχρονισμός των F-16C/D Block 30 και Block 50 μέσω αξιοποίησης των απαρτίων και των συστημάτων που προέρχονται από το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού 84 μονάδων του ίδιου τύπου, αλλά νεότερων εκδόσεων, στο επίπεδο “V”.
>Εκκρεμεί η προμήθεια όπλων αέρος-εδάφους και αέρος-επιφανείας (Rampage και SPICE) ειδικά για τον στόλο των F-16.
>Εκκρεμεί η απόκτηση πρόσθετων μαχητικών Rafale υπό προϋποθέσεις.
>Εκκρεμεί η προμήθεια προηγμένων όπλων και συστημάτων (AIM-120D, AGM-88E AARGM, και JHMCS II, Sniper) ειδικά για τα εκσυγχρονισμένα F-16V.
>Πρέπει να αποδοθεί προτεραιότητα στην προμήθεια νέων μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων, συν των όπλων τους για το Πολεμικό Ναυτικό, αλλά και στην άμεση κάλυψη χρόνιων αναγκών του Ελληνικού Στρατού. Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα…