Του Στρατή Μαζίδη
Ο Ζαχαρίας Μυτιληνιός δημοσίευσε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με το οποίο κάνει μία σύγκριση δημοσκοπήσεων της ίδιας εταιρείας εν προκειμένω της Pulse μέσα σε ένα χρόνο.
Η Νέα Δημοκρατία μετρά μία απώλεια η οποία φτάνει το 9 τοις εκατό. Αυτό όμως το ποσοστό ισοδυναμεί στην πράξη με αριθμό ψηφοφόρων. Συγκεκριμένα μεταφράζεται σε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων. Με δεδομένο ότι το MέΡΑ25 που μπήκε στη βουλή με 3,44 τοις εκατό έλαβε 194.576 ψήφους τότε με έναν χονδρικό υπολογισμό θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η ετήσια συνολική απώλεια της Νέας Δημοκρατίας συγκρίνοντας τις δύο δημοσκοπήσεις της ίδιας εταιρείας θα μπορούσε να μεταφραστεί σε έναν αριθμό που ξεπερνά τους 500.000 ψηφοφόρους.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το τρομακτικό εύρημα όσον αφορά το κόμμα που κυβερνά τη χώρα δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση για τους εξής λόγους:
Πρώτον η Νέα Δημοκρατία εξελέγη με κάποια συγκεκριμένα κριτήρια ακόμη και από ανθρώπους οι οποίοι δεν ήθελαν να την ψηφίσουν διότι δεν τους έπειθε και τόσο αλλά με το επιχείρημα πως έπρεπε να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα κριτήρια αυτά αφορούν τα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, το μεταναστευτικό, την εγκληματικότητα και κάποιες χαρακτηριζόμενες προοδευτικές νομοθετικές πρωτοβουλίες της προηγούμενης κυβέρνησης. Η Νέα Δημοκρατία δεν ανταποκρίθηκε στα παραπάνω. Η συμφωνία των Πρεσπών καλά κρατεί, οι κόκκινες γραμμές με την Τουρκία έχουν σχεδόν ξεθωριάσει ενώ ο νόμος Παρασκευόπουλου ακόμη αναμένει την κατάργηση του.
Δεύτερον η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ένα ζήτημα πολιτικής νομιμοποίησης όσον αφορά τη σύνθεση της καθώς ένας πολύ μεγάλος αριθμός των στελεχών της δεν έχουν εκλεγεί η αναδειχθεί από την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας. Άνθρωποι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη ή το ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη βρίσκονται σήμερα σε σημαντικές κυβερνητικές θέσεις. Οι πιο σημαντικοί υπουργοί που βλέπουμε κάθε μέρα μπροστά μας όπως ο υπουργός προστασίας του Πολίτη η υφυπουργός πολιτικής προστασίας δεν έχουν εκλεγεί από το λαό. Στη δημοκρατία όμως δεν μπορείς να ψηφίζεις συγκεκριμένους υποψηφίους και στην παραλαβή να σου δίνουν κάτι άλλο.
Τρίτον η πανδημία έδωσε δυστυχώς τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να δείξει το κακό της πρόσωπο ως εξουσιαστής απέναντι στον ελληνικό λαό. Δημευτικά πρόστιμα για μη σοβαρούς λόγους αν κάποιος στείλει λάθος sms ή του έχει κατέβει λίγο η μάσκα αλλά και φοβέρα στην καλύτερη περίπτωση ποινικών διώξεων ή λογοκρισία στις απόψεις του από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο για εκείνους που εκφράζουν μία διαφορετική άποψη. Αυτές οι συμπεριφορές προβληματίζουν τους δημοκρατικούς πολίτες οι οποίοι αναγνωρίζουν ότι τα προβλήματα της ζωής έρχονται και παρέρχονται είτε είναι πανδημία είτε κάτι άλλο αλλά αυτή πρέπει να λειτουργεί μέσα σε σταθερά πλαίσια και κανόνες που δεν μπορούν να παραβιάζονται για τον οποιοδήποτε λόγο.
Τέταρτον η κυβερνητική αποτυχία στο χειρισμό της πανδημίας η οποία συνδυάζεται με μία επερχόμενη τεράστια οικονομική κρίση η οποία πολύ δύσκολα θα αποτραπεί εκτός εάν έχει συμφωνηθεί στο παρασκήνιο μία εντός εισαγωγικών έντιμη συμφωνία με την Τουρκία. Δώδεκα μήνες μετά παρατηρούμε ότι δεν έχουμε κάνει απολύτως τίποτα. Έχουμε ποντάρει τα πάντα στα εμβόλια και απλά ανοιγοκλείνουμε δραστηριότητες παίζοντας με την ψυχολογία των ανθρώπων. Το βασικότερο που πρέπει να κάνουμε δεν το πράξαμε όπως η ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ούτως ώστε οι ασθένειες να έχουν εξαρχής μία σωστή καθοδήγηση και όχι να πορεύονται στα τυφλά με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να καταλήξουν στο νοσοκομείο σε άσχημη κατάσταση αλλά και το άνοιγμα νέων νοσοκομείων για τον κορονοϊό με ταυτόχρονη ενίσχυση των κρεβατιών των μονάδων εντατικής θεραπείας. Όταν μετά από ένα χρόνο ακούμε ότι η Αττική στην οποία ζει περίπου ο μισός πληθυσμός της χώρας έχει μόλις 262 κλίνες ΜΕΘ, σταμάτα κάθε σοβαρή συζήτηση και τίθεται η απλή ερώτηση, μα τι κάνετε τόσο καιρό; Γιατί χάθηκαν ίδιο μήνες του περσινού lockdown μαζί μην τη θερινή περίοδο; Μήπως γιατί τα χρήματα για την υγεία κάποιοι κακώς τα θεωρούν πεταμένα;
Στα παραπάνω δεν θα προσθέσουμε τα διάφορα θέματα που είδαν το φως της δημοσιότητας σε συνδυασμό με τους τραγικούς κυβερνητικούς χειρισμούς. Σίγουρα και αυτά θα επηρεάσουν στον Α ή Β βαθμό την κρίση των ψηφοφόρων ωστόσο όπως έχει δείξει η ιστορία στο τέλος της ημέρας βαρύνοντα ρόλο διαδραματίζει η καθημερινότητα των ανθρώπων και αυτή ποια δεν είναι καθόλου καλή από όποιο σημείο κι αν σταθείς για να την παρατηρήσεις.