Από: echedoros-a.gr
Με αυτά τα λόγια, η Ρωσία αντιδρά στις προβλέψεις που εμφανίζονται στην τουρκική τηλεόραση για τη μελλοντική επέκταση της επιρροής της Τουρκίας, μεταξύ αυτών και των νότιων περιοχών της Ρωσίας, γράφει ρωσικό δημοσίευμα.
Αντιστοιχεί αυτή η πρόβλεψη στις πραγματικές προθέσεις του Ερντογάν και ποια πρέπει να είναι η απάντηση της Ρωσίας στις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες της Τουρκίας;
Υπάρχει μια παλιά παραβολή για τον βάτραχο και τον σκορπιό.
«Κάποτε, ένας σκορπιός ζήτησε από έναν βάτραχο να τον μεταφέρει στην άλλη πλευρά του ποταμού στην πλάτη του. «Δεν είμαι ακόμα τρελός. Μόλις κολυμβήσω, θα με τσιμπήσεις αμέσως», απάντησε ο βάτραχος.
«Αλλά αν σε τσιμπήσω, τότε θα πνιγείς - και θα πνιγώ μαζί σου. Και δεν θέλω να πεθάνω», απάντησε εύλογα ο σκορπιός.
Ο βάτραχος συμφώνησε ότι η απάντησή του ήταν λογική και σωστή, οπότε τον έβαλε στην πλάτη του και κολύμπησε στην απέναντι όχθη του ποταμού.
Ωστόσο, στη μέση του δρόμου, ο σκορπιός τον τσίμπησε. Ο βάτραχος που πέθαινε τον ρώτησε:
«Μα γιατί; θα πεθάνεις και εσύ μαζί μου»
«Επειδή είμαι σκορπιός και αυτή είναι η φύση μου», απάντησε ο σκορπιός.
Έτσι στην πολιτική υπάρχει μια τέτοια «φύση» με τη μορφή των ιδεολογιών που υπαγορεύουν τη συμπεριφορά ορισμένων πολιτικών ελίτ.
Η φωνή της ιδεολογίας
"Πώς μπορεί η Ρωσία να εμποδίσει τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες του Ερντογάν;", είναι ο τίτλος του ρωσικού δημοσιεύματος με φωτό την τουρκική τηλεόραση που παρουσίασε τον χάρτη του Stratfor
Είναι αδύνατο να αναγκάσουμε τους ριζοσπάστες Ισλαμιστές να ζουν εντός των εθνικών συνόρων.
Η ιδεολογία τους δεν αναγνωρίζει αυτά τα σύνορα, είναι πάντα επικεντρωμένη στην επέκταση, την εξαγωγή της «ισλαμικής επανάστασης», και ως εκ τούτου η Ρωσία καταπολεμά την ισλαμική τρομοκρατία όχι μόνο στην επικράτειά της, αλλά και σε άλλες χώρες.
Είναι πιθανό και απαραίτητο να συνεργαζόμαστε με χώρες που κυριαρχούνται από φιλελεύθερους παγκοσμιοποιητές (εξάλλου, αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι εμπορικοί μας εταίροι), αλλά δεν έχει νόημα να τους ζητάμε να σταματήσουν να παρεμβαίνουν στις εσωτερικές μας υποθέσεις.
Θα το κάνουν ούτως ή άλλως - αυτή είναι η ουσία της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Ως εκ τούτου, η Ρωσία δεν ζητά πλέον, αλλά δείχνει την ετοιμότητά της να χτυπήσει σκληρά τα χέρια (που εξηγεί την πρόσφατη δήλωση του Σεργκέι Λαβρόφ σχετικά με την ετοιμότητά του να διακόψει τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση εάν η τελευταία υιοθετήσει σκληρές αντιρωσικές κυρώσεις).
Τέλος, η Τουρκία είναι ένας σημαντικός οικονομικός μας εταίρος και γείτονας. Ένα συμμαχικό κράτος στην εκδίωξη των Αμερικανών από τη Μέση Ανατολή και τον Νότιο Καύκασο, σύμμαχος στην οικοδόμηση ενός πολυπολικού κόσμου.
Ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ερντογάν είναι ένας από τους ισχυρότερους Ευρασιατικούς ηγέτες και, όπως σημείωσε ο Πρόεδρος Πούτιν, «άνθρωπος των λόγων του».
Άλλωστε, ο Ερντογάν δεν λέει λέξη, για ότι συμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας και σε τελική ανάλυση, αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις ιδεολογίες του παντουρκισμού και του νεο-ισλαμισμού.
Οι οποίες είναι οι ιδεολογίες που διέπουν ολόκληρο το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν, ολόκληρο το όραμά του για το μέλλον της Τουρκίας ως μια μεγάλη δύναμη.
Το δημοσίευμα του Stratfor
Αναλαμπές αυτής της ιδεολογίας εμφανίζονται τακτικά στο δημόσιο χώρο. Υπάρχει λοιπόν ένας αναλυτής στην Αμερική - ο George Friedman. Ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι γεωπολιτικός και γράφει τακτικά διάφορες προβλέψεις για την ιστοσελίδα Stratfor.
Μία από αυτές τις προβλέψεις είναι αφιερωμένη στη μελλοντική πολιτική επέκταση της Τουρκίας, υπό την επιρροή της οποίας (σύμφωνα με τον Fridman) θα πέσει όχι μόνο οι χώρες του Νότιου Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας, αλλά και τα εδάφη της Ρωσικής Ομοσπονδίας: Κριμαία, Βόρεια Εδάφη Καύκασου, Κρασνοντάρ και Σταυρούπολη καθώς και η περιοχή του Βόλγα.
Και ο χάρτης με αυτήν την εκτεταμένη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας εμφανίστηκε στον αέρα του τουρκικού καναλιού TGRT Haber - με σχόλια του παρουσιαστή.
Φυσικά, χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση διάψευσης.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ρωσική Ομοσπονδία (η οποία δεν έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην ίδια την έκδοση - δεν ξέρει κανείς ποτέ ποιες άλλες φαντασιώσεις θα έρθουν στο μυαλό του κ. Friedman) αντέδρασε εξαιρετικά αρνητικά στην τουρκική εκπομπή.
«Αν θέλουν να δοκιμάσουν τη δύναμη του ρωσικού πνεύματος και των όπλων μας, ας δοκιμάσουν», δήλωσε ο Αντρέι Κράσοφ, Πρώτος Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της Κρατικής Δούμας.
«Κάποιος θα πρέπει να συμβουλέψει την τουρκική πλευρά να εγκαταλείψει τα όνειρα της ρωσικής επικράτειας, αλλιώς μπορεί να είναι υπερβολική λόγω τέτοιων υπερβολικών ορέξεων», δήλωσε ο Γιούρι Γκέμπελ, επικεφαλής της επιτροπής του κοινοβουλίου της Κριμαίας για τη διπλωματία των ανθρώπων και τις διεθνικές σχέσεις.
Ο Παντουρκισμός δεν γνωρίζει εξαιρέσεις και το φανατικό εκλογικό σώμα του Τούρκου προέδρου δεν αποδέχεται αυτές τις εξαιρέσεις.
Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες, ο Αλπαρσλάν Τσελίκ απελευθερώθηκε από μια τουρκική φυλακή. Ο ίδιος μαχητής που ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία του Ρώσου πιλότου Ολέγκ Πεσκόφ στα τέλη του 2015. Ωστόσο, ήταν στη φυλακή με τους Τούρκους όχι για αυτό - αλλά για παράνομη κατοχή όπλων.
Ήταν σημαντικό για τη Ρωσία να δεχτεί και να καταδικάσει αυτό το άτομο - ωστόσο, η ίδια η καταδίκη ενός «πατριώτη που πολεμούσε στη Συρία για την επιστροφή του αυτοκρατορικού μεγαλείου της Τουρκίας» δεν θα ευχαριστούσε τους Τούρκους ψηφοφόρους, οπότε ο Τσελίκ αφέθηκε ελεύθερος.
Είναι περίεργο λοιπόν εάν η Άγκυρα συνεχίσει την πολιτική της για ενίσχυση των τουρκικών θέσεων στις ρωσικές περιοχές που σημειώνονται στον χάρτη.
Ωστόσο, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι πρέπει να συγκρουστούμε με την Τουρκία, να διακόψουμε τις σχέσεις ή να αρχίσουμε να την περιορίζουμε εμείς (όπως θέλουν οι ευρωπαϊκές χώρες, επιθυμώντας να λύσουν τα προβλήματά τους με τον Ερντογάν με ρωσική δαπάνη).
Η Ρωσία προς το παρόν βάζει μπροστά της τη συνεργασία με την Τουρκία σε πολλούς τομείς (πυρηνική ενέργεια, εμπόριο, άμυνα), αλλά συγχρόνως γίνεται εκκαθάριση των τουρκικών οργανώσεων στην Κριμαία, στο Κρασνοντάρ και άλλες περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό, δηλαδή, που κάνει Ομοσπονδιακό Γραφείο Ασφαλείας τα τελευταία χρόνια.