WiR_Pixs / pixabay |
Του Στρατή Μαζίδη
Ωστόσο το μόνο βέβαιο είναι ότι αρχίζει να δημιουργείται ένας ιδιότυπος ρατσισμός γύρω από αυτά. Εμπνεύσεις διάκρισης των ανθρώπων μέσω πιστοποιητικών αλλά και πρωτοφανείς πρωτοβουλίες σε μια χώρα όπως το Ισραήλ όπου λόγω ιστορίας θα περιμέναμε μεγαλύτερη ευαισθησία.
Φαίνεται όμως ότι οι διακρίσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και σε άλλα επίπεδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ηλικιωμένης γνωστής μου η οποία μιλούσε τηλεφωνικά με μια φίλη της. Μεγάλης ηλικίας άνθρωποι, κλεισμένοι και φοβισμένοι, δεν έχουν πολλά θέματα να συζητήσουν.Εντούτοις σε κάποια στιγμή της συζήτησης, η μια εκφράζει τον προβληματισμό της για τον αν πρέπει να εμβολιαστεί ή όχι.
Έλαβε όμως μια απάντηση η οποία τελείωσε και τη συζήτηση. «Αν δεν κάνεις το εμβόλιο, δε θα μπορείς να έρχεσαι μαζί μας το καλοκαίρι στα μαγαζιά στην πλατεία». Δε θα μπω στη διαδικασία να σκεφτώ ότι πχ γιατί ανησυχεί αφού αυτή θα εμβολιαστεί ή από πότε ο ανεμβολίαστος θεωρείται προσβληθείς κ.ο.κ.
Αναρωτιέμαι όμως τι είδους φιλία είναι αυτή. Μάλλον ανύπαρκτη. Δεν ξέρω τι θα αποφασίσει η γυναίκα ως προς τον εμβολιασμό της ή μη, πάντως στην πλατεία που πήγαινε, καλά θα κάνει να μην την ξαναεπισκεφτεί με την ίδια παρέα.