 |
| Comfreak / pixabay |
Ο καθηγητής έχει διατελέσει πρόεδρος της Νομικής Σχολής Αθηνών, πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου, ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου Συνταγματικών Ερευνών, συντάκτης του Σχεδίου Αναθεώρησης του Συντάγματος του 1986, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων, αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Συνταγματικού Δικαίου, επίτιμος πρόεδρος της ίδιας Ένωσης, γενικός γραμματέας της Ένωσης Δικαστικών Μελετών, αντιπρόεδρος της Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, διευθυντής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, πρόεδρος ή μέλος Διοικητικού Συμβουλίου πολλών άλλων επιστημονικών, φιλανθρωπικών και κοινωφελών οργανώσεων, ενώ διαθέτει τεράστιο συγγραφικό έργο.
Στο κείμενο θέτει μία σειρά ερωτημάτων, τα περισσότερα εκ των οποίων είχε θέσει και τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ενδεικτικά:
Γιατί η ενημέρωση των κρουσμάτων και των θυμάτων γίνεται σε απόλυτους αριθμούς, χωρίς συγκριτικά στοιχεία (ποσοστό πληθυσμού, αντίστοιχα ποσοστά άλλων ασθενειών) και πάντοτε με ύφος άμεσης και καταστροφικής απειλής και με εικόνες τρόμου.
Γιατί δε γίνεται ενημέρωση με συγκριτικά στοιχεία μέτρων που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση άλλων γνωστών θανατηφόρων ιώσεων.
Γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση για τις συνέπειες των μέτρων που έχουν επιβληθεί σε κρούσματα ψυχικών και ψυχοσωματικών διαταραχών, αυτοκτονιών και άλλων ασθενειών.
Γιατί υπάρχουν κατάφωρες ασάφειες τόσο ως προς την ενημέρωση για τους κινδύνους, όσο και ως προς τον προσδιορισμό των μέτρων, χωρίς δυνατότητα διευκρίνισης.
Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία διαλόγου και ενημέρωση για την τάξη μεγεθών του οικονομικού κόστους της δημόσιας και ιδιωτικής οικονομίας, καθώς και για το κοινωνικό κόστος (πολιτισμού, παιδείας).
Γιατί υπάρχουν τόσες κρίσιμες ασάφειες για την προστασία των ευπαθών κατηγοριών, αλλά και ως προς τον προσδιορισμό των ευπαθών, ως προς τη θνησιμότητά τους, καθώς και για τη διευκρίνιση του ποσοστού των θανάτων από υπάρχον νόσημα ή άμεσα ή μόνο από κορωνοϊό.
Γιατί δεν οργανώθηκε από το κράτος παροχή υπηρεσιών στοιχειώδους πρόνοιας κατ΄οίκον προς τους ευπαθείς, με εθελοντές και εν ανάγκη με επίταξη υπηρεσιών, για να μην πεθαίνουν από εγκατάλειψη.
Γιατί στην Ελλάδα επιβάλλονται μέτρα εντελώς παράλογα, τα οποία δεν έχουν καμιά λογική σχέση με την ιατρική επιστήμη για την πρόληψη από τον ιό. Αντίθετα συμβάλουν στην ανάπτυξη τόσο του πανικού, όσο και των ψυχοσωματικών και σωματικών ασθενειών. Η δε επιβολή παράλογων και άσχετων με την ιατρική επιστήμη μέτρων όχι απλώς συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αλλά και γεωμετρικά αυξάνεται.
Γιατί δεν υπάρχει καμιά παρέμβαση ή έστω εξήγηση από την πολιτική ηγεσία και από τους αρμόδιους οργανισμούς ελέγχου (ΕΣΡ, ενώσεις δημοσιογράφων κ.λπ.) για τον αποκλεισμό από τα μεγάλα κυρίως ΜΜΕ της δημοσίευσης ερωτημάτων και διατύπωσης τεκμηριωμένων γνωμών. Μήπως ο αποκλεισμός της ελευθερίας του τύπου αποτελεί «δικαίωμα» της «ελευθερίας των επιχειρήσεων του τύπου»; Αυτό αποτελεί βαρύτατη προσβολή της δημοκρατικής αρχής, της ελευθερίας του τύπου, της ελευθερίας έκφρασης και διάδοσης της γνώμης και της όλης λειτουργίας του πολιτεύματος.
Γιατί η κυβέρνηση συζητά το «πιστοποιητικό εμβολιασμού», το οποίο δεν μπορεί να έχει καμιά ισχύ για οποιαδήποτε εκτός ιατρικής περίπτωσης διαβίωσης του κατόχου του. Εάν, για παράδειγμα, εταιρείες ή οργανισμοί συγκοινωνιών και μεταφορών ζητούν ως προϋπόθεση της παροχής των υπηρεσιών τους, πιστοποιητικό, αυτό είναι παράνομο, ως αντίθετο στο Σύνταγμα και στο διεθνές δίκαιο και έχουν αστική ευθύνη για οποιαδήποτε ζημία προκαλέσουν.
Για το εμβόλιο διευκρινίζει ότι, ως προληπτικό μέτρο σωματικής επέμβασης στον άνθρωπο, δε μπορεί κατά το Σύνταγμα και σύμφωνα με τη διεθνή προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, να θεσπιστεί ως υποχρεωτικό, ούτε να συνδεθεί με κυρώσεις, ούτε άμεσες ούτε έμμεσες.
Σημειώνει δε ο καθηγητής, ότι το εμβόλιο θα περίμενε κανείς να έχει ανακαλυφθεί από τα ύψιστου κύρους επιστημονικά κέντρα των μεγάλων χωρών και να διατεθεί από τα αντίστοιχα κράτη, και όχι από ιδιωτικές επιχειρήσεις, που από τη φύση τους είναι κερδοσκοπικές.
Ο καθηγητής επισημαίνει ότι εδώ και μήνες σειρά ερωτημάτων δεν έχουν απαντηθεί. Ούτε από τον ΠΟΥ, ούτε από άλλους διεθνείς οργανισμούς, ούτε από τον Ιατρικό ή τον Δικηγορικό Σύλλογο ή την Ιατρική Σχολή.
Τονίζει ότι «είναι επιστημονικά γνωστή και η μέθοδος πανικού ή τρόμου ή σοκ για την επιβολή θελήσεων και μέσων εξουσίασης. Είναι επίσης επιστημονικά μελετημένες σε βάθος: η επιβολή των οπτικοακουστικών μέσων ενημέρωσης στην ανθρώπινη προσωπικότητα, η δημιουργία της «πλύσης εγκεφάλου», η εμφύτευση έτοιμης γνώσης και τελικά η τραγική συνέπεια της «αγελοποίησης» της ανθρώπινης κοινωνίας και της νέκρωσης της ελεύθερης και δημιουργικής προσωπικότητας. Είναι επίσης γνωστές οι συνέπειες υγείας από τον πανικό και την αγελοποίηση του ανθρώπου. Όλες αυτές οι μέθοδοι εφαρμόζονται σήμερα για την επιβολή των μέτρων αντιμετώπισης της επιδημίας του κορωνοϊού, με πρωτοφανώς εκτεταμένη παραβίαση των θεμελιωδών αρχών νομιμότητας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη.»
Ο καθηγητής αναφέρει πως «αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα ότι οι δυνάμεις του παραδοσιακού οικονομικού συστήματος, του ανεξέλεγκτου κεφαλαίου, έχουν επιβληθεί με τον ψυχολογικό βομβαρδισμό μιας πολύ ευπαθούς καταναλωτικής κοινωνίας και συνεχίζουν μέχρι την τελική της παράδοση σε ένα νέο οικονομικό σύστημα, που θα έχει καταλύσει τον μεσαίο οικονομικό χώρο. Δεδομένου δε ότι ο μεσαίος οικονομικός χώρος αποτελεί τον κοινωνικό κορμό ενός κράτους και της όλης οικονομικής του αυτοτέλειας, καθώς και της πολιτικής του κυριαρχίας, οι πανίσχυρες δυνάμεις κεφαλαίου του υπερεθνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος θα μπορούν να ελέγχουν τη ζωή και την οικονομία όλων των χωρών που υπάγονται στο εν λόγω σύστημα.»
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι διαπιστώσεις της Γαλλίδας καθηγήτριας της Φιλοσοφίας του Δικαίου, που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, Karine Bechet-Golovko, μέλος της Comite Valmy:
«Καταρχήν παραιτηθήκαμε της ανθρωπιάς και της ψυχής μας, για να παραδώσουμε, σε λογική συνέχεια, το σώμα μας και τα κύτταρά μας στα χέρια των «επιστημόνων», που κάνουν την τέχνη τους εργαλείο ισχύος. Αυτή η επιστήμη, που όφειλε να σώζει τον άνθρωπο, τον εποπτεύει, τον χρησιμοποιεί, τον εργαλειοποιεί. Έγινε διακύβευμα εξουσίας, όργανο ισχύος. Δεν είναι Επιστήμη. Και δεν είμαστε πλέον άνθρωποι.
Ο εμβολιασμός, παρουσιαζόμενος ως η υποχρεωτική οδός εξόδου από αυτήν την υγειονομική κρίση, φαίνεται τελικά να μοιάζει με μια γιγάντια εμπορική επιχείρηση, που χρησιμοποιεί τους συντετριμμένους πληθυσμούς για μεγάλης κλίμακας δοκιμή προϊόντων που δοκιμάστηκαν βιαστικά, με ιδεολογικά κριτήρια.»
Στη συνέχεια η καθηγήτρια τονίζει πως «οι μεταμοντέρνες κοινωνίες σκότωσαν τον Θεό για να ενθρονίσουν το αδύναμο άτομο, η Ιστορία αντικαταστάθηκε από ένα αφήγημα χωρίς ρίζα, η διάρκεια από την στιγμή, η ηθική και η φιλοσοφία από την ανοχή. Η επιστήμη έχει το πεδίο ελεύθερο. Μπορεί να γίνεται όργανο ανεμπόδιστα. Γίνεται όργανο των δυνάμεων, χάνοντας την επιστημονική φύση της.
Της δυνάμεως του χρήματος, καταρχήν. Γιατί ενώ οι εθνικές οικονομίες καταποντίζονται, ορισμένοι τομείς συνδεόμενοι με την φαρμακοβιομηχανία και τις τεχνολογίες πραγματοποιούν κέρδη.
Της πολιτικής δύναμης επίσης, επειδή αποτελεί ένα είδος διακυβέρνησης. Διακυβέρνησης δια του φόβου και της επιτήρησης. Ανοικτή προς εκτίμηση, από αυτήν την άποψη, η πρόταση για υγειονομικά διαβατήρια για τον περιορισμό και τον έλεγχο των μετακινήσεων στο εξωτερικό και των κωδικών QR για τον έλεγχο των μετακινήσεων στο εσωτερικό. κ.λ.π.
Αλλά η εξουσία περνά επίσης με την συντριβή των πληθυσμών, με την ανακοίνωση «προσωρινής δοκιμής» συστήματος επιτήρησης με βίντεο στα μέσα μαζικής κυκλοφορίας, για τον εντοπισμό όσων δεν φορούν την μάσκα. Και φυσικά τίποτα δεν είναι διαρκέστερο του προσωρινού.
Και ο χαλκάς της εξουσίας του χρήματος, σε σύζευξη με την πολιτική εξουσία, συσφίγγεται, συντηρείται, ενισχύεται, γίνεται σπείρα, αφού αυτές οι «ανακαλύψεις» ευνοούν και την φαρμακοβιομηχανία και τις τεχνολογικές επιχειρήσεις, επομένως τα εμπορικά τους συμφέροντα και την πολιτική εργαλειοποίησή τους.
Και η κοινωνία μεταμορφώνεται όσο και ο άνθρωπος. Τέλος ο πολύτροπος άνθρωπος, καλώς τον άνθρωπο κύτταρο, Homo Covidicus –που τον βγάζεις και τον κλείνεις κατά βούληση, που του βάζεις μάσκα και τον τρυπάς. Τέλος στην πολύμορφη κοινωνία, καλημέρα στην τυποποίηση.»
Ο κορωνοϊός λοιπόν, δεν είναι απλά ένας ιός. Είναι εργαλείο. Ένα εργαλείο για να μετατραπεί ο άνθρωπος σε ον. Απνευμάτιστο και άψυχο. Απομακρυσμένο από τον συνάνθρωπό του. Αποκομμένο από τη στοργική αγκαλιά του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Που θα τρέμει τον σαρκικό θάνατο, καθώς θα θεωρεί ότι τότε όλα τελειώνουν. Έρμαιο θρασύδειλων ψευτόμαγκων και ψευτοκυριλέδων. Που θα έχει αποδεχτεί πως διαθέτει ανεπαρκή κριτική ικανότητα. Που θα έχει πάψει να στοχάζεται, να παίρνει ευθύνες, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Ένα πλάσμα, άβουλο, άσκεφτο, που θα παραδίδει οικειοθελώς τη ζωή του σε κάποιους «ανώτερους». Που θα αποδέχεται οδηγίες για το πού θα πάει και πότε, τι θα κάνει, τι θα σκέφτεται, τι θα λέει. Που δε θα ενοχλείται να μη μπορεί να διακρίνει όχι μόνο τα χαρακτηριστικά αλλά και τις συναισθηματικές εκφράσεις του προσώπου του συνανθρώπου του. Που ο πιο πιστός του σύντροφος θα είναι μία έξυπνα χαφιεδίστικη συσκευή. Που θα απαριθμεί διαδικτυακούς γνωστούς, αλλά δε θα έχει κανέναν επιστήθιο φίλο. Που θα απουσιάζουν από την καρδιά και το μυαλό του το όνειρο, η ξενοιασιά, η παρέα, η πίστη, οι αξίες, τα ιδανικά, η φλόγα για ζωή, ο έρωτας, η αγάπη. Ένα ανδρείκελο.
Έτσι ονειρεύεσαι τη ζωή σου; Δεν το πιστεύω.
Μαργέλης Κωνσταντίνος
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 19 Μαρτίου 2021
Πηγές:
https://www.militaire.gr/quot-zontas-stin-epochi-toy-homo-covidicus-quot/
http://www.kassimatisdimokratia.gr/index.php/news/item/307-h