Στο αφιέρωμά μας στην διατήρηση οροφής 200 αξιόμαχων μαχητικών αεροπλάνων στη δύναμη της Πολεμικής Αεροπορίας, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, αναφερθήκαμε με στοιχεία και επιχειρήματα στην ανάγκη εκσυγχρονισμού του στόλου των F-16 συνολικά. Επανερχόμαστε στο ίδιο ουσιαστικά θέμα, για να δούμε με ποιους τρόπους οι νέες τεχνολογίες και τα νέα αερομεταφερόμενα όπλα, είναι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν και να καθορίσουν τις εξελίξεις και στην ελληνική αεροπορική ισχύ μέχρι το έτος 2040…
Από: defence-point.gr - Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Εκφράζουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό ανοικτά και χωρίς ουσιαστικές επιφυλάξεις, την άποψη ότι τα 70 μαχητικά τύπου F-16C/D των εκδόσεων Block 30 και Block 50, θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν στο επίπεδο Block 50++ Advanced, όχι μόνο γιατί αυτή είναι η οικονομικότερη λύση για τη διατήρηση 200 πραγματικά αξιόμαχων μονάδων σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία για τα επόμενα 15 τουλάχιστον χρόνια.
Είμαστε υπέρμαχοι της άποψης αυτής, της λύσης αν θέλετε και γιατί εξετάζοντας τα νέα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη τις συνολικές ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αποδεικνύεται χωρίς αμφιβολία ότι είναι και εξόχως αποδοτική από κάθε πλευρά. Ιδού το γιατί:
>Τα 70 αυτά μαχητικά, αποκτώντας ασφαλή συστήματα λήψης και μετάδοσης δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, LINK 16, θα μπορούν να επικοινωνούν με μονάδες επιφανείας του ΠΝ και με τα εκσυγχρονισμένα P-3H, με τα EMB-145H Erieye, λαμβάνοντας στοιχεία στοχοποίησης για στόχους στον αέρα, στο έδαφος και στην επιφάνεια της θάλασσας.
Μέσω της ενσωμάτωσης – πιστοποίησης του νέας γενιάς πυραύλου αέρος – αέρος, μεγάλης ακτίνας AIM-120D AMRAAM, θα έχουν κατά συνέπεια τη δυνατότητα, όπως τα Rafale F3R και τα εκσυγχρονισμένα F-16V, να πλήττουν ιπτάμενους στόχους σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 100 χιλιομέτρων, μένοντας παράλληλα σε απόσταση ασφαλούς διαφυγής από τους τουρκικούς S-400.
Κατά τον ίδιο τρόπο, μέσω της ενσωμάτωσης – πιστοποίησης όπλων όπως τα SPICE 1000 και 2000, θα αποκτήσουν τη δυνατότητα να προσβάλλουν με μεγάλη ακρίβεια επίγειους στόχους, όπως και στόχους επιφανείας, σταθερούς και κινούμενους από αποστάσεις της τάξης των 120 χιλιομέτρων! Δεν χρειάζεται επομένως ούτε να περιμένουμε την αποδέσμευση αντιπλοϊκών πυραύλων AGM-84 Harpoon Block II από τις ΗΠΑ, ούτε να καταβάλλουμε πακτωλό χρημάτων για να αντικαταστήσουμε αυτά τα μαχητικά με νεότερα.
Τα 8 δισ. δολάρια που θα επενδύσει η Ταϊβάν επί παραδείγματι, για την προμήθεια 66 καινούριων F-16V, μπορούμε να τα εξοικονομήσουμε και να τα δαπανήσουμε σε νέες μονάδες επιφανείας για το Πολεμικό Ναυτικό, ή για την κάλυψη χρόνιων αναγκών του Ελληνικού Στρατού, με το να αποδώσουμε κλάσμα του κόστους αυτού στον εκσυγχρονισμό των παλαιότερων εκδόσεων του F-16 και στην προμήθεια και ενσωμάτωση σε αυτά νέας τεχνολογίας και φιλοσοφίας όπλων.
>Για τους ίδιους ακριβώς λόγους έχουμε επιμείνει και στην προοπτική της εγκατάστασης συστημάτων LINK 16 και στα Mirage 2000-5Μk.2, μαζί με συστήματα απεικόνισης και στοχοποίησης επί κάσκας Targo II. Δεν είναι μόνο ότι το τελευταίο είναι παρόμοιας φιλοσοφίας και δυνατοτήτων με το JHMCS II (ίδιος κατασκευαστής…) που θα διαθέσιμο και σε όλα τα εκσυγχρονισμένα ελληνικά F-16…
Είναι κυρίως το ότι μέσω ενός τέτοιου συστήματος, τα Mirage 2000-5Mk.2 θα μπορούν να εκμεταλλευτούν (ακριβώς όπως τα Rafale F3R) όπλα αέρος – αέρος όπως ο MICA IR, υπό οποιαδήποτε σχεδόν γωνία έναντι του αντιπάλου σε μία κλειστή εμπλοκή!
Σημειώστε επίσης, ότι μέσω LINK 16, τα Mirage 2000-5Mk.2 θα μπορούν να προσβάλλουν ιπτάμενους στόχους σε αποστάσεις της τάξης των 100 χιλιομέτρων με τον νέας γενιάς πύραυλο αέρος – αέρος MICA NG που ήδη βρίσκεται σε ανάπτυξη και θα αρχίσει να παραδίδεται σε πολεμικές Μοίρες της Γαλλικής Αεροπορίας εντός του 2025.
Ο MICA NG που χρησιμοποιεί νέο ισχυρότερο (διπλού παλμού) πυραυλοκινητήρα, και διαθέτει περισσότερο χώρο (λόγω των περιορισμένου όγκου, νέας γενιάς, ηλεκτρονικών της μονάδας καθοδήγησης κυρίως) για στερεό καύσιμο, αναφέρεται ότι θα έχει σημαντικά αυξημένη ακτίνα από αυτή του σημερινού MICA EM/IR (μέγιστη 80 χιλιόμετρα).
Επίσης, θα διαθέτει διπλό αισθητήρα εγκλωβισμού/τερματικής καθοδήγησης (ενεργό ηλεκτρομαγνητικό και υπέρυθρο), καθώς και καλύτερες κινηματικές επιδόσεις, μαζί με μεγαλύτερη ικανότητα ελιγμών στην τελική φάση πρόσκτησης του στόχου. Θα είναι δε απόλυτα συμβατός με τα μαχητικά που είναι ήδη πιστοποιημένα στον παλιό MICA EM/IR και θα χρησιμοποιεί τις ίδιες ράγες και τους ίδιους φορείς εκτόξευσης!
Η ωρίμανση λοιπόν της τεχνολογίας των συστημάτων ζεύξης δεδομένων (Data Link) σε πραγματικό χρόνο, που διασφαλίζουν απόλυτη ασφάλεια από παρεμβολές, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση κοινών όπλων (AIM-120D εφόσον αποδεσμευθεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, σε όλες τις εκδόσεις του F-16, μαζί με SPICE 1000 και 2000, MICA NG, SCALP EG στα Rafale F3R και Mirage 2000-5Mk.2) είναι λύσεις υψηλής απόδοσης και χαμηλού κόστους που ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να υιοθετηθούν από την ελληνική πλευρά πριν από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια.
Καταλήγουμε επομένως, στο ότι η δαπάνη δισεκατομμυρίων (δολαρίων ή ευρώ…) για την αύξηση του διαθέσιμου αριθμού μαχητικών ΔΕΝ σημαίνει απολύτως τίποτα, εάν δεν έχει διασφαλιστεί κατά απόλυτη προτεραιότητα η ομογενοποίηση των ήδη διαθέσιμων, η διαλειτουργικότητα και η απόκτηση – ενσωμάτωση κοινών και πραγματικά ικανών όπλων. Έτσι λειτουργούν όλες οι πραγματικά σύγχρονες αεροπορικές δυνάμεις… δεν λέμε κάτι καινούριο.
Η δε συγκυρία απαιτεί περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά, προσαρμογή σε αυτό το δεδομένο. Προσαρμογή που υποτίθεται ότι θα ερχόταν μετά τα Ίμια… Μία κρίση που η τότε πολιτική ηγεσία χρησιμοποίησε ως άλλοθι για να δικαιολογήσει αλλοπρόσαλλες εξοπλιστικές επιλογές, με αυτές που την διαδέχθηκαν να ακολουθούν -δυστυχώς- τον ίδιο δρόμο.
Παρότι εάν είχαμε κάτι να αντιπαρατάξουμε στο κρεσέντο της τουρκικής αναθεωρητικής προκλητικότητας και των εκβιασμών, προέρχονται από αυτή την περίοδο. Το ζητούμενο είναι η επίτευξη βέλτιστων επιλογών σε όρους επιχειρησιακούς και οικονομικούς.…
Προμήθειες αεροσκαφών και συστημάτων χωρίς ΚΑΜΙΑ πρόβλεψη υποστήριξης, σύγχρονα άρματα μάχης ΧΩΡΙΣ πυρομαχικά, υποβρύχια ΧΩΡΙΣ τορπίλες, εκσυγχρονισμοί μαχητικών και μονάδων επιφανείας είτε για “πολιτικούς λόγους”, είτε για το “Θεαθήναι” και πολλά άλλα…
Από: defence-point.gr - Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Εκφράζουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό ανοικτά και χωρίς ουσιαστικές επιφυλάξεις, την άποψη ότι τα 70 μαχητικά τύπου F-16C/D των εκδόσεων Block 30 και Block 50, θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν στο επίπεδο Block 50++ Advanced, όχι μόνο γιατί αυτή είναι η οικονομικότερη λύση για τη διατήρηση 200 πραγματικά αξιόμαχων μονάδων σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία για τα επόμενα 15 τουλάχιστον χρόνια.
Είμαστε υπέρμαχοι της άποψης αυτής, της λύσης αν θέλετε και γιατί εξετάζοντας τα νέα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη τις συνολικές ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αποδεικνύεται χωρίς αμφιβολία ότι είναι και εξόχως αποδοτική από κάθε πλευρά. Ιδού το γιατί:
>Τα 70 αυτά μαχητικά, αποκτώντας ασφαλή συστήματα λήψης και μετάδοσης δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, LINK 16, θα μπορούν να επικοινωνούν με μονάδες επιφανείας του ΠΝ και με τα εκσυγχρονισμένα P-3H, με τα EMB-145H Erieye, λαμβάνοντας στοιχεία στοχοποίησης για στόχους στον αέρα, στο έδαφος και στην επιφάνεια της θάλασσας.
Μέσω της ενσωμάτωσης – πιστοποίησης του νέας γενιάς πυραύλου αέρος – αέρος, μεγάλης ακτίνας AIM-120D AMRAAM, θα έχουν κατά συνέπεια τη δυνατότητα, όπως τα Rafale F3R και τα εκσυγχρονισμένα F-16V, να πλήττουν ιπτάμενους στόχους σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 100 χιλιομέτρων, μένοντας παράλληλα σε απόσταση ασφαλούς διαφυγής από τους τουρκικούς S-400.
Κατά τον ίδιο τρόπο, μέσω της ενσωμάτωσης – πιστοποίησης όπλων όπως τα SPICE 1000 και 2000, θα αποκτήσουν τη δυνατότητα να προσβάλλουν με μεγάλη ακρίβεια επίγειους στόχους, όπως και στόχους επιφανείας, σταθερούς και κινούμενους από αποστάσεις της τάξης των 120 χιλιομέτρων! Δεν χρειάζεται επομένως ούτε να περιμένουμε την αποδέσμευση αντιπλοϊκών πυραύλων AGM-84 Harpoon Block II από τις ΗΠΑ, ούτε να καταβάλλουμε πακτωλό χρημάτων για να αντικαταστήσουμε αυτά τα μαχητικά με νεότερα.
Τα 8 δισ. δολάρια που θα επενδύσει η Ταϊβάν επί παραδείγματι, για την προμήθεια 66 καινούριων F-16V, μπορούμε να τα εξοικονομήσουμε και να τα δαπανήσουμε σε νέες μονάδες επιφανείας για το Πολεμικό Ναυτικό, ή για την κάλυψη χρόνιων αναγκών του Ελληνικού Στρατού, με το να αποδώσουμε κλάσμα του κόστους αυτού στον εκσυγχρονισμό των παλαιότερων εκδόσεων του F-16 και στην προμήθεια και ενσωμάτωση σε αυτά νέας τεχνολογίας και φιλοσοφίας όπλων.
>Για τους ίδιους ακριβώς λόγους έχουμε επιμείνει και στην προοπτική της εγκατάστασης συστημάτων LINK 16 και στα Mirage 2000-5Μk.2, μαζί με συστήματα απεικόνισης και στοχοποίησης επί κάσκας Targo II. Δεν είναι μόνο ότι το τελευταίο είναι παρόμοιας φιλοσοφίας και δυνατοτήτων με το JHMCS II (ίδιος κατασκευαστής…) που θα διαθέσιμο και σε όλα τα εκσυγχρονισμένα ελληνικά F-16…
Είναι κυρίως το ότι μέσω ενός τέτοιου συστήματος, τα Mirage 2000-5Mk.2 θα μπορούν να εκμεταλλευτούν (ακριβώς όπως τα Rafale F3R) όπλα αέρος – αέρος όπως ο MICA IR, υπό οποιαδήποτε σχεδόν γωνία έναντι του αντιπάλου σε μία κλειστή εμπλοκή!
Σημειώστε επίσης, ότι μέσω LINK 16, τα Mirage 2000-5Mk.2 θα μπορούν να προσβάλλουν ιπτάμενους στόχους σε αποστάσεις της τάξης των 100 χιλιομέτρων με τον νέας γενιάς πύραυλο αέρος – αέρος MICA NG που ήδη βρίσκεται σε ανάπτυξη και θα αρχίσει να παραδίδεται σε πολεμικές Μοίρες της Γαλλικής Αεροπορίας εντός του 2025.
Ο MICA NG που χρησιμοποιεί νέο ισχυρότερο (διπλού παλμού) πυραυλοκινητήρα, και διαθέτει περισσότερο χώρο (λόγω των περιορισμένου όγκου, νέας γενιάς, ηλεκτρονικών της μονάδας καθοδήγησης κυρίως) για στερεό καύσιμο, αναφέρεται ότι θα έχει σημαντικά αυξημένη ακτίνα από αυτή του σημερινού MICA EM/IR (μέγιστη 80 χιλιόμετρα).
Επίσης, θα διαθέτει διπλό αισθητήρα εγκλωβισμού/τερματικής καθοδήγησης (ενεργό ηλεκτρομαγνητικό και υπέρυθρο), καθώς και καλύτερες κινηματικές επιδόσεις, μαζί με μεγαλύτερη ικανότητα ελιγμών στην τελική φάση πρόσκτησης του στόχου. Θα είναι δε απόλυτα συμβατός με τα μαχητικά που είναι ήδη πιστοποιημένα στον παλιό MICA EM/IR και θα χρησιμοποιεί τις ίδιες ράγες και τους ίδιους φορείς εκτόξευσης!
Η ωρίμανση λοιπόν της τεχνολογίας των συστημάτων ζεύξης δεδομένων (Data Link) σε πραγματικό χρόνο, που διασφαλίζουν απόλυτη ασφάλεια από παρεμβολές, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση κοινών όπλων (AIM-120D εφόσον αποδεσμευθεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, σε όλες τις εκδόσεις του F-16, μαζί με SPICE 1000 και 2000, MICA NG, SCALP EG στα Rafale F3R και Mirage 2000-5Mk.2) είναι λύσεις υψηλής απόδοσης και χαμηλού κόστους που ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να υιοθετηθούν από την ελληνική πλευρά πριν από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια.
Καταλήγουμε επομένως, στο ότι η δαπάνη δισεκατομμυρίων (δολαρίων ή ευρώ…) για την αύξηση του διαθέσιμου αριθμού μαχητικών ΔΕΝ σημαίνει απολύτως τίποτα, εάν δεν έχει διασφαλιστεί κατά απόλυτη προτεραιότητα η ομογενοποίηση των ήδη διαθέσιμων, η διαλειτουργικότητα και η απόκτηση – ενσωμάτωση κοινών και πραγματικά ικανών όπλων. Έτσι λειτουργούν όλες οι πραγματικά σύγχρονες αεροπορικές δυνάμεις… δεν λέμε κάτι καινούριο.
Η δε συγκυρία απαιτεί περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά, προσαρμογή σε αυτό το δεδομένο. Προσαρμογή που υποτίθεται ότι θα ερχόταν μετά τα Ίμια… Μία κρίση που η τότε πολιτική ηγεσία χρησιμοποίησε ως άλλοθι για να δικαιολογήσει αλλοπρόσαλλες εξοπλιστικές επιλογές, με αυτές που την διαδέχθηκαν να ακολουθούν -δυστυχώς- τον ίδιο δρόμο.
Παρότι εάν είχαμε κάτι να αντιπαρατάξουμε στο κρεσέντο της τουρκικής αναθεωρητικής προκλητικότητας και των εκβιασμών, προέρχονται από αυτή την περίοδο. Το ζητούμενο είναι η επίτευξη βέλτιστων επιλογών σε όρους επιχειρησιακούς και οικονομικούς.…
Προμήθειες αεροσκαφών και συστημάτων χωρίς ΚΑΜΙΑ πρόβλεψη υποστήριξης, σύγχρονα άρματα μάχης ΧΩΡΙΣ πυρομαχικά, υποβρύχια ΧΩΡΙΣ τορπίλες, εκσυγχρονισμοί μαχητικών και μονάδων επιφανείας είτε για “πολιτικούς λόγους”, είτε για το “Θεαθήναι” και πολλά άλλα…