Από: himara.gr - Βαγγέλης Παπαχρήστος
Μας καθήλωσε ακόμα με την ανάδειξη εκείνου του νέκταρ που είναι αναθρεμμένος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός. Το δημοτικό τραγούδι και το κλαρίνο του. Αυτά τα θησαυρίσματα που αντηχούσαν σε χαρές και πανηγύρια, σε γάμους και νίκες, σε όλο το φάσμα της ζωής του Ηπειρωτικού και συνάμα Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Με αυτά ξεπερνούσε την σκλαβιά και την κακομοιριά, την φτώχεια και τις μπόρες. Με αυτά κοιμούνταν και με αυτά ξυπνούσε. Με αυτά ονειρεύονταν και με αυτά ευέλπιζε.
Δε διάλεξε ο Χρήστος Μάστορας ένα συγκρότημα από την Ήπειρο, που είναι τόσα πολλά, αλλά ένα συγκρότημα από την Βόρειο Ήπειρο. Την ξακουστή κομπανία Βέρδη από τους Βουλιαράτες Δρόπολης. Για να δείξει στο ευρύ κοινό άλλη μια φορά την βορειοηπειρωτική καταγωγή του. Να δείξει πως αυτό το ξεχασμένο κομμάτι, κρύβει θησαυρούς μέσα του. Έχει αναδείξει και αναδείχνει ηρωισμούς και αγωνιστές. Προσωπικότητες και ευεργέτες. Καλλιτέχνες και ερμηνευτές. Σε όλα τα είδη. Σε όλο το φάσμα.
Ο Χρήστος Μάστορας, σε αντίθεση με κάποιους όπου κρύβουν ή ντρέπονται να προβάλουν την καταγωγή τους διότι «παρασημοφορήθηκαν» με κάποιο πόστο ή θέση, δεν έχει αρνηθεί ποτέ την καταγωγή του. Και όταν έγινε πασίγνωστος σε όλο το ελληνικό κοινό. Κι όταν έγινε ερμηνευτής διεθνούς κλάσης. Και όχι μόνον. Την πρόβαλε κι από πάνω. Την βροντολάλησε. Κι ένιωθε υπερήφανος. Κι ένιωθε στεναχωρημένος με την ερημιά της. Την κατάντια της. Και βροντοφώναξε μπροστά στον Πρωθυπουργό τ τον κ. Μητσοτάκη για τις αδικίες που γίνονται στους Βορειοηπειρώτες. Που ακόμα μερικοί «σοφοί», τους αποκαλούν αλλοδαπούς.
Εύγε, Χρήστο Μάστορα, μας κάνεις υπερήφανους.