Συγκεκριμένα, ο κ. Μαυρίδης παρέθεσε τις ξεκάθαρες παραβιάσεις του καθεστώτος Ερντογάν τόσο εντός Τουρκίας -ιδιαίτερα στο κράτος δικαίου-, όσο και εκτός, στο Διεθνές Δίκαιο, αναφέροντας χαρακτηριστικά:
«Σε οποιαδήποτε χώρα όπου η δικαστική εξουσία είναι εργαλείο στα χέρια της Κυβέρνησης για να επιβάλλει τις δικές της πολιτικές αυθαιρεσίες, δεν επικρατεί δημοκρατία αλλά δικτατορία. Αυτό συμβαίνει στην Τουρκία εδώ και αρκετά χρόνια μαζί με τόσα άλλα, όπως εξαφανίσεις προσώπων, βασανιστήρια και φυλακίσεις δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, βουλευτών τις αντιπολίτευσης και ανθρώπων της ειρήνης, καθαίρεση εκλελεγμένων δημάρχων και καταδίωξη ανθρώπων με διαφορετική άποψη και πολλά άλλα.
Πρόκειται για την ίδια χώρα που συνεχίζει να κατέχει παράνομα έδαφος της ΕΕ στην Κύπρο, να παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά το Δίκαιο της Θάλασσας και τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας ΟΗΕ στη Λιβύη, στην Αμμόχωστο και να συνεργάζεται με τρομοκρατικές οργανώσεις. Το πλέον πρόσφατο είναι η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, σε μια χώρα όπου η γυναίκα κακοποιείται και δολοφονείται και γι’ αυτό χρειάζεται άμεση προστασία».
Συνεχίζοντας ο κ. Μαυρίδης αναφέρθηκε στην συζήτηση για την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζοντας τα εξής:
«Το να προτείνεται σήμερα θετική ατζέντα ως επιλογή στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είναι άλλο ένα όνομα για συνέχιση της “πολιτικής κατευνασμού”. Αυτή η πολιτική υιοθετήθηκε απέναντι στο καθεστώς των Ναζί στην Γερμανία (τέλη της δεκαετίας του 1930) και η ανθρωπότητα πλήρωσε εκείνο το ιστορικό λάθος με ασύλληπτο κόστος. Το να επιμένουμε να εφαρμόζουμε μια τέτοια πολιτική προς το καθεστώς Ερντογάν, αποτυγχάνουμε έναντι των αξιών μας και απέναντι στην ευθύνη μας προς τους Ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι αντιλαμβάνονται το διακύβευμα και την συγκάλυψη των συμφερόντων. Ως ΕΕ έχουμε εργαλεία απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν, μέσω της Τελωνειακής Ένωσης και άλλων οικονομικών και εμπορικών κυρώσεων. Αυτό αναμένουν οι Ευρωπαίοι πολίτες από τους ηγέτες στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».