Από: tassosanastassopoulos.blogspot.com - Τάσος Αναστασόπουλος
Δεν αποκλείεται, στο μέλλον και εφόσον η κυβέρνηση, επιμείνει, στην ασκούμενη αδιέξοδη περιοριστική πολιτική της, οι απούσες, τώρα, πολιτικές και κοινωνικές συσσωματώσεις, που θα συλλογικοποιήσουν και θα εκφράσουν την συσσωρευόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, κάποια στιγμή να εμφανισθούν, αλλά αυτό, μέσα στο κλίμα, που υπάρχει, είναι, ιδιαιτέρως, αμφίβολο, λόγω της παθητικότητας, που επικρατεί, στον πληθυσμό, ο οποίος παραμένει εγκλωβισμένος, στην αντίληψη, που έχει τις απαρχές της, στην εποχή του Ιουλίου – Αυγούστου 2015 και στην κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε έσβησαν οι ελπίδες, για μια ριζοσπαστική αλλαγή και σχηματίστηκε η πεποίθηση ότι αυτές οι πολιτικές, που ασκούνται, είναι οι μόνες, που μπορεί, εν τοις πράγμασι, να ασκηθούν, όσο δυσάρεστες και αν είναι αυτές. Και όσο δυσάρεστη και αν είναι αυτή η διαπίστωση.
Στην χειρότερη περίπτωση, αν η παρούσα κοινωνική παθητικότητα συνεχισθεί, είναι πιθανό να επανεμφανισθούν φαινόμενα τύπου Βασίλη Λεβέντη, τα οποία, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να έχει τα μακροχρονίζοντα χάλια, που έχει, ουδόλως, ενοχλούν την παρούσα κυβέρνηση και το σύστημα, που την στηρίζει. (Εκτός, εάν το εκλογικό σώμα ψηφίσει χαοτικά, όπως έπραξε το Μάιο του 2012).
Το αστείο είναι ότι, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάποια στιγμή, στο κοντινό μέλλον, άρει τις απαγορεύσεις και επιτρέψει το άνοιγμα των καταστημάτων και της αγοράς, θα μπορέσει να σπάσει, σημαντικά, αυτό το κλίμα της κοινωνικής δυσαρέσκειας και να περιορίσει τις απώλειες, που, προφανώς, έχει.
Δύσκολο. Αλλά όχι απίθανο.