Η Κυπριακή τραγωδία του 1974 είναι ένα θέμα που μας απασχολεί πολύ σαν λαό αφού ακόμα ζούμε τις επιπτώσεις του. Όμως μας κάνει τρομερή εντύπωση το πόσα λίγα πράγματα γνωρίζουμε και το γεγονός ότι τα αρχεία του Ελληνικού κράτους για την Τουρκική εισβολή δεν ανοίγουν εδώ και 45 χρόνια.
Από: smashpoint.gr
Ένα κεφάλαιο που είναι ταμπού σε Ελλάδα και Τουρκία, λόγω πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων είναι η τύχη των Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων. Κατά την διάρκεια των 2 επιχειρήσεων Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ δηλαδή εντός 1 μήνα (20 Ιουλίου με 18 Αυγούστου 1974) πάνω από 2000 Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι στρατιωτικοί (αιχμάλωτοι) και πολίτες (όμηροι) συνελήφθησαν από τις Τουρκικές δυνάμεις. Για να καταλάβουμε το μένος των Τούρκων θα φέρουμε σε αντιπαραβολή την Αμερικάνικη εμπλοκή στο Βιετνάμ. Κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ (1963-1974) οι Αμερικάνικες Ένοπλες Δυνάμεις είχαν περί τους 2500 αιχμαλώτους πολέμους δηλαδή περίπου 19 αγνοούμενους το μήνα. Μπορείτε να βρείτε τους αγνοούμενους στο παρακάτω σύνδεσμο: http://www.missing-cy.org/gr_origin.html.
Γιατί τους διαχωρίζω σε αιχμαλώτους και ομήρους; Βάση της Συνθήκης της Γενεύης (που ΔΕΝ έχει υπογράψει η Τουρκία και παρόλα αυτά παράτυπα είναι μέλος του ΝΑΤΟ) κάθε στρατιωτικός που παραδίδεται στον εχθρό και φέρει τη στολή της χώρας του λογίζεται ως αιχμάλωτος πολέμου και πρέπει να δεχτεί συμπεριφορά ανάλογη με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά την διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων απαγορεύεται η σύλληψη πολιτών εκτός αν φέρουν όπλα ή βοηθούν τον εχθρό (αγγελιοφόροι, αντάρτες, κατάσκοποι κ.α.). Στην περίπτωση των Κυπριών εκατοντάδες πολίτες έφεραν πολιτική περιβολή και δεν έφεραν όπλα άρα η σύλληψή τους και η κράτησή τους είναι παράνομες βάση του διεθνούς δικαίου και για αυτό οι εν λόγω Κύπριοι είναι όμηροι. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 627 Κύπριοι πολίτες που είναι αγνοούμενοι εκ των οποίων 30 ανήλικα παιδιά και 116 γυναίκες.
Πρέπει να αναφερθεί ότι το 1977 ο ΟΗΕ υπο τον Κούρτ Βαλντχάιμ ζήτησε από Κύπρο και Τουρκία να γίνει μια κοινή επιτροπή για να διερευνηθεί το θέμα των αγνοουμένων κάτι που η Τουρκία επί 4 έτη προσπαθούσε να αποφύγει και μετά από διεθνείς πιέσεις, κυρίως από τις ΗΠΑ, δέχτηκε να συμμετάσχει. Όμως η Τουρκία συνεχώς οδηγούσε την επιτροπή σε αδιέξοδα. Οι ΗΠΑ όμως συνέχισαν τις πιέσεις και το 1994 βρεθήκανε τα πρώτα λείψανα αγνοουμένων. Το 1997 και με έντονες Αμερικάνικές πιέσεις οι Ντενκτάς και Κληρίδης συμφώνησαν να δουλέψουν από κοινού για να βρεθούν οι αγνοούμενοι (περιλαμβάνονταν και περίπου 500 Τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι από τις συγκρούσεις το 1964 και το 1974). Τελικά οι Τουρκοκύπριοι μετά από εντολές της Άγκυρας αποχώρησαν από τη συμφωνία. Ο Κληρίδης ξεκίνησε με τη βοήθεια διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ, Ερυθρός Σταυρός) τις έρευνες. Το 2001 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βρίσκει την Τουρκία ένοχη για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το 2004 της επιβάλλεται πρόστιμο 90 εκατομμυρίων Ευρώ. Η Τουρκία το 2004 συμμορφώνεται λόγω των διαπραγματεύσεων ένταξής της στην ΕΕ και το 2006 ξεκινούν οι έρευνες στο Ελληνικό και το κατοχικό κομμάτι της Κύπρου για την εύρεση χώρων ταφής αλλά όχι στην διερεύνηση του τρόπου και χρονολογίας θανάτου των θυμάτων και δεν έχει αναφερθεί ΤΊΠΟΤΑ για τους αγνοούμενους που μεταφέρθηκαν το 1974 στην Τουρκία.
Όμως τι έγινε με αυτούς τους αγνοούμενους; Θα τους χωρίσουμε σε 3 κατηγορίες :
- αυτούς που δεν γνωρίζουμε τίποτε για την τύχη τους
- αυτούς που ξέρουμε ότι συνελήφθηκαν αλλά δεν στάλθηκαν στην Τουρκία
- αυτούς που ξέρουμε ότι συνελήφθηκαν και στάλθηκαν στην Τουρκία
Η πρώτη κατηγορία είναι η πιο γενική. Μπορεί ένας άνθρωπος σε ένα βομβαρδισμό να έχει διαμελιστεί, εξαϋλωθεί ή να έχει θαφτεί και έτσι χωρίς πτώμα κηρύσσεται αγνοούμενος. Δεν είναι τυχαίο ότι 100 χρόνια μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ακόμα βρίσκονται τα λείψανα δεκάδων αγνοούμενων στρατιωτών. Όμως η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει και 30 παιδιά που απλά εξαφανίστηκαν με πιο γνωστό τον Χριστάκη Λοΐζο 5 ετών το 1974 που αποτελεί το νεότερο αγνοούμενο. Δυστυχώς μπορεί ποτέ να μην μάθουμε τι απέγιναν οι άνθρωποι αυτοί. Αυτή η κατηγορία έχει τα λιγότερα ονόματα αφού η συντριπτική πλειοψηφία των αγνοουμένων έχει ταυτοποιηθεί με φωτογραφίες διεθνών ΜΜΕ και μαρτυρίες πρώην κρατουμένων ότι συνελήφθη από τους Τούρκους.
Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει άτομα που συνελήφθησαν αλλά γνωρίζουμε ότι δεν στάλθηκαν στην Τουρκία. Υπήρξαν πράγματι αρκετοί που δεν πήγαν στην Τουρκία και μετά τις εχθροπραξίες απελευθερώθηκαν. Δυστυχώς σε αυτή τη κατηγορία όσοι είναι αγνοούμενοι είναι σίγουρα νεκροί. Ο λόγος που το λέω αυτό είναι διότι συνεχώς βρίσκουν τα λείψανα των αγνοουμένων σε ομαδικούς τάφους και όλοι τους είναι εκτελεσμένοι. Μάλιστα πολλοί σκελετοί που έχουν βρεθεί στην Κύπρο έχουν πάνω τους σημάδια βασανιστηρίων. Πολύ καλό παράδειγμα είναι η παρακάτω φωτογραφία όπου απεικονίζονται 5 Κύπριοι εθνοφύλακες αιχμάλωτοι. Όπως φαίνεται φέρουν στρατιωτικές στολές και έχουν παραδοθεί άρα είναι αιχμάλωτοι πολέμου. Πριν 10 χρόνια βρέθηκαν στο ίδιο σημείο οι σωροί τους αφού μετά την φωτογραφία εκτελέστηκαν. Μάλιστα οι Τούρκοι στρατιώτες που φαίνονται στην εν λόγω φωτογραφία έχουν αναφέρει δημόσια για την αναίτια εκτέλεση των εικονιζόμενων αιχμαλώτων από άλλους Τούρκους στρατιώτες.
Άλλωστε να μην ξεχνάμε την ιστορία που πέρυσι έγινε γνωστή όπου ένας 84χρονος Τουρκοκύπριος ο Τουργκούτ Γιεναγκραλί περιέγραφε με καμάρι πώς βασάνιζε και εκτελούσε ανυπεράσπιστους Ελληνοκύπριους σε σημείο που όπως ανέφερε Τούρκοι αξιωματικοί του ζήτησαν να σταματήσει. Παρόμοιες αναφορές για εκτελέσεις αιχμαλώτων και ομήρων έχουν γίνει στο παρελθόν από αρκετούς Τούρκους που συμμετείχαν στον Αττίλα.
Σημαντικό ρόλο στην εύρεση της αλήθειας έχει παίξει ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ της Τουρκοκυπριακής εφημερίδας «AFRIKA». Ο εν λόγω δημοσιογράφος αποτελεί ένα μεγάλο επικριτή του κυρίου Ερντογάν και πρόσφατα κατέβηκε υποψήφιος Ευρωβουλευτής στην Κύπρο επικρίνοντας την παράνομη Τουρκική κατοχή και επιζητώντας την ένωση της Κύπρου. Ο Λεβέντ ανέφερε στα άρθρα του με στοιχεία και μαρτυρίες για ομαδικές δολοφονίες Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων στην Κερύνεια. Μάλιστα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αρκετοί θάφτηκαν ζωντανοί. Έχει ειπωθεί από πολλούς Τουρκοκύπριους ότι μέρος των αγνοούμενων Τουρκοκυπρίων του 1974 (περί τα 280 άτομα) πιθανόν να «εξαφανίστηκαν» από τις Τουρκικές δυνάμεις την περίοδο 1963 -1967) αφού περιλαμβάνουν και άτομα που ήταν κατά της Τουρκίας!!! Να αναφέρουμε ότι ο Λεβέντ, λόγω της στάσης του, έχει δεχτεί πολλές δολοφονικές επιθέσεις από Τούρκους πράκτορες ενώ έχει αναφερθεί ότι αρκετές από τις πηγές του για το συγκεκριμένο θέμα των αγνοουμένων δολοφονήθηκαν και οι υποθέσεις τους παραμένουν ανεξιχνίαστες.
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Λεβέντ η ΤΟΥΡΚΙΑ ΈΧΕΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Η 3η κατηγορία περιλαμβάνει άτομα που γνωρίζουμε ότι έφτασαν στα Άδανα της Τουρκίας. Μεγάλος αριθμός επέστρεψε πίσω στην Κύπρο κατόπιν πιέσεων από τον ΟΗΕ, Ερυθρό Σταυρό και ΗΠΑ. Όμως κάποιες εκατοντάδες έμειναν εκεί. Μάλιστα ο Ετσεβίτ (πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας) είχε παραδεχτεί δημόσια σε συνέντευξη ότι 400 Ελληνοκύπριοι και Ελλαδίτες δεν απελευθερώθηκαν. Από την παρακάτω φωτογραφία που τραβήχτηκε στην Τουρκία έχουμε αναγνωρίζει 5 αγνοούμενους. Όπως βλέπεται σχεδόν όλοι φέρουν πολιτική περιβολή άρα ήταν πολίτες και όχι στρατιώτες και παράνομα συνελήφθησαν.
Γνωρίζουμε από πολλές πηγές ότι δεκάδες αιχμάλωτοι και όμηροι εκτελέστηκαν στην Τουρκία. Ο Λεβέντ έχει κάνει αρκετές αναφορές για αυτό το θέμα. Όμως μέχρι τα μέσα το 1995 γνωρίζουμε ότι βρίσκονταν ακόμα εν ζωή αρκετοί Έλληνες και Ελληνοκύπριοι (περί τους 300). Έχουμε:
- Μαρτυρίες Κυπρίων που απελευθερώθηκαν και ανέφεραν ότι ήταν στην ίδια φυλακή με άτομα που είναι ακόμα αγνοούμενοι.
- Έχουμε περιστατικό στη Θεσσαλονίκη το 1984 που σε καφάσι με εισαγόμενα φρούτα από τη Τουρκία βρέθηκε σημείωμα στα Ελληνικά που ταυτοποιήθηκε ότι προέρχεται από αγνοούμενο του 1974. Έχουν βρεθεί και άλλα παρόμοια σημειώματα Ελλήνων αγνοουμένων, ειδικά από πρώην Κούρδους κρατούμενους των Τουρκικών φυλακών.
- Έχουμε αποδείξεις από την δράση πρακτόρων της ΕΥΠ στην Τουρκία που έχουν ευρήματα, και έχουν πάρει πληροφορίες από Τούρκους δεσμοφύλακες και κρατούμενους για την ύπαρξη αγνοουμένων στις Τουρκικές φυλακές μέχρι το 1995.
- Έχουμε μαρτυρίες Κούρδων πρώην φυλακισμένων την περίοδο 1980 – 1994 που ανέφεραν ότι βρίσκονταν στις Τουρκικές φυλακές ακόμα Έλληνες και Ελληνοκύπριοι. Έχουν δοθεί στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη αγνοουμένων σε φυλακές στην Ανατολική και Βόρεια Τουρκία όπως και στις φυλακές στο Bolu. Μάλιστα το 1994 πάρα πολλές πληροφορίες και στοιχεία για τους αιχμαλώτους σε Τουρκικές φυλακές είχε μαζέψει από Κούρδους ο Θεόφιλος Γεωργιάδης. Όταν γύρισε από το Κουρδιστάν στην Κύπρο δολοφονήθηκε από πράκτορες της Τουρκίας και χάθηκε όλο το αρχείο που είχε για τους αγνοούμενους.
- Το 1989 ο Γιάννης Λούρμπας πρόεδρος των Ελλαδιτών αγνοουμένων αναφέρει δημόσια ότι έχει κασέτες με ηχητικά ντοκουμέντα από τους αγνοούμενους και θα παρουσίαζε δημόσια άτομο που θα έδινε στοιχεία την ύπαρξη εν ζωή αγνοουμένων σε Τουρκικές φυλακές. Το ίδιο βράδυ δολοφονήθηκε και η υπόθεση είναι ακόμα ανεξιχνίαστη ενώ η οικογένεια του θανόντος και οι αστυνομικοί που ερευνούσαν τη δολοφονία όπου μίλησαν για συγκάλυψη από ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης.
- Πρόσφατα Αμερικάνοι αξιωματούχοι ανέφεραν δημόσια ότι μέχρι το 1988 ήξεραν με στοιχεία ότι υπήρχαν εν ζωή περί τους 200 Έλληνες σε Τουρκικές Φυλακές.
Αφού είδαμε τις 3 βασικές κατηγορίες των αγνοουμένων θα ήθελα να δούμε 4 σημαντικά στοιχεία που πολλές φορές παραλείπουμε αλλά θα μας βοηθήσουν να βρούμε την αλήθεια:
- Πουθενά δεν έχουμε στοιχεία για τις 116 γυναίκες και τα 30 ανήλικα παιδιά που αγνοούνται. Τι απέγιναν; Όλοι οι σκελετοί που έχουν βρεθεί είναι ανδρικοί. Σε φωτογραφίες στη Τουρκία των κρατουμένων δεν υπάρχουν γυναίκες ή παιδιά. Στοιχεία για την ύπαρξή τους σε Τουρκικές φυλακές δεν υπάρχουν. Πολύ καλό παράδειγμα είναι ο Χριστάκης Λοίζου που το 1974 ήταν 5 ετών και τραυματίστηκε στα πόδια. Μεταφέρθηκε σε Τουρκικό σταθμό Α’ βοηθειών και έκτοτε εξαφανίστηκε. Το 1975 ο Ραουφ Ντενκτάς ανέφερε στον Γλαύκο Κληρίδη ότι ο Χριστάκης ήταν ζωντανός σε νοσοκομείο της Άγκυρας κάτι που μετά ανασκεύασε. Επίσης ο Τούρκος δεκανέας Μεχμέτ Μερτζάν, που είχε μεταφέρει τον τραυματία Χριστάκη στο σταθμό Α΄ Βοηθειών ανέφερε ότι ήταν ζωντανός όταν τον πήγε και ενημερώθηκε ότι θα τον διακομίζανε σε νοσοκομείο στα Άδανα και έκτοτε αγνοείται. Έτσι αρκετοί πιστεύουν ότι πωλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα στην Αραβία.
- Γιατί σε χώρους που έχουν γίνει εκτελέσεις η Τουρκία έχουν κτίσει από πάνω δημόσια έργα (πάρκα, ξενοδοχεία, καζίνο); Τι κρύβει η Τουρκία; Δεν είναι τυχαίο ότι τα έργα αυτά ξεκίνησαν αμέσως μετά την κατοχή της Κύπρου;
- Ποιος δολοφόνησε τον Τουρκοκύπριο δημοσιογράφο Κουτλού Αντάλι το 1996; Ο Αντάλι δημοσιογράφος της εφημερίδας «Γενί Ντουζέν» δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 1996 έξω από το σπίτι του και η υπόθεσή του είναι ακόμα ανεξιχνίαστη. Είναι όμως τυχαία η δολοφονία; Όχι ο Αντάλι ήταν ο πρώτος που είχε μιλήσει για ομαδικούς τάφους Ελληνοκυπρίων σε διάφορες τοποθεσίες, για μεταφορές οστών εκτελεσθέντων (θα το δούμε και πιο κάτω) και τέλος για πέταμα οστών αγνοουμένων στη θάλασσα. Λίγο πριν γίνουν οι αποκαλύψεις του με στοιχεία δολοφονήθηκε. Τα ευρήματα του Αντάλι έχουμε δημοσιοποιηθεί από τον Λεβέντ.
- Τι απέγιναν οι 280 Τουρκοκύπριοι του 1974 που είναι ακόμα αγνοούμενοι; Για να είμαστε σωστοί και δίκαιοι αρκετοί χάθηκαν από βιαιοπραγίες Ελληνοκυπρίων παρακρατικών (όπως έγινε και το 1964 και το 1967 από τον Νίκο Σαμψών) και υπάρχουν για αυτό πολλές μαρτυρίες και ντοκουμέντα. Δυστυχώς η Κυπριακή Δικαιοσύνη δεν κυνήγησε νομικά αυτά τα άτομα με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να βρίσκουν πάτημα στο να μην δίνουν τα στοιχεία του Τουρκικού στρατού (που εκτέλεσε τις βιαιοπραγίες κατά των Ελληνοκυπρίων). Όμως αρκετοί Τουρκοκύπριοι χάθηκαν από Τουρκοκρατούμενες περιοχές που δεν έγιναν συμπλοκές και προστατεύονταν από τη Τουρκοκυπριακή οργάνωση ΤΜΤ και το Τουρκικό Στρατό με αποτέλεσμα πολλοί Τουρκοκύπριοι να αναφέρουν πολλές φορές για εγκλήματα των Τούρκων ενάντια σε Τουρκοκύπριους. Να θυμίσουμε ότι εκατοντάδες Τουρκοκύπριοι έχουν αναγκαστεί να φύγουν μετά το 1974 από τη Κύπρο και να πάνε μετανάστες σε Αγγλία και Γερμανία. Κύριος λόγος είναι η φτωχοποίηση του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου, ο εποικισμός με Τούρκους, η διαφθορά, η ανεργία και η ανεξέλικτη δράση των Γκρίζων Λύκων. Οι Τουρκοκύπριοι μετανάστες αποφεύγουν να μιλάνε από φόβο. Ο λόγος ήταν ότι έκαναν καταγγελίες ενάντια στις πρακτικές της Τουρκίας στην Κύπρο και μίλησαν και για εγκλήματα των Τούρκων κατά των Τουρκοκυπρίων. Οι καταγγελίες αυτές σταμάτησαν όταν αρκετοί από τους Τουρκοκύπριους μετανάστες «αντικατοχικούς» είχαν «περίεργα» ατυχήματα και θανάτους.
Πρέπει να αναφερθεί ότι όταν άρχισαν οι φήμες τη δεκαετία του 1980 ότι υπάρχουν ζωντανοί αγνοούμενοι από το 1974 ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος Ανδρέας Παπανδρέου μέσω του Αρχιπλοίαρχου κυρίου Ναξιάκη ήρθε σε επαφή με το Κουρδικό ΡΚΚ για να συλλέξουν πληροφορίες από τις Τουρκικές φυλακές. Οι Κούρδοι πράγματι συνεργάστηκαν και η ΕΥΠ συγκέντρωσε μεγάλο όγκο στοιχείων. Το 1990 βάση των αδιάσειστων στοιχείων της ΕΥΠ ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησής του ήταν να δώσει εντολή στον τότε Υπουργό Εξωτερικών κ Αντώνη Σαμαρά και αργότερα (μετά την αποπομπή Σαμαρά από την κυβέρνηση) στην υφυπουργό Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού να βρουν τους αγνοούμενους και να τους φέρουν πίσω. Τότε κινητοποιήθηκε πιο δυναμικά η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, η πρεσβεία της Ελλάδος στην Τουρκία και το ΥΠΕΞ όπου δαπανήθηκαν τεράστια ποσά από τα μυστικά κονδύλια για να την συλλογή πληροφοριών και για χρηματοδότηση αποστολών διάσωσής. Και ναι πραγματοποιήθηκαν επιχειρήσεις διάσωσης Ελλήνων αιχμαλώτων που βρίσκονταν σε φυλακές της Τουρκίας. Δυστυχώς δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Πολλά στοιχεία θα βρείτε στο εξαιρετικό βιβλίο «Τα 13 Περιστέρια» του δημοσιογράφου κυρίου Πέτρου Κασιμάτη.
(1924-2018)
Όμως γιατί το 1995 σταμάτησαν οι προσπάθειες εύρεσης των αγνοουμένων από την Ελληνική κυβέρνηση; Από τότε δεν έχουμε στοιχεία αν κάποιοι από αυτούς τους φυλακισμένους είναι ακόμα εν ζωή. Η απάντηση είναι απλή: Θυσιάστηκαν οι αγνοούμενοι για τα Ελληνοτουρκικά εμπορικά συμφέροντα (όπως είδαμε πέρυσι και με τους 2 στρατιωτικούς Μητρεώδη και Κουκλατζή). Έτσι βλέπουμε ότι «συμπτωματικά» από το 1995 οι Ελληνο – Τουρκικές εμπορικές σχέσεις έχουν τεράστια ανάπτυξη και είχαμε και τις συμφωνίες με τα ζεϊμπέκικα. Άλλωστε στο βωμό της Ελληνο-τουρκικής συνεργασίας πιστεύω ότι βρίσκεται ο λόγος που τελευταία έχουν προχωρήσει τόσο πολύ οι ανασκαφές και συνέχεια βρίσκουν σκελετούς αγνοουμένων. Όμως και εδώ έχουμε κάποια παράξενα που οφείλουμε να αναφέρουμε για να προβληματίσουμε τον αναγνώστη που τεκμηριώνουν το θέμα ότι λόγω συμφωνίας προσπαθούν να λύσουν το Κυπριακό:
- Υπάρχουν πολλά στοιχεία, που έχει στη διάθεσή της η Κυπριακή Δημοκρατία, ότι η Τουρκία προχώρησε στην μεταφορά των οστών των εκτελεσμένων αγνοουμένων από την Τουρκία στην Κύπρο.
Μάλιστα όπως αναφέρθηκε πιο πάνω το ίδιο αναφέρουν και Τουρκοκύπριοι
όπως ο Λεβέντ και ο Αντάλι. Θα αναφέρουμε 2 χαρακτηριστικά παραδείγματα:
- Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Κουρούπης Παύλος διοικητής του 251 Τάγματος Πεζικού αγνοούμενος από την 21η Ιουλίου 1974. Πρόσφατα βρέθηκαν τα οστά του και ταυτοποιήθηκαν στην περιοχή Τέμπλος στη Κύπρο. Και όμως σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες ο εν λόγω αξιωματικός ήταν κρατούμενος μέχρι και τη δεκαετία του 1990 στην Τουρκία!!! Μάλιστα υπάρχουν σχετικές εκθέσεις της ΕΥΠ όπου αναφέρουν ότι είχε εντοπιστεί σε Τουρκικές φυλακές στο Bolu. Άρα πώς βρέθηκε θαμμένος στην Κύπρο; Γιατί δεν έγινε ανάλυση των οστών για τον τρόπο και χρόνο θανάτου;
- Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ) Καλμπουρτζής Στυλιανός διοικητής της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού αγνοούμενος από τις 23η Ιουλίου 1974. Εθεάθη τελευταία φορά να πολεμάει τους Τούρκους καταδρομείς ενώ είχε διατάξει τους άνδρες του να υποχωρήσουν. Εθεάθη και αναγνωρίστηκε από πολλούς Κύπριους στρατιώτες του ότι είχε συλληφθεί και είχε μεταφερθεί στην Τουρκία. Πριν λίγα χρόνια βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν τα οστά του στην περιοχή όπου είχε πολεμήσει το 1974. Σύμφωνα με τα στοιχεία βρέθηκε εκτελεσμένος. Πώς βρέθηκε θαμμένος στην Κύπρο ενώ υπάρχουν μαρτυρίες και στοιχεία ότι ήταν κρατούμενος στην Τουρκία; Πώς δεν βρέθηκε η σορός του πιο πριν αφού στην ίδια περιοχή είχαν ξαναγίνει ανασκαφές; Γιατί δεν έγινε ανάλυση των οστών για το πότε πέθανε, πώς πέθανε, και αν είχε θαφτεί εξαρχής εκεί;
- Ένας Έλληνας αξιωματικός που υπηρετούσε στην ΕΥΠ βρήκε στα Άδανα της Τουρκίας ομαδικούς τάφους και πήρε μέρος των οστών για έλεγχο. Τα οστά στάλθηκαν στην Αθήνα και από εκεί σε εργαστήριο του εξωτερικού για να δουν αν ανήκουν σε Ελληνοκύπριους και Ελλαδίτες αγνοούμενους. Γιατί η Ελλάδα εδώ και 25 χρόνια δεν αναφέρει τα αποτελέσματα των γεννητικών ελέγχων των οστών που βρέθηκαν στα Άδανα της Τουρκίας; Γιατί δεν αναφέρει το χρόνο που οι σκελετοί αυτοί θάφτηκαν; Έχουν ταυτοποιηθεί με το DNA των αγνοούμενων;
- Αμερικάνοι αξιωματούχοι πρόσφατα ανέφεραν δημόσια (συνέντευξη στον δημοσιογράφο κύριο Πέτρο Κασιμάτη) ότι έχουν αποδείξεις ότι οι Τούρκοι είχαν μεταφέρει 1500 Έλληνες και Ελληνοκύπριους στην Τουρκία όπου κράτησαν εν ζωή τους 200. Οι υπόλοιποι εκτελέστηκαν. Εν συνεχεία τους άλλους 200 τους χρησιμοποίησαν για πειραματόζωα για την κατασκευή χημικών όπλων. Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί δεν κυνήγησαν να λάβουν τα Αμερικάνικα στοιχεία;
- Γιατί βιβλία που μιλάνε για τους αγνοούμενους της Κύπρου πλέον για ανεξήγητο λόγο έχουν καταργηθεί και δεν βρίσκονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων; Τι θέλουν να κρύψουν οι δικοί μας; Είναι τυχαίο ότι ειδικά το βιβλίο του κυρίου Κασιμάτη «Τα 13 περιστέρια» χαρακτηρίστηκε από πολλούς πολιτικούς που έχουν εμπλακεί στο θέμα των αγνοουμένων ότι είναι επικίνδυνο; Γιατί τελευταία τα Ελληνικά ΜΜΕ δεν αναφέρουν το θέμα των αγνοουμένων;
- Τέλος να καταγγείλουμε την στάση των Ευρωπαίων που υποχωρεί προς την Τουρκία. Το 2014 καταλογίστηκε στην Τουρκία πρόστιμο 90 εκατομμύρια Ευρώ για να πληρώσει στην Κυπριακή Δημοκρατία για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εδώ και 5 χρόνια πάμε από αναβολή σε αναβολή με 1002 προφάσεις.
Σήμερα 45 χρόνια μετά αποκλείεται να βρίσκεται εν ζωή κάποιος από τους αγνοούμενους. Γιατί το λέω αυτό; Μεγάλος αριθμός των αγνοουμένων ήταν τότε ηλικίας 20-50 ετών. Σήμερα θα ήταν 65-95 ετών. Σε αυτές τις ηλικίες να βάλετε και τις κακουχίες που είχαν σύμφωνα με μαρτυρίες Τούρκων και Κούρδων κρατουμένων καταλαβαίνουμε ότι μικρός αριθμός θα είχε επιβιώσει σε αυτές τις άθλιες συνθήκες. Επίσης υπάρχουν αναφορές δολοφονιών και εκτελέσεων Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων. Επίσης πριν κάποια χρόνια βρέθηκαν τυχαία σε έργα κοντά στη φυλακή του Ντιγιαμπακίρ 38 σκελετοί εκτελεσμένων ανθρώπων. Μήπως οι σκελετοί αυτοί ανήκουν σε Ελληνοκύπριους αγνοούμενους όπως έχουν αναφέρει πολλοί τρόφιμοι των εν λόγω φυλακών;
Οι αγνοούμενοι είναι προδομένοι από τους Έλληνες και Κυπρίους πολιτικούς. Η μόνη που αποτελεί εξαίρεση είναι η Κύπρια ευρωβουλευτής κυρία Ελένη Θεοχάρους που δεν σταματά τις προσπάθειές της για να λάμψει η αλήθεια. Άλλωστε:
- Γιατί δεν ανοίγει 45 χρόνια μετά ο φάκελος Κύπρος; Τι φοβούνται οι Έλληνες και οι Κύπριοι πολιτικοί; Τι κρύβεται που δεν θέλουν να μάθουμε;
- Γιατί από το 1995 Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν κάνει ουτε μία αναφορά στο Ευρωκοινοβούλιο, στον ΟΗΕ και στον Ερυθρό Σταυρό για τους αγνοούμενους βάση του τεράστιου όγκου στοιχείων που έχει μαζέψει η Βιργινία Τσουδερού που δείχνουν την Τουρκία υπεύθυνη για εγκλήματα πολέμου και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Μάλιστα να αναφέρουμε ότι αρκετοί από τους αγνοούμενους είχαν καταγραφτεί ως συλληφθέντες των Τούρκων από συνεργεία του ΟΗΕ και του Ερυθρού Σταυρού – Ερυθρά Ημισέλινος σε Βόρεια Κύπρο και Τουρκία. Υπόψιν ότι και η Ελλάδα και η Κύπρος ανήκουν στην ΕΕ και όμως δεν έχει γίνει η παραμικρή κίνηση να γίνει ψήφισμα στην Ευρωβουλή για να μάθουμε την αλήθεια για την τύχη των αγνοουμένων. Επίσης η Κύπρος είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ που έχει κομμάτι της υπό ξένη στρατιωτική κατοχή!!!
- Γιατί οι Ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 1993 (και ειδικά εκεινή του κυρίου Σημίτη) ενώ γνώριζαν τα στοιχεία της Τσουδερού δεν έπραξαν τίποτε και τουναντίον σταμάτησαν την κάθε δράση προς αυτή τη κατεύθυνση. Οι ίδιοι που μας έφεραν τα Ίμια, το σκάνδαλο Οτσαλάν, τις γκρίζες ζώνες και την τουρκοποίηση των Πομάκων, και συνεχίζουμε.
- Να αναφέρουμε ότι την ίδια πρακτική με τους αγνοούμενους της Κύπρου έχει εφαρμόσει η Τουρκία και ενάντια στους Κούρδους από το 1987 μέχρι και εξακολουθεί να εφαρμόζει. Και εμείς τους θέλουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρά τις στοιχειοθετημένες καταγγελίες από Κουρδικές και διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Όμως και εμείς σαν πολίτες φταίμε διότι δεν απαιτούμε από τους πολιτικούς μας να πράξουν κάτι. Τουναντίον αποχαυνωνόμαστε βλέποντας Τουρκικές σειρές και ξεχνάμε τους αγνοούμενούς μας.
Έτσι πρέπει να πιέσουμε όλοι μας τους Ευρωβουλευτές Ελλάδος και Κύπρου να ανοίξουν το φάκελο Κύπρος 1974 και να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία της Τσουδερού σε Ελλάδα και εξωτερικό με σκοπό την καταδίκη της Τουρκίας και την εύρεση της αλήθειας για το ζήτημα των αγνοουμένων.
Να πούμε όλοι ΤΟΥΡΚΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
Θ. Σ., Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων