Ο απατημένος Ελληνας

3938030 / pixabay

Ζήτησαν την υπομονή και την ανοχή του Έλληνα οι Ταρτούφοι της πολιτικής. Τώρα με τα ευτράπελα μέτρα αντιμετώπισης ενός αμφισβητούμενης επικινδυνότητας κορονοιού. Μέχρι πρόσφατα με την εφαρμογή των δυσβάστακτων μνημονίων. 

Του Στέλιου Συρμόγλου

Και τους έδωσε την ψυχή του. Του πήραν την ψυχή του και του έδωσαν σαν αντάλλαγμα ανέχεια και κοινωνικό θάνατο, εγκλωβίζοντάς τον σε εκβιαστικά διλήμματα και στη φοβία. 

Και τώρα ο Έλληνας στην παρυφή του γκρεμού, με τον υιό και γόνο απανθρακωμένου πολιτικού τζακιού να εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά και με τη συνδρομή των αθλίων της δημοσιογραφίας την ευπιστία του κοινωνικού σώματος για την "επικινδυνότητα" του ιού, τώρα ο για πολλοστή φορά απατημένος Έλληνας ατενίζει το χάος χωρίς να είναι υποχρεωμένος να μετρά το γεωμετρικό του σχήμα. 

Με αυτά και τα άλλα επήλθε η κοινωνική αποσύνθεση, έχοντας τοποθετήσει τη συνέπεια πριν από το αίτιο και ξεκινούμε από το αποτέλεσμα, που συνήθως είναι οδυνηρό, για να εξουδετερώσουμε την αιτία.
Πρόκειται για θλιβερή και επικίνδυνη πλάνη. Καταφεύγουμε σ' ένα πεδίο από πιθανοφάνειες για να λυτρωθούμε από τις ασφυκτικές πιθανότητες, δηλαδή από ένα κύκλωμα χωρίς νόημα.