 |
| eng.chinamil.com.cn/Photo by Li Wei |
gatestoneinstitute.org - Peter Schweizer / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι σχεδιαστές του Πενταγώνου το γνωρίζουν αυτό και έχουν καλέσει το έργο της Κίνας για την κατασκευή τόσο των μεγάλων πλοίων όσο και του σμήνους των μικρότερων σκαφών συνοδείας που θα προβάλλουν την αναπνοή του Δράκου σε αυτές τις κρίσιμες εμπορικές οδούς για τα επόμενα χρόνια. Το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAN) οικοδομεί την ικανότητά του να ελέγχει και ενδεχομένως να απαγορεύει τη ναυτιλία από άλλα ασιατικά έθνη, κυρίως ως οικονομικό και πολιτικό μοχλό. Η Κίνα σκοπεύει να απειλήσει την οικονομική ασφάλεια της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, της Ταϊβάν, της Σιγκαπούρης, της Ταϊλάνδης, της Ινδονησίας και άλλων. Η Αμερική πρέπει να παραμείνει αποφασιστική απέναντι σε αυτή τη συσσώρευση προκειμένου να διατηρηθεί η ελευθερία του εμπορίου στις ασιατικές θάλασσες.
Στη ναυτική στρατηγική πολέμου, η τεχνολογία έχει αντικαταστήσει τους τεράστιους αριθμούς με κάποιους τρόπους, καθώς η ικανότητα προβολής της εξουσίας μπορεί να επιτευχθεί λιγότερο από βαριά οπλισμένα και βαριά πληρωμένα πολεμικά πλοία. και περισσότερο από την ανάπτυξη πλοίων που βασίζονται σε τεχνητή νοημοσύνη και τηλεχειρισμό ή σε μη επανδρωμένα οχήματα που μπορούν να παραδώσουν τα όπλα τους με έξυπνα όπλα μέσω αεροσκαφών πάνω και κάτω από την επιφάνεια. Τα υποβρύχια αποτελούν μεγαλύτερη απειλή από τους καταστροφείς λόγω της μυστικότητας τους, αλλά σε μια άμεση σύγκρουση, η ικανότητα να κατευθύνει την αεροπορική δύναμη ενάντια στους παράκτιους στόχους και τα εχθρικά πολεμικά πλοία παραμένει ο κυρίαρχος τρόπος ναυτικής τακτικής.
Το πρόγραμμα ναυπήγησης καταδρομικών της Κίνας το αντικατοπτρίζει αυτό. Τα καταδρομικά πυραύλων τύπου 052D Luyang III και τύπου 055 Renhai είναι τα πιο μοντέρνα σχέδια της Κίνας. Αυτά τα πλοία προορίζονται για αποστολές "αεροπορικού πολέμου", εξοπλισμένα με ραντάρ σταδιακής συστοιχίας, ραντάρ αναζήτησης αέρα, δύο ραντάρ φωτισμού στόχου και εξήντα κατακόρυφα σιλό πυραύλων εκτόξευσης για πυραύλους επιφανείας-αέρα τα πρώτα και 112 τα δεύτερα. Θα φέρουν επίσης πυραύλους κατά πλοίων επιφανείας, πυραύλους κρουζ επίθεσης εδάφους και ανθυποβρυχιακά όπλα. Τα καταδρομικά προστατεύουν τα μεγάλα πλοία, όπως τα δύο αεροπλανοφόρα της Κίνας και τα δύο ακόμη που λένε οι παρατηρητές πως είναι υπό κατασκευή ή στο στάδιο του σχεδιασμού. Κινέζοι αξιωματούχοι αναμένουν ότι το σχέδιο θα έχει πέντε ή έξι αεροπλανοφόρα σε λειτουργία μέσα σε 20-30 χρόνια.
Σε ακατέργαστους αριθμούς, το Πεντάγωνο δήλωσε στην ετήσια έκθεσή του στο Κογκρέσο για το 2020 ότι η Κίνα είχε "περίπου 350 πλοία και υποβρύχια, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 130 μεγάλων πλοίων επιφανείας". Ο συγκρίσιμος αριθμός για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ είναι 293 πλοία, από τις αρχές του 2020. Αυτό που αυτοί οι αριθμοί δεν αντικατοπτρίζουν είναι οι στρατηγικές δυνατότητες και η ικανότητα προβολής ισχύος οπουδήποτε στον κόσμο που ήταν ο ναυτικός στόχος των ΗΠΑ από τον Ψυχρό Πόλεμο.
Οι ναυτικοί στόχοι της Κίνας είναι πιο κοντά στο σπίτι. Θα έλεγαν ότι η ναυτική τους συσσώρευση είναι "για αμυντικούς σκοπούς", αλλά οι γείτονές τους δεν αγοράζουν αυτή τη δικαιολογία ούτε για ένα λεπτό. Η Ιαπωνία ανακοίνωσε πρόσφατα σχέδια για την κατασκευή πλοίων μεταφοράς για την αντιμετώπιση της μαζικής στρατιωτικής συσσώρευσης στη θάλασσα της Ανατολικής Κίνας που στοχεύει στην αμφισβητούμενη αλυσίδα νησιών Senkaku που διεκδικεί η Ιαπωνία, η Κίνα και η Ταϊβάν. Η σαφής πρόθεση της Κίνας, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι να κατακλύσει οτιδήποτε στην περιοχή της που απειλεί την επέκταση και την κυριαρχία της στις ασιατικές θαλάσσιες λωρίδες.
Όπως σημείωσε επίσης το Πεντάγωνο στην έκθεσή του, ωστόσο, το κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα δεν σκοπεύει το ναυτικό του να είναι απλώς "ένα κομμάτι της νεωτερικότητας της Κίνας ή να το κρατήσει επικεντρωμένο αποκλειστικά σε περιφερειακές απειλές". Θα αυξηθεί με τις φιλοδοξίες της Κίνας.
Ένας δείκτης αυτής της αλλαγής στις προοπτικές είναι τα συστήματα πρόωσης στα αεροπλανοφόρα της Κίνας. Τα δύο ήδη στη θάλασσα και το τρίτο υπό κατασκευή είναι όλα συμβατικά τροφοδοτημένα. Το τέταρτο, ωστόσο, αναμένεται να είναι το πρώτο πυρηνικό αεροπλανοφόρο της Κίνας και το πρώτο που θα χρησιμοποιήσει προηγμένα συστήματα εκτόξευσης και προσνήωσης. Κάθε μία από αυτές τις δυνατότητες είναι σημαντική: πρώτον, τα πυρηνικά πλοία μπορούν να παραμείνουν στη θάλασσα σχεδόν επ ' αόριστον χωρίς ανεφοδιασμό; και δεύτερον, το σύστημα καταπέλτη που σχεδιάζεται για τον τέταρτο αερομεταφορέα θα είναι ένα ηλεκτρομαγνητικό σχέδιο συστήματος εκτόξευσης αεροσκαφών (EMALS), το οποίο ούτε καν το Αμερικανικό Ναυτικό δεν έχει τελειοποιήσει ακόμα. Ένα τέτοιο σύστημα καθιστά δυνατή την εκτόξευση περισσότερων – και βαρύτερων – αεροσκαφών από το κατάστρωμα ενός αεροπλανοφόρου και την ανάκτηση τους επίσης. Έτσι, η Κίνα σκοπεύει να έχει ένα ναυτικό που θα αμφισβητήσει τις ΗΠΑ για αρκετά χρόνια.
Όλα αυτά αμφισβητούν τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές υποθέσεις σχετικά με την απειλή της Κίνας που περιορίζεται σε περιφερειακό - εδαφικό επίπεδο. Τουλάχιστον, η Κίνα θέτει την στρατιωτική δύναμη πίσω από τους νομικά αμφίβολους ισχυρισμούς της ότι ελέγχει περισσότερο από το 80% της Θάλασσας της Νότιας Κίνας ως κυρίαρχο έδαφος, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των μακρινών Spratly Islands. Οι στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας τον περασμένο μήνα, που συναντήθηκαν με ισχυρή παρουσία ναυτικής δύναμης από το USS John McCain, έδειξαν σαφώς ότι η Κίνα είναι πιο σίγουρη για την ικανότητά της να το κάνει αυτό.
Μέχρι στιγμής, και παρά τη δική του ρητορική εκστρατείας που επιτίθεται στις πολιτικές της Κίνας της διοίκησης Trump, ο Πρόεδρος Joe Biden δεν έχει αντιστρέψει καμία από αυτές τις ενέργειες και συνεχίζει να μιλάει σκληρά για τις περιφερειακές φιλοδοξίες της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας επίπεδης απόρριψης των ισχυρισμών της Κίνας στη θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η διοίκησή του δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να κάνει αλλαγές στις πολιτικές αυτές σύντομα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο θα ανταποκριθεί θα είναι κρίσιμος. Η αμερικανική κοινή γνώμη παραμένει γενικά εχθρική προς την κινεζική κυβέρνηση, ακόμη περισσότερο από τότε που ο κοροναϊός προήλθε από τη Wuhan. Εκτός από τα πολιτικά περιθώρια, δε θα υπάρξει πολιτική πίεση στον Μπάιντεν να μαλακώσει τις πολιτικές των ΗΠΑ προς την Κίνα, αλλά θα υπάρξουν οικονομικές πιέσεις για να το πράξει.
Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει υποστήριξη στις ΗΠΑ για να κάνουν περισσότερα. "Εάν οι ΗΠΑ πρόκειται να αυξήσουν την αποτροπή και την ικανότητα επίθεσης στη θάλασσα της Νότιας Κίνας, θα πρέπει να το πράξουν με διασκορπισμένες, κινητές χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις κατά μήκος της πρώτης Νησιωτικής αλυσίδας", δήλωσε πρόσφατα ο Γκρέγκορι Πόλινγκ, διευθυντής του Asia Maritime Transparency Initiative at the Center for Strategic and International Studies.
"Η θάλασσα της Νότιας Κίνας δεν είναι πραγματικά στρατιωτικό πρόβλημα και δεν έχει στρατιωτικές λύσεις. Όλες οι επενδύσεις δύναμης στον κόσμο δεν θα έχουν σημασία αν οι ΗΠΑ δεν επιβάλουν αρκετό διπλωματικό και οικονομικό κόστος για να αλλάξουν την κινεζική συμπεριφορά", ανέφερε.