 |
| Tama66 / pixabay |
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και τα τελευταία χρόνια άπειρες στιγμές, μέρες και μήνες ασωτεύτηκαν χωρίς πλήρωση. Και είναι τα ίδια τα γεγονότα ως απότοκος εσφαλμένων πολιτικών πρακτικών στις παρυφές της πολιτικής βλακείας ή και της απληστίας, που μας συνθλίβουν. Ουδέποτε σε τούτη τη χώρα της πολιτικής λεξιλαγνείας δεν επιχειρήθηκε, έστω από κάποιους πολιτικούς, μια κάθαρση γενική των λέξεων και των εννοιών, για να μη νοθεύεται η ειλικρίνεια των προθέσεων τους. Και ακόμη, το σημαντικότερο, για να σταθεροποιήσουν στη συνείδησή τους στόχους, χωρίς παραπλανητικά φενακίσματα.
Η "επιβλητική" επιρροή της πολιτικής ανικανότητα;, αλλά και της απληστίας σ' όλες τις μορφές της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το πολιτικό ήθος, έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια και "αποθεώνεται" στις...μέρες του κορωνοϊού.
Ανικανότητα, ψέματα, στημένες δημοσκοπήσεις, διλήμματα, διασπορά του φόβου, είναι τα συμπτώματα της τρέχουσας πολιτικής ηθικής χωρίς Ήθος. Οι πολίτες χάνονται στην αμετροέπεια και στον πολιτικό βερμπαλισμό, που τον τελευταίο χρονικό διάστημα έχει προσλάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας, αν και διατρέχουμε την Άνοιξη. Όλα διαστρέφονται. Άλλα λένε οι πολιτικοί, άλλα εννοούν και άλλα πράττουν. Και "αναπτύσσεται" η φυσική καχεξία της κοινωνίας, με την ανισορροπία να κυριαρχεί ανάμεσα στις τάσεις του ατόμου και στις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου.
Κι όσο αποκόπτεται η σκέψη μας από την πραγματικότητα, όσο επικρατεί ο μεσσιανισμός στην πληροφόρηση και "πτωχεύει" η δημοσιογραφία, τόσο συντελείται η υποβάθμιση της κοινωνικής διάστασης της δημοκρατίας. Και συμβιβαζόμαστε με την πολιτική χωρίς Ήθος.
Το κακό είναι ότι η αδιαμαρτύρητη κοινωνική ομοιομορφία μεταβάλλει τη χώρα σε μια τεράστια γαλέρα σκλάβων, που τελικά στερεώνει την εξουσία των διαφόρων κατεργάρηδων της εγχώριας πολιτικής ανικανότητας, οι οποίοι είτε παρουσιάζονται υπό κλάδον ελαίας, είτε επιλέγουν το ποτάμι για να συμπλεύσουν με τις παχυλές πέστροφες...