40 χρόνια μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ οι προσδοκίες δεν εκπληρώθηκαν 
Hans / pixabay
Η Ελλάδα με τα μνημόνια έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους
Τρόικα και Γερμανική Ευρώπη έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα απέραντο κοινωνικό νεκροταφείο
Επίκαιρη όσο ποτέ η πρότασή μας για Ειδική Σχέση της Ελλάδας εντός ΕΕ και Ευρωζώνης
Ειδικές προνομιακές ρυθμίσεις και εξαιρέσεις για την ανάκαμψη της Ελληνικής Οικονομίας
Ανάκτηση νομισματικής κυριαρχίας εντός του ευρώ
Σε προγενέστερο άρθρο μας για τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ το οποίο δημοσιεύσαμε στην ypervasinews τη Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2012, επισημάναμε ότι η ένταξη της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) την 1η Ιανουαρίου 1981, συνδυάστηκε με ισχυρές προσδοκίες που είχαν σχέση με την εμπέδωση της δημοκρατίας, τη στήριξη της χώρας έναντι των παράνομων διεκδικήσεων της Τουρκίας και την οικονομική ευημερία του Ελληνικού λαού. Πλην όμως 40 χρόνια μετά καμιά από τις προσδοκίες αυτές δεν εκπληρώθηκε. Το αντίθετο μάλιστα.
Η Ελλάδα με τα μνημόνια μετατράπηκε σε μια αποικία χρέους με τη Γερμανία να καθορίζει μέσω της τρόικας και της ΕΕ την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό τεκμηριώσαμε με ιδιαίτερα αναλυτικό τρόπο και με στοιχεία το πώς η Πατρίδα μας το διάστημα 1992-2009, δηλαδή πριν την ένταξη της χώρας στα μνημόνια, κατέβαλε για δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους της Κεντρικής Διοίκησης το αστρονομικό ποσόν των 429,6 δισ. ευρώ!!! όπως αποκαλύπτει η ίδια η Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού 2014 (σελ.142). Και στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνονται εκατοντάδες δις ευρώ που καταβλήθηκαν για εξόφληση βραχυπρόθεσμων τίτλων.
Παρά ταύτα όμως στις παραμονές της ένταξης της χώρας στα μνημόνια το 2010 το δημόσιο χρέος είχε φτάσει στα 329 δις ευρώ.
Επονείδιστο το χρέος
Αυτό κυρίως οφείλεται στην ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη η οποία λόγω των θεσμικών της ελλειμμάτων και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της εμβάθυνε την οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας από τις Βρυξέλλες και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αύξησε υπέρμετρα τον δανεισμό του Ελληνικού κράτους από τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Και όλα αυτά εν γνώσει των εποπτικών αρχών της ΕΕ οι οποίες αν και έβλεπαν την υπερχρέωση της Ελλάδας έκαναν τα στραβά μάτια γιατί η Ελλάδα με τα δανεικά προχωρούσε σε αθρόες εισαγωγές από Γερμανία και Γαλλία, αυξάνοντας έτσι το επονείδιστο χρέος (odious debt).
Tο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος από 186 δις ευρώ το 2004 έφτασε στα 427 δις ευρώ το 2010 (Έκθεση 10/110 του ΔΝΤ της 5ης Μαΐου 2010, σελ.125).
Και καθώς οι τράπεζες υπό την αρωγή της ΕΚΤ προχωρούσαν σε μια ασύστολη δανειοδότηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών, το ιδιωτικό χρέος από 55 δις ευρώ έφτασε στα 98 δις ευρώ μέσα σε μόλις έξι χρόνια (2004-2010).
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χρηματοδότηση των νοικοκυριών στο διάστημα 2004-Ιούλιος 2009 για στεγαστικά δάνεια και καταναλωτική πίστη που από 52,5 δις ευρώ έφτασε στα 118,3 δις ευρώ, ήτοι αυξήθηκε κατά 65,8 δις ευρώ (Ισοτιμία 31/1/2010 σελ. 70). Και σε μια έξαρση καταναλωτισμού η ελληνική κοινωνία δαπάνησε μεγάλο μέρος από τα 19,4 δις ευρώ των παραπάνω καταναλωτικών δανείων, για την αγορά αυτοκινήτων με αποτέλεσμα το διάστημα 2004-2009 να πωληθούν στην Ελλάδα 1.860.602 αυτοκίνητα, ήτοι κατά μέσο όρο ετησίως 265.800 αυτοκίνητα (Ναυτεμπορική 9/8/2010 σελ. 17). Έτσι αποδεικνύεται ότι ο Ελληνικός λαός υπερχρεώθηκε προκειμένου να στηρίξει τις εξαγωγές των γερμανικών και άλλων ευρωπαϊκών εργοστασίων στην Ελλάδα!!!
Αυτό το χρέος όπως απέδειξα ήδη εδώ και μια δεκαετία με το βιβλίο μου «Το Μνημόνιο της Χρεοκοπίας και ο Άλλος Δρόμος-Πειραματόζωον η Ελλάς», Αθήνα 2011, Εκδόσεις Λιβάνη σελ. 605, είναι καραμπινάτο επονείδιστο χρέος, δημιουργήθηκε από τη συμπαιγνία της ντόπιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ με τις εποπτικές αρχές της Ε.Ε. και το οικονομικό και βιομηχανικό σύμπλεγμα του ευρωπαϊκού σκληρού πυρήνα, προκειμένου να πωλούν πάσης φύσεως μηχανήματα, εμπορεύματα, υπηρεσίες και υπερτιμολογημένους στρατιωτικούς εξοπλισμούς στην Ελλάδα. Δεν πήγαν λοιπόν τα δανειακά αυτά κεφάλαια για σκοπούς υπέρ του Ελληνικού λαού και του έθνους.
Αυτό άλλωστε συνομολόγησε ο τότε Πρόεδρος του Eurogroup Ζ.Κ. Γιουνκέρ δηλώνοντας ότι παρότι γνώριζε την υπερχρέωση της Ελλάδας δεν μιλούσε καθώς «η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους στην Ελλάδα» (Το Κέρδος 9/10/2010) και το επιβεβαίωσε ο Ομπάμα στα Απομνημονεύματά του (Τα Νέα-in.gr 16/11/2020).
Όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε δυσμενή οικονομική κατάσταση λόγω της οικονομικής κρίσης του 2008 οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αντί να εκφράσουν την περίφημη αλληλεγγύη τους στηρίζοντας οικονομικά την Αθήνα τελικά με τα συνεχή μνημόνια μετέτρεψαν την Πατρίδα μας σε μια γερμανική αποικία με την τρόικα να αποφασίζει για τις τύχες του Ελληνικού λαού θέτοντας στο περιθώριο κυβέρνηση και κοινοβούλιο και υπονομεύοντας τη δημοκρατία. Αποτέλεσμα των μνημονίων και των επονείδιστων δανειακών συμβάσεων ήταν και παραμένει ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας, η υπονόμευση της δημοκρατίας, η συνεχής δημοσιονομική εποπτεία, η υποθήκευση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και η φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού.
Ειδικότερα στο διάστημα Μάιος 2010 έως Αύγουστος 2018 η Ελλάδα έλαβε δάνεια συνολικού ύψους 288,7 δις ευρώ από ΔΝΤ, κράτη της ευρωζώνης, EFSF και ESM.
Ταυτόχρονα το δημόσιο χρέος τον Αύγουστο του 2018 με την τυπική έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια από 329 δις ευρώ προμνημονιακά διαμορφώθηκε στα 334,9 δις ευρώ το τρίτο τρίμηνο 2018!!! (naftemporiki .gr 21/1/2019).
Ως ποσοστό του ΑΕΠ η κατάσταση χειροτέρευσε καθώς το χρέος από 127,1% του ΑΕΠ τo 2009 προ του μνημονίου (DW 27/4/2011) έφτασε στο 182,2% του ΑΕΠ κατά την τυπική έξοδο της χώρας από τα μνημόνια (naftemporiki.gr 21/1/2019).
Που πήγαν όμως τα 288,7 δις ευρώ; Τα μνημονιακά δανειακά κεφάλαια δεν έπεσαν βέβαια στην αγορά ούτε αξιοποιήθηκαν για την ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα με τα δανεικά αυτά πληρώθηκαν τα παλαιότερα δανεικά και διασώθηκαν οι τράπεζες ξένες και ελληνικές.
Ως εκ τούτου οφείλουν οι συνεπείς Αντιμνημονιακές δυνάμεις του Πατριωτικού Δημοκρατικού Τόξου, όταν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, να διαγράψουν αυτό το χρέος ως επονείδιστο.
Ειδική Σχέση της Ελλάδας εντός της ΕΕ
Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι η οικονομική πολιτική που επιβάλλεται από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των εθνικών κρατών και αποβαίνει εις βάρος των λαών της ΕΕ. Τρανταχτό παράδειγμα η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού από τις μνημονιακές πολιτικές που επιβλήθηκαν με την σφραγίδα των Βρυξελών για να σωθούν οι τράπεζες και οι δανειστές.
Τα κράτη – μέλη καλούνται να συμμορφωθούν με πολιτικές και κανόνες,
που παραβιάζουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και στρέφονται ενάντια στα
εθνικά τους συμφέροντα.
Οι Έλληνες αγρότες υπέστησαν πλήγμα από το άνοιγμα των διεθνών αγορών,
που αποδείχθηκε ότι εξυπηρετεί κυρίως τις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά,
που μπορούν να εξάγουν τα βιομηχανικά τους προϊόντα σε τρίτες χώρες
εισάγοντας ταυτόχρονα τα φθηνά αγροτικά προϊόντα των εν λόγω τρίτων
χωρών και μάλιστα αμφιβόλου ποιότητας, γεγονός που αποβαίνει σε βάρος
των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και του προϊόντων των άλλων χωρών του
Ευρωπαϊκού Νότου. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική δεν προστατεύει πλέον την
ευρωπαϊκή αγροτική οικονομία, ενώ το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο
2021-2027 προβλέπει μείωση των κονδυλίων στον τομέα της Γεωργίας, πράγμα
που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα για τους αγρότες του Ευρωπαϊκού
Νότου.
Η ΛΑΡΚΟ, μια επιχείρηση με 1200 εργαζόμενους, σημαντική για τον μεταλλευτικό τομέα και με καθοριστική συμβολή στην τοπική οικονομία της Στερεάς Ελλάδας κινδυνεύει να τριχοτομηθεί και να χωριστεί το εργοστάσιο από τα ορυχεία, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση της ζητά το όνομα της απαγόρευσης των δήθεν κρατικών ενισχύσεων να επιστρέψει 136 εκατ. ευρώ. Για τις Βρυξέλες προέχει η συμμόρφωση με τον κανόνα απαγόρευσης των κρατικών ενισχύσεων, ακόμη κι όταν αποβαίνει σε βάρος της οικονομίας μιας ευρωπαϊκής Περιφέρειας, όπως της Στερεάς Ελλάδας, στην προκειμένη περίπτωση.
Οι καταστροφικές αυτές συνέπειες θα είχαν αποφευχθεί, αν οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις ασκούσαν την οικονομική τους πολιτική με γνώμονα τους εθνικούς στόχους και τις κοινωνικές ανάγκες της χώρας και όχι με γνώμονα τις επιταγές των δανειστών και της Νέας τάξης πραγμάτων.
Για τη ΛΑΡΚΟ και για άλλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις, όπως είναι οι χαλυβουργίες και οι τσιμεντοβιομηχανίες που υφίστανται τις συνέπειες της τιμωρητικής πολιτικής που ακολουθεί η ΕΕ, υπάρχει ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ που οδηγεί στην ανάπτυξη και στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με ταυτόχρονη εξυγίανση των χρηματοοικονομικών τους.
Προϋπόθεση είναι να συγκροτηθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου εκείνες οι κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες που θα δώσουν τη μάχη για να αλλάξει η δομή και η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να περάσουμε από την Ευρώπη των Αγορών και των Τραπεζών, που λειτουργούν σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας των κρατών-μελών, στην Ευρώπη που θα σέβεται τις εθνικές ταυτότητες και θα στηρίζεται στα Κράτη-Έθνη.
Προτεραιότητες της ευρωπαϊκής πολιτικής πρέπει να είναι:
α) ο περιορισμός των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων εντός τη ΕΕ, ώστε να κλείσει η ψαλίδα Βορρά-Νότου,
β) η εγκατάλειψη της πολιτικής της λιτότητας και της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής και
γ) η διασφάλιση ευνοϊκών ρυθμίσεων για τα κράτη-μέλη που έμειναν πίσω, όπως η Ελλάδα, ώστε να ανακάμψουν.
Έτσι από τον Απρίλιο του 2017 προτείνω τη δημιουργία μιας Ειδικής Σχέσης για την Ελλάδα, εντός της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ρυθμίσεις για την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας, όπως:
α) να δοθεί στην Ελλάδα η δυνατότητα να κατασκευάζει εμπορικά πλοία, στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της Μεσογείου, πράγμα που σήμερα απαγορεύεται από την ΕΕ μέχρι το 2025,
β) να αποκτήσει η ελληνική ΔΕΗ την ίδια μεταχείριση με την Πολωνική και Βουλγαρική ΔΕΗ, ώστε να μην πληρώνει δικαιώματα αερίων ρύπων, ρύθμιση που θα αποφέρει ένα κέρδος τουλάχιστον 600 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο,
γ) να μπορεί στο πλαίσιο της Ευρωζώνης η Κεντρική Τράπεζα μιας χώρας που αντιμετωπίζει προβλήματα, να ανακτά μέρος της εθνικής της κυριαρχίας και να ασκεί αυτοτελή νομισματική πολιτική, μέχρι του ποσοστού συμμετοχής της στο μετοχικό κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η συγκεκριμένη ρύθμιση θα μπορούσε να δώσει στην Ελλάδα τη δυνατότητα να ασκήσει αυτοτελή νομισματική πολιτική, ύψους ως και 142,4 δισ. ευρώ, για τη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καθώς ο ισολογισμός της ΕΚΤ από 12/2/2021 ανέρχεται πλέον σε 7,08 τρις ευρώ (EIR Strategic Alert 25/2/2021).
Πόσο εφικτή είναι η Ειδική Σχέση της Ελλάδας εντός της ΕΕ
Μία από τις βασικές θέσεις του Κόμματός μας «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» είναι και η δημιουργία μιας Ειδικής Σχέσης, ενός Ειδικού Καθεστώτος της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η θέση αυτή συνδυάζεται με δύο βασικά προαπαιτούμενα όπως προκύπτει και από την Ιδρυτική Διακήρυξη του Κόμματός μας της 5ης Απριλίου 2017 όπου επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι στις βασικές πολιτικές θέσεις του Κόμματος «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» περιλαμβάνονται:
1.Η Ακύρωση των δανειακών συμβάσεων Ελλάδας/Κρατών Ευρωζώνης/ ΔΝΤ/EFSF/ESM, των Μνημονίων και όλων των νόμων και διοικητικών πράξεων που έχουν εκδοθεί σε εφαρμογή των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων καθώς και η άμεση κατάργηση της δήθεν Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων που είναι στη υπηρεσία των δανειστών.
2.Η διενέργεια Λογιστικού Ελέγχου στη βάση του Κανονισμού 472/2013 της ΕΕ, η μονομερής διαγραφή και ακύρωση του επονείδιστου δημόσιου χρέους που αποτελεί πλέον το μέγιστο τμήμα του συνολικού δημόσιου χρέους και το βαθύ κούρεμα του υπόλοιπου χρέους. Επίσης η αποζημίωση της χώρας από τους δανειστές για τις ζημιές που προκάλεσαν τα μνημόνια στην Πατρίδας μας καθώς και η άμεση και άνευ όρων επιστροφή των κερδών της ΕΚΤ από τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Αναφερόμενη στην 7η θέση του Κινήματός η Ιδρυτική Διακήρυξη αναφέρεται στο «Ειδικό Καθεστώς της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Η εμπειρία από τις σχέσεις της ΕΕ με το Ηνωμένο Βασίλειο πριν το δημοψήφισμα για το Brexit, καθώς και οι σχέσεις της ΕΕ με την Ιρλανδία και την Δανία, έδειξαν ότι είναι δυνατή εντός της ΕΕ η διαμόρφωση ενός Ειδικού Καθεστώτος, μιας Ειδικής Σχέσης που να διασφαλίζει πλήρη ενάσκηση της εθνικής κυριαρχίας στα πεδία εφαρμογής του Ειδικού Καθεστώτος.
Μάλιστα η Απόφαση των Αρχηγών Κρατών ή Κυβερνήσεων συνελθόντων στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με τη νέα διευθέτηση για το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ευρωπαϊκή Ένωση της 18ης και 19ης Φεβρουαρίου 2016 υπενθυμίζει πέραν των άλλων ότι οι Συνθήκες της ΕΕ περιλαμβάνουν και ειδικές διατάξεις σύμφωνα με τις οποίες ορισμένα κράτη μέλη της Ένωσης δικαιούνται να μην συμμετέχουν ή να εξαιρούνται από την εφαρμογή διατάξεων ή κεφαλαίων των Συνθηκών της ΕΕ και του Δικαίου της Ένωσης σε διάφορα θέματα.
Έτσι, προκειμένου να παραμείνει το Ηνωμένο Βασίλειο στην ΕΕ στο πλαίσιο αυτό διαμορφώθηκε μια νέα διευθέτηση για το Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα Ειδικό Καθεστώς εντός της ΕΕ με σειρά ευνοϊκών ρυθμίσεων και εξαιρέσεων σε τομείς όπως η Οικονομική Διακυβέρνηση, η Ανταγωνιστικότητα, η Κυριαρχία, η Επικουρικότητα, οι Κοινωνικές Παροχές, η Ελεύθερη Κυκλοφορία των Πολιτών της ΕΕ, το παράλληλο δίκαιο της ΕΕ σε σχέση με τα Συστήματα Κοινωνικής Ασφάλειας, την Τραπεζική Ένωση κλπ. Το δημοψήφισμα για το Brexit αποφάσισε αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ και όχι την παραπάνω Ειδική Σχέση. Σε διαφορετική περίπτωση πάντως θα είχαμε μια Ειδική Σχέση του Ηνωμένου εντός της ΕΕ, γεγονός που αποδεικνύει ότι με σκληρή διαπραγμάτευση είναι εφικτή η διαμόρφωση Ειδικής Σχέσης εντός ΕΕ.
Για τον λόγο αυτόν εμείς απαιτούμε ήδη από το 2017 παράλληλα με τη διαγραφή του επονείδιστου χρέους, ειδικές προνομιακές ρυθμίσεις και εξαιρέσεις για κλάδους της Ελληνικής οικονομίας όπως η γεωργία-κτηνοτροφία, η μεταποίηση, οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, η ενέργεια, η ναυπηγική βιομηχανία, οι μεταφορές, ο τουρισμός κλπ, καθώς και παρεκκλίσεις από τις ρυθμίσεις για την Οικονομική Διακυβέρνηση και το Σύμφωνο Σταθερότητας, με παράλληλη ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Τράπεζας της Ελλάδας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών προκειμένου να διευκολύνει τη λειτουργία του Ειδικού Καθεστώτος της Ελλάδας εντός της ΕΕ.
Το Ειδικό Καθεστώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί στη βάση ενός Σχεδίου που θα εκπονήσει κυρίαρχα η Ελλάδα και θα λάβει νομική μορφή αντίστοιχη με την παραπάνω Απόφαση της ΕΕ του Φεβρουαρίου 2016 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ένωση. Επιπλέον απαιτούμε πλήρη και ολοσχερή κρατικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) και απόσυρση της μετοχής της από το Χρηματιστήριο.
Σε σχέση με την ΤτΕ θα πρέπει να επισημανθεί ότι από την έναρξη της διαδικασίας ποσοτικής χαλάρωσης μέχρι και τον Απρίλιο του 2020 όταν και εντάχθηκαν τα ελληνικά ομόλογα στην ποσοτική χαλάρωση, η ΤτΕ είχε δαπανήσει δεκάδες δις ευρώ αγοράζοντας ομόλογα διεθνών Οργανισμών, προφανώς του ESM, EFSF, ΕΕ, Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων κλπ. Μάλιστα σε περίπτωση αθέτησης πληρωμής εκ μέρους των παραπάνω Οργανισμών, γεγονός ιδιαίτερα σπάνιο πλην όμως όχι και αδύνατο, τότε η ζημιά θα καταχωρηθεί σε βάρος του Ελληνικού Κρατικού Προϋπολογισμού, δηλαδή σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων.
Επομένως εάν είχε γίνει δεκτή η πρότασή μας από το 2017, όλο αυτό το διάστημα αντί η ΤτΕ να στηρίζει τους διεθνείς Οργανισμούς θα μπορούσε στο πλαίσιο του Ειδικού Καθεστώτος να δαπανά αντίστοιχα ποσά για τη στήριξη της Ελληνικής οικονομίας αγοράζοντας ομόλογα Ελληνικών τραπεζών και Ελληνικών επιχειρήσεων κατά προτίμηση δε των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προσφέροντας έτσι αυξημένη ρευστότητα στην Ελληνική οικονομία με στόχο την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Μάλιστα όπως επισημαίνουμε και στην Ιδρυτική Διακήρυξή του Κινήματός μας ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ θα μπορούσε με τον τρόπο αυτό να χρηματοδοτηθεί η ίδρυση Ειδικής Αναπτυξιακής Τράπεζας καθώς επίσης και ένα Σχέδιο Παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με δημιουργία σε πρώτη φάση 300.000 θέσεων εργασίας, καθώς και ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής και στήριξη της εκπαίδευσης-κατάρτισης, της καινοτομίας, των νέων τεχνολογιών και των startups, με ανάπτυξη της αλληλέγγυας κοινωνικής οικονομίας και την ψηφιοποίηση της ελληνικής οικονομίας.
Ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας της Ελλάδας εντός Ευρωζώνης
Την αναγκαιότητα περαιτέρω αποκέντρωσης του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) προκειμένου να ανακτηθεί εθνική νομισματική κυριαρχία εντός Ευρωζώνης είχα την ευκαιρία να επισημάνω μιλώντας στις 17/5/2017 στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.
Στο πλαίσιο αυτό προτάθηκε από την πλευρά μου η αύξηση αρμοδιοτήτων του ΕΣΚΤ προκειμένου κάθε Εθνική Κεντρική Τράπεζα να μετατραπεί σε ύστατο δανειστή για το κράτος της ασκώντας ταυτόχρονα νομισματική πολιτική προσαρμοσμένη στις οικονομικές ανάγκες του δικού της κράτους μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Η πρότασή μου αυτή συνδυάζεται με τις θέσεις του Κινήματός μας «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» για Ειδικό Καθεστώς της Ελλάδας εντός της ΕΕ, στο πλαίσιο του οποίου η Τράπεζα της Ελλάδος θα αναλάβει καθοριστικό ρόλο μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης για χρηματοδότηση των κλάδων της Ελληνικής οικονομίας οι οποίοι θα ενταχθούν στο εν λόγω Ειδικό Καθεστώς.
Έτσι στο πλαίσιο της παραπάνω ομιλίας μου στην Ευρωβουλή πρότεινα το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών να γίνει πιο ευέλικτο και πιο αποκεντρωμένο. Στο πλαίσιο αυτό η Εθνική Κεντρική Τράπεζα κάθε κράτους-μέλους της Ευρωζώνης πρέπει να εξελιχθεί σε ύστατο δανειστή, για το κράτος-μέλος αυτό, και να μπορεί να ασκεί νομισματική πολιτική προσαρμοσμένη στις ανάγκες της οικονομίας του εν λόγω κράτους-μέλους αξιοποιώντας ως εργαλεία σειρά μη συμβατικών μέτρων νομισματικής πολιτικής και ιδίως την ποσοτική χαλάρωση μέχρι του ποσοστού συμμετοχής της εν λόγω Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας στο κεφάλαιο της ΕΚΤ.
Μια ποσοτική χαλάρωση στην οποία συμμετείχε όπως προαναφέραμε και η Τράπεζα της Ελλάδος έχοντας δαπανήσει δεκάδες δις ευρώ αγοράζοντας ομόλογα Διεθνών Οργανισμών όπως είναι η ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ο ESM κλπ.
Μια ποσοτική χαλάρωση που στην ουσία λειτουργεί υπέρ των οικονομιών του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης μιας και όταν κάναμε την παραπάνω πρότασή μας το 90% των 1,6 τρις ευρώ που είχε δαπανήσει μέχρι τις αρχές του 2017 ο Ντράγκι για το QE είχαν επενδυθεί κατά 60% στη Γερμανία, κατά 20% στη Γαλλία και κατά 10% σε Ολλανδία, Λουξεμβούργο και Φινλανδία αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου που ως γνωστόν πλήττοντο και συνεχίζουν να πλήττονται από τη φτώχεια και την ανεργία.
Επιπλέον, όπως έχω επισημάνει επανειλημμένα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν μπορεί να είναι ανεξέλεγκτη. Οφείλει να λογοδοτεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μιας και οι αποφάσεις της επηρεάζουν καθοριστικά την οικονομική και κοινωνική ζωή των λαών της Ένωσης. Ταυτόχρονα απαιτείται διαφάνεια στη λειτουργία της ΕΚΤ και άρση της σύγκρουσης συμφερόντων διότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και Νομισματική Αρχή και Εποπτική Αρχή των Συστημικών Τραπεζών και μέλος της τρόικας.
Επομένως θα πρέπει επιτέλους να μεταρρυθμιστεί η Ευρωζώνη και να εγκαταλειφθεί η λιτότητα και η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να μετατραπεί σε ύστατο δανειστή και να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Να αποκεντρωθεί η λειτουργία της Ευρωζώνης με ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας των κρατών μελών δίνοντας το δικαίωμα στις Κεντρικές τράπεζες των κρατών να ασκούν νομισματική πολιτική κόβοντας χρήμα μέχρι του ποσοστού συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΚΤ.
Και τέλος να τεθεί το Eurogroup κάτω από τον πολιτικό έλεγχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.