hedwigkuijpersjournalism.wordpress.com - Hedwig Kuijpers / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτές οι προσεγγίσεις μπορεί να επικροτηθούν από τις Δυτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν την αλλαγή καθεστώτος, αλλά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για τους ανθρώπους στην περιοχή. Εξάλλου, η "συριακή αντιπολίτευση" είναι στην πραγματικότητα οι ίδιες δυνάμεις που οι Κούρδοι πολεμούν εδώ και χρόνια και που έχουν πάρει μεγάλα τμήματα από τα εδάφη που διεκδικούν ως δικά τους. Περιοχές όπως οι Ras al-Ayn, Afrin, Tal Abyad και Suluk, οι οποίες ήταν προηγουμένως υπό κουρδικό έλεγχο, έχουν ληφθεί βίαια και καταληφθεί από την ίδια "συριακή αντιπολίτευση" με την οποία θέλει τώρα να συνεργαστεί η SDC. Δεκάδες – αν όχι εκατοντάδες-αμάχων και Κούρδων αγωνιστών σκοτώθηκαν σε αυτές τις συγκρούσεις και δεν μπορώ παρά να φανταστώ πώς θα αισθανθούν οι οικογένειες των θυμάτων αυτών των ριζοσπαστικών ομάδων σχετικά με την προοπτική συνεργασίας με τους δολοφόνους τους.
Δεν περνάει ούτε μια μέρα χωρίς τα μέσα ενημέρωσης που συνδέονται με το SDC να περιγράφουν απαγωγές, δολοφονίες, κακοποιήσεις και αυθαίρετες συλλήψεις στην περιοχή. Τα νεκροταφεία έχουν γεμίσει με πικρές αναμνήσεις από αυτές τις ριζοσπαστικές ομάδες. Οι στρατιωτικές παρατάξεις που σχετίζονται με την SDC, όπως οι "απελευθερωτικές δυνάμεις της Αφρίν", διαπράττουν επιθέσεις σε περιοχές που καταλαμβάνει η "συριακή αντιπολίτευση" σε σχεδόν καθημερινή βάση. Η ίδια "αντιπολίτευση" διακόπτει επίσης τακτικά τις παροχές ύδατος των Κούρδων. Για να μην αναφέρουμε ακόμη και την ισχυρή επιρροή που ασκεί η προαιώνια εχθρος των Κούρδων, η Τουρκία πάνω σε αυτή τη 'συριακή αντιπολίτευση' και ποιες είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας συνεργασίας για τους Κούρδους αλλού.
Αυτή η "συριακή αντιπολίτευση" ευθύνεται για τις σφαγές, την κατάχρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη συνολική καταπίεση στην περιοχή. Οι ένοπλες δυνάμεις της αποτελούνται από ομάδες όπως η Μεραρχία του Σουλτάνου Μουράτ, η Μεραρχία Χάμζα, η Τζέις-αλ Ισλάμ, η Αχράρ αλ-Σαμ και πολλοί άλλοι άγριοι αιμοδιψείς κυνηγοί κεφαλών, που συχνά περιγράφονται ως "μετριοπαθείς αντάρτες" στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, που προσπαθούν να σβήσουν την εικόνα αυτών των "ανταρτών" για να πουλήσουν την αλλαγή καθεστώτος. Ωστόσο, οι εκθέσεις που συντάχθηκαν από διεθνώς αναγνωρισμένες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστηρίζουν τις κατηγορίες που έγιναν εναντίον αυτών των ομάδων.
Τώρα, γιατί στην ευχή θα ήθελαν οι Κούρδοι να συνεργαστούν με αυτές τις ομάδες; Γιατί η ομάδα θα προτιμούσε να αγκαλιάσει την αντιπολίτευση που υποστηρίζεται από την Τουρκία αντί της Δαμασκού; Ποιες υποσχέσεις έχουν δοθεί πίσω από τις κουρτίνες από τους δυτικούς υποστηρικτές της αλλαγής του καθεστώτος; Μόνο αυτή η διαπραγμάτευση μιας συνεργασίας θα αποτρέψει μια νέα εισβολή στη βορειοανατολική Συρία; Ή μήπως οι Κούρδοι είναι πραγματικά πρόθυμοι να ζήσουν κάτω από τη σημαία των τριών αστέρων;