stevepb / pixabay |
Του Στέλιου Συρμόγλου
Μας έχουν "φρικάρει" με το φόβο του κορονοϊού, με τα αλλοπρόσαλλα μέτρα και τις προφητικές προβλέψεις των λοιμωξιολόγων της προσωποποιημένης γελοιότητας, ενώ μολονότι ακούμε τον επιθανάτιο ρόγχο της οικονομίας και της εθνικής μας αξιοπρέπειας, το λαικό πνεύμα δεν διατηρεί το προνόμιο να μείνει άθικτο από τη βάναυση πολιτική κοροιδία και επιβολή, δεν αντιδρά κατά των δημίων του...
Εγωιστικά αποκλειστικό και νωθρότητα υπναλέο παρακολουθεί τις ήττες του στην κοινωνία και διεθνώς, περιοριζόμενο στον αχάριστο ρόλο του παρατηρητή. Και οι διαμαρτυρίες του, όταν μερικά οξυδερκή άτομα το κεντρίζουν σε κάποια αντίδραση, να περιορίζονται σε άχρηστες ιερεμιάδες.
Στην Ελλάδα όλα τα πολιτικά έργα απεδείχθησαν "κλινικά". Περιορίζονται δηλαδή στη διάγνωση και στη διαπίστωση και δεν υποδεικνύουν θεραπείες και λύσεις. Το πολύ-πολύ διαγράφουν τι είναι επιθυμητό. Η πολιτική ηθική, όπως κάθε αληθινή ηθική, δημιουργεί το αντικείμενό της και συναρτάται, όχι μόνο από διάθεση και επικοινωνιακά στυλιστική προσπάθεια, αλλά κυρίως με τη ψύχραιμη διάγνωση των βασικών αιτιών του νοήματος των καιρών.