Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Αν και δεν είναι του χαρακτήρα μου θα τους τσουβαλιάσω όλους μαζί και θα δείτε γιατί.
Αρχίζω από το εύκολο "θύμα" τον ΠΘ, ο οποίος με βάση τις δικές του δημοσκοπήσεις έχει χάσει πάνω 500.000 ψηφοφόρους και μαζί με αυτούς όχι μόνον τις εκλογές με απλή αναλογική αλλά και τις αμέσως επόμενες με την ενισχυμένη, ενώ αν ισχύουν όσα έχει διαρρεύσει ο Τράγκας, γνωστός για τις διασυνδέσεις του με τις πρεσβείες, τότε η διαφορά των 4ων μονάδων στις πρώτες εκλογές θα οδηγήσουν σε πλήρη αποσύνθεση την Νέα Δημοκρατία στις δεύτερες, σε τέτοιο σημείο που αν γίνουν Κινάλ θα αποτελεί πολιτικό θαύμα.
Το αμέσως επόμενο "θύμα" είναι η Αγγέλα. Αυτή ως αρχαία καραβάνα στην πολιτική ζωή το είδε το όνειρο και παίζει τις τελευταίες ζαριές σε μια παρτίδα τάβλι που ξέρει ότι την έχει ήδη χάσει. Ο διάδοχος της θα κληθεί προς το τέλος της χρονιάς να μαζέψει την Ευρώπη που θα διαλύεται στα εξ ων συνετέθη και εν όψει του αναδυόμενου άστρου της νέας γαλλικής ηγεμονίας. Η Γερμανία και οι δορυφόροι της έχουν ανάγκη την Ρωσία και την Τουρκία για να επιβιώσουν, οι Γάλλοι όμως εξυπηρετούν αυτή τη στιγμή τα δικά τους και τα συμπλέοντα αμερικανικά και το παιχνίδι εδώ θυμίζει το μεσοπόλεμο...
Το τρίτο "θύμα" είναι η τυπική ηγεσία της Ευρώπης. Οι δύο γυναίκες που βρίσκονται στα τιμόνια των πιο καίριων οργανισμών (το χρήμα και η πολιτική) δημιουργούν συνεχώς μια τεράστια φούσκα. Χρήμα που δεν υπάρχει, αέρας κοπανιστός χωρίς κανένα αντίκρυσμα που δίνεται υπό τη μορφή δεκαδικών σε κάποιους υπολογιστές και ταυτόχρονα μια ανεμική διοίκηση υποταγμένη σε περίεργες ατζέντες που κάποτε κάποιοι τις αποκαλούσαν θεωρίες συνωμοσίας και τώρα βλέπουμε αποσβολωμένοι να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας. Όμως οι κυρίες αυτές δεν έχουν λάβει υπόψιν τους τον πιο σημαντικό παράγοντα, τον άνθρωπο, τη διαστροφή του μυαλού του και την ικανότητα του να πυροδοτηθεί ακόμα και την φαινομενικά πιο άσχετη στιγμή. Οι διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σχεδόν καθημερινά σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και που σκόπιμα τα μέσα ενημέρωσης αποκρύπτουν είναι σε αυτό το πλαίσιο και έρχονται μέρες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες...
Πάμε τώρα στο τελευταίο "θύμα" την Εκκλησία της Ελλάδος που την προσωποποιώ στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας έβαλε τα χεράκια της και έβγαλε τα ματάκια της. Η αδυναμία να διεκδικήσει τα αυτονόητα, δηλαδή ίση αντιμετώπιση έστω με τα μπακάλικα (που φθάσαμε...) οδηγεί μαζικά τον κόσμο στους αποκαλούμενους φλογερούς ιεράρχες. Όχι απαραίτητα σε αυτούς που κάνουν θόρυβο με την παρουσία τους και ανήκουν στους κόλπους της επίσημης εκκλησίας, αλλά κυρίως σε αυτούς που ανήκουν στους ΓΟΧ (παλαιοημερολογίτες), οι οποίοι παρότι διώκονται από την πολιτεία με εξοντωτικά πρόστιμα έχουν καταφέρει να λειτουργούν με συνθήκες άκρας μυστικότητας σε ένα ευρύ σχετικά κύκλο αλλά προσεκτικά επιλεγμένο, θυμίζοντας μέρες διωγμών. Απόδειξη είναι ότι στις λίγες μέρες που άνοιξαν οι εκκλησίες σε πολλούς ναούς δεν συμπληρώθηκε καν το νούμερο των 25 πιστών, ενώ στις εκκλησίες των ΓΟΧ γινόταν λαϊκό συλλαλητήριο... Πιστεύω λοιπόν ότι το προσεχές διάστημα ο Αρχιεπίσκοπος σε μια προσπάθεια της ιεραρχίας να μην χάσει το λαό της (και τα έσοδα φυσικά) θα εξαναγκαστεί σε παραίτηση προφανώς επικαλούμενος λόγους υγείας σε μια απέλπιδα προσπάθεια να περιορισθούν οι απώλειες, οι οποίες εκτός από.τα έσοδα μειώνουν και το κύρος και κυρίως την επιρροή στην πολιτική ζωή του τόπου. Προσέξτε αυτά δεν τα γράφει ένας παλαιοημερολογίτης αλλά ένας άνθρωπος που συντάσσεται με την κανονική εκκλησία αλλά που δεν παύει να κοιτά την αλήθεια κατάματα.
Κάπως έτσι έρχομαι στον τίτλο της σημερινής μου παρέμβασης. Η κοινωνία είναι αυτή που θέτει πάντα τα ερώτημα και είναι αυτή που με τις επιλογές της δίνει και τις απαντήσεις. Όσο και αν οι θεσμοί θέτουν τους κανόνες η εφαρμογή τους εξαρτάται αποκλειστικά από τις κοινωνίες. Και όλοι οι παραπάνω έκαναν τα λάθη μαζεμένα και όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για τα περί του αντιθέτου είναι πασιφανές ότι η μπάλα πλέον βρίσκεται στην εξέδρα εκεί που κουμάντο δεν κάνει ο διαιτητής αλλά ο όχλος και η ψυχολογία του.
Καλημέρα σας, καλή εβδομάδα