 |
| PublicDomainPictures / pixabay |
Γνωστά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου. Τρεις πολιτικές οικογένειες (καραμανλισμός, παπανδρεϊσμός, μητσοτακισμός) μαζί με κάποια άλλα πολιτικά «τζάκια» και με κάποιους φερόμενους ως αντιστασιακούς κατά της δικτατορίας, κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, με το θεσμικό μοντέλο της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Όλο αυτό το σύστημα (θεσμών και πολιτικών προσώπων), το ονόμασαν πρόσφατα «συνταγματικό τόξο» και όποιος δεν ανήκει σ’ αυτό είναι κάτι σαν «φασίστας».
Γνωστά είναι επίσης και τα αποτελέσματα αυτής της περιόδου. Η Ελλάδα χρεοκόπησε, χωρίς εν τω μεταξύ να παρουσιάσει καμία αναπτυξιακή και παραγωγική δραστηριότητα. Η Ελλάδα μπήκε στο ΔΝΤ και όλοι μας γίναμε αναλώσιμα υποχείρια της τρόικα των δανειστών. Επίλυση του Κυπριακού δεν έγινε. Η πολεμική βιομηχανία κατέρρευσε. Οι τούρκοι γκρίζαραν το Αιγαίο με την υποχώρηση στα Ίμια. Οι Σκοπιανοί απέσπασαν το όνομα της Μακεδονίας, γλώσσα και εθνότητα «Μακεδονική». Tελευταία οι Τούρκοι πάλι έβαλαν γερά πόδι στο ΝΑ Αιγαίο και διεκδικούν πλέον όλο το Αν. Αιγαίο, διεκδικούν Θράκη και κάνουν λόγο ακόμα και για Κρήτη, μέσα σε μια πρωτοφανή αφωνία του οικογενειοκρατικού πολιτικού μας μοντέλου της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας.
Στα αποτελέσματα αυτού του πολιτικού συστήματος θα πρέπει φυσικά να προστεθεί η ανοχή της παράνομης εισόδου και παραμονής στη χώρα εκατοντάδων χιλιάδων λάθρα μεταναστών ισλαμιστών και ο εθνομηδενισμός της χώρας, από φερέλπιδες νεοφιλελεύθερους και νεοαριστερούς γκλομπαλιστές, προς εξυπηρέτηση διεθνών οικονομικών συμφερόντων. Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Μέσα σ’ αυτή την παντελώς παρακμιακή ατμόσφαιρα ενός διαλυμένου κράτους και μιας παραζαλισμένης πτωχευμένης κοινωνίας, έκανε την εμφάνισή του και ο κορωνοϊός. Το σάπιο πολιτικό σύστημα, αντί να προσπαθήσει να διαχειρισθεί το θέμα από την καθαρά υγειονομική του πλευρά, είδε τον κορωνοϊό ως ευκαιρία πολιτικής, αλλά και οικονομικής εκμετάλλευσης. Το αποτέλεσμα φυσικά είναι το απόλυτο μπάχαλο. Και το ακόμα χειρότερο, περιορίζονται ή και καταπατώνται ζωτικά ατομικά δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες, στο όνομα μιας κάποιας δημόσιας υγείας.
Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξει ο ελληνικός λαός όλα αυτά. Θεωρώ ότι μια σπίθα μόνο είναι ικανή να ανατινάξει τα πάντα με σφοδρότητα. Ό,τι απομείνει θα πρέπει πλέον να βαδίσει στην Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία. Θα ευχόμουν να προχωρούσαμε στην Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία, χωρίς έκρηξη, αλλά δεν το βλέπω εφικτό. Οι πολιτικές οικογένειες του συστήματος, βλέπουν μόνο τα κεκτημένα τους και δεν αντιλαμβάνονται τι έρχεται.