Τελικά, δεν ήταν λάθος, ούτε αστοχία η αναφορά σε βορρά και νότο από εκείνους που λένε ότι αγωνίζονται κατά της διχοτόμησης. Ούτε είναι κάποιοι νεαροί που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι συνειδητοποιημένοι διχοτομιστές.
Από: philenews.com
Άριστος Μιχαηλίδης
Το εξήγησε πολύ καλά μια εκπρόσωπος τους, Λουκία Δημητρίου, που μίλησε με την Ελένη Βρετού στο ΡΙΚ και την ρωτούσε αν ήταν λάθος ή αστοχία η αναφορά σε «κυβέρνηση στο νότο». Αφού είπε κάμποσα περί γεωγραφικού προσδιορισμού η εκπρόσωπος του «ως δαμέ», εξήγησε με απόλυτη σαφήνεια ότι η αναφορά «είναι ένας δόκιμος όρος που προσδιορίζει τα όρια της διακυβέρνησης που γίνεται σε αυτό τον τόπο». Δεν έχει καμιά σημασία ποιος βάζει τα όρια, ούτε έχουν καμιά επιθυμία να υποστηρίξουν αυτό που η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδέχτηκε σωτήρια και η ελεύθερη Κύπρος παλεύει να μην απολεσθεί. Ότι δηλαδή τα όρια της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν είναι τα όρια που με στρατιωτική βία τοποθέτησε η Τουρκία, αλλά όλη η επικράτεια του νησιού. Είναι, έλεγε η εκπρόσωπος του ανορθόγραφου «ως δαμέ», μέλος του συντονιστικού συμβουλίου, «μια δυσάρεστη μεν αλλά πραγματική κατάσταση της ντε φάκτο λειτουργίας της κυβέρνησης την οποία το κίνημα μας προσπαθεί να αναχαιτίσει».
Έχει μια λογική, δεν λέω, αλλά το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που επιχειρείται αυτή η ντε φάκτο κατάσταση, αυτή δηλαδή που επιβλήθηκε διά της βίας, να μετατραπεί σε ντε γιούρε, δηλαδή να νομιμοποιηθεί. Το γελοίο του πράγματος –το υπερασπίζονται κι άλλοι συνειδητοποιημένοι διχοτομιστές, θεωρητικοί πολιτικάντηδες, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι προπαγανδιστές των οδοφραγμάτων και των δύο κρατιδίων, παρόμοιοι και χειρότεροι του Οζερσάι και του Τατάρ– είναι ότι αυτή η νομιμοποίηση που αφορά το πρόβλημα της κατοχής και άρα όλο τον λαό και όχι μόνο την κυβέρνηση Αναστασιάδη, γίνεται γιατί θέλουν δήθεν να αναχαιτίσουν την κυβέρνηση του νότου. Το τρομακτικό του πράγματος, από την άλλη, είναι που οι ίδιοι άνθρωποι, αυτοί που όταν μιλούν για «κυβέρνηση στον νότο» υπονοούν αυτομάτως ότι υπάρχει και «κυβέρνηση στον βορρά», αρνούνται ακόμα και να μιλήσουν για το κατοχικό καθεστώς. Ίσως για να μην αναγκαστούν να ομολογήσουν ότι θεωρούν τετελεσμένο γεγονός την ύπαρξη των δύο κρατιδίων ισότιμου καθεστώτος και άρα δεν μπορούν να μιλούν για κατοχικό καθεστώς ή για παρανομία.
Ρωτήθηκε επίμονα η εκπρόσωπός τους από την Ελένη Βρετού, ποιο όρο θα χρησιμοποιούσαν αν ήθελαν να αναφερθούν στην παράνομη διοίκηση στα κατεχόμενα, αλλά παρά την επιμονή της δεν πήρε απάντηση. «Δεν θα μπω σε αυτή τη συζήτηση», έλεγε η κ. Δημητρίου. «Διότι αυτή τη στιγμή είμαστε εδώ για να συζητήσουμε τη συγκεκριμένη κουβέντα για την κυβέρνηση στον νότο». Ξαναρωτούσε η Βρετού, αλλά ήταν κατηγορηματική η «ως δαμέ». «Όπως σας είπα δεν θα μπω σε συζήτηση προσδιορισμού του καθεστώτος που λειτουργεί στο βόρειο μέρος της Κύπρου». Ούτε καν ότι λειτουργεί παράνομα;
Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσεις για την κατοχή; Πόσο δύσκολο είναι να πεις ότι πρόκειται για ένα παράνομο καθεστώς; Αποφεύγεις να απαντήσεις μόνο αν αυτό δημιουργεί προβλήματα στην ιδεολογία που πρεσβεύεις η οποία προφανώς χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι πιστεύεις πως το βασικό πρόβλημα της Κύπρου δεν είναι οι 40.000 Τούρκοι στρατιώτες, που βρίσκονται στη χώρα σου, αλλά η κυβέρνηση στον νότο. Και αν αναχαιτίσεις την κυβέρνηση στον νότο δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα με την κυβέρνηση στον βορρά. Θα ανοίξουν και τα οδοφράγματα και η ζωή θα επανέλθει στην κανονικότητα της ελεγχόμενης συνοριακής διακίνησης. Έχουν όραμα οι άνθρωποι!
Φυσικά και δικαιούνται να λένε τη γνώμη τους και οι «ως δαμέ» και οι ανόητοι και όλοι. Ακόμα κι αν όσα λένε σε μια κατεχόμενη χώρα στηρίζουν ή δικαιολογούν ή προπαγανδίζουν υπέρ της ξένης χώρας που επιβουλεύεται την πατρίδα μας. Το λέω γιατί είδα πολλούς χτες να επιχειρηματολογούν για να πείσουν ότι δικαιούνται κι αυτοί να λένε τη γνώμη τους στη δημοκρατία. Ποιος τους το απαγόρευσε για να χρειάζεται να το υπερασπιστούν; Εδώ, επώνυμοι κι ανώνυμοι πάνε και δουλεύουν στα κατεχόμενα, κάνουν διαλέξεις στα παράνομα πανεπιστήμια, κάνουν διακοπές στα κλεμμένα ξενοδοχεία, στήνουν χρηματοδοτούμενες των πρεσβειών ομάδες με αυτούς που παλεύουν να καταλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, και δεν τους το απαγόρευσε κανένας. Και θα απαγορεύσουν σε αυτούς τους τύπους να λένε τη γνώμη τους; Ας την λένε. Δημοσίως. Για να κρίνονται κι αυτοί, όπως κρινόμαστε όλοι.