 |
| 15299 / pixabay |
Του Στρατή Μαζίδη
Κι ενώ λοιπόν κάποιοι στα τηλεπαράθυρα αρχίζουν να τα λένε αλλιώς (Λινού, Παγώνη) αντιμαχόμενοι τον εγκλεισμό που οδηγεί σε άλλα προβλήματα, στις συνεδριάσεις αποφασίζονται τα εντελώς αντίθετα επιμένοντας σε μια συνταγή καταστροφής της ελληνικής οικονομίας αδιαφορώντας πως από τα εμφράγματα, τα εγκεφαλικά και τους καρκίνους στο έντερο δύσκολα γλυτώνει κανείς. Αλλά οι αποφασίζοντες έχουν εξασφαλισμένο το μισθό ενώ διαθέτουν τα χαρτιά που τους επιτρέπουν να μετακινούνται ελεύθερα.
Είδαμε για παράδειγμα τα τελευταία Σαββατοκύριακα τεράστιες ουρές σε σούπερ μάρκετ που πριν την "εξαιρετική" έμπνευση της απαγόρευσης κυκλοφορίας στις 18:00, λειτουργούσαν εξαιρετικά.
Μας παρότρυναν να ασκούμαστε σε εξωτερικούς χώρους αλλά μας απαγορεύουν να πάρουμε το αυτοκίνητο να πάμε να κάνουμε έναν περίπατο στο βουνό, τη θάλασσα ή ένα πάρκο.
Τώρα έχουμε την άλλη φαεινή ιδέα. Το νέο...έξυπνο μέτρο. Σούπερ μάρκετ σε απόσταση 2χλμ από το σπίτι ή εντός του οικείου δήμου. Θα παίρνουμε λοιπόν τους χάρτες και τους διαβήτες για να μετράμε το βεληνεκές μας λες και είμαστε βλήματα. Αλλά εμείς είμαστε τα βλήματα; Δεν ξέρω.
Πάντως στην περιοχή μου ουσιαστικά μας απαγορεύεται να πάμε σε μεγάλο σούπερ μάρκετ που να μπορούμε να σταθμεύσουμε άνετα για να προμηθευτούμε ορισμένα προϊόντα τα οποία δεν μπορούμε να κουβαλάμε με τα πόδια. Χώρια το γεγονός ότι αυτός ο αποκλεισμός θα φέρει μεγαλύτερο συνωστισμό σε άλλα τοπικά και μικρότερα καταστήματα.
Η μόνη ιδέα που δεν έχουμε, είναι να φτιάξουμε Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, να ενισχύσουμε τα Νοσοκομεία και να εισάγουμε κάθε διαθέσιμο φάρμακο.
Ο κορωνοϊός δεν είναι ανίκητος. Κάθε άλλο. Η ανοχή όμως δεν είναι ανεξάντλητη και ο κόσμος πλέον έχει κουραστεί περιμένοντας πια ένα πράγμα. Εκλογές!