Η πολιτική γελοιότητα διεκδικεί την προσοχή μας...

Alexas_Fotos / pixabay

Γιατί συνδέεται με το δύσκολο παρόν. Γιατί κάθε σκεπτόμενος τούτου του τόπου με όσα ακούει και βλέπει και αντιλαμβάνεται, αντιστοιχούν με προσγείωση σε μια γυμνή ερημιά, όπου υπάρχουν πολλές ζωές χωρίς να υπάρχει ζωή. Όπου σαλεύει ένα πλήθος ανθρώπων χωρίς να υπάρχει Άνθρωπος. Η πολιτική κοροιδία και αυθαιρεσία απέναντι του πολίτη τείνουν να μεταθέσουν και την απλή έννοια του ανθρώπου στις χίμαιρες του μέλλοντος. 

Του Στέλιου Συρμόγλου

Στην Ελλάδα του 2021, το ισχυρότερο κίνητρο της ομαδικής ψυχής είναι η πολιτική παραμυθία, πηγή ανεξάντλητης κοροϊδίας ακόμη και μίσους εναντίον του πολίτη. Και το πολιτικό σύστημα είτε με τη μορφή του κωμικού είτε του γελοίου είναι μια αδιάκοπη γεννήτρα μύθων.

Συνειδήσεις πολιτών στο καθολικό δόγμα που προσπαθούν να επιβάλουν οι διάφοροι ψευδοσωτήρες του λαού και της χώρας, εσχάτως μάλιστα οι "προστάτες" υγείας μας, διαμορφώνει εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος τον ίλιγγο του κινδύνου. Και θα ξυπνήσει ακόμη και ίσκιους φόβου για το μέλλον του τόπου.

Τα πολιτικά ψέματα κυριαρχούν. Η ανοχή μετά φόβου του λαού απλώς γλυκαίνει την αμαρτία των πολιτικών εκτρωμάτων. Περάσαμε με αλματώδη δρασκελισμό από την πολιτική ανικανότητα, θρασύτητα και γελοιότητα στη τραγωδία.

Μια ελλημική κοινωνία υποχείριο εκείνων που οδήγησαν τον τόπο στην εξαθλίωση, που "παίζουν" τώρα με την υγεία μας, που αντιμετωπίζουν ακόμη και τα εθνικά μας θέματα με πολιτικό αβδηριτισμό.
Μια ελληνική κοινωνία υποχείριο δίχως ελπίδα διάσωσης, δεν είναι παίξε γέλασε πρακτική. Μια ολόκληρη κοινωνία συγκροτείται από ψευδαισθήσεις. Και τα αθροίσματα των απογοητεύσεων, των εθνικών αδιεξόδων και της αγωνίας για το σήμερα και το αύριο, δεν συμβάλλουν στην αποκρυστάλλωση της ενιαίας συνείδησης της ιστορικότητας. 

Διάχυτη η πολιτική ανοησία και γελοιότητα, καρυκευμένη με θρασύτητα, "ξεχειλίζει" από τα τηλεοπτικά παράθυρα της δημοσιογραφικής αθλιότητας. Και μέσα σε τούτους τους καιρούς της θολής κοινωνικής αναταραχής, οι ύποπτες συνειδήσεις δοκιμάζουν την αντοχή τους στους ρύπους της πολιτικής. 

Όλες οι έννοιες που έχουν αγιαστεί από κοινωνικές θυσίες και ολοκαυτώματα έχουν φθαρεί από τη δίνη της πολιτικής γελοιότητας. 

Τα ασύστολα πολιτικά ψέματα, που έθρεψαν τις ελπίδες των πολιτών και "άδειασαν" τα στομάχια τους, εκτρέφουν την πολιτική παχυδερμία και αναγάγουν την πολιτικολαγνεία σε τέχνη του υπογαστρίου!