Oι μηχανές στα δύο εργοστάσια αναμένεται να σιγήσουν σήμερα και να γίνουν οι τελευταίες «εκκαθαρίσεις» - Εξακολουθεί να εκκρεμεί η απάντηση της BSH στην πρόταση της Πυραμίς της οικογένειας Μπακατσέλου
Από: newmoney.gr - Στέλιος Μορφίδης
Σημαντικό πλήγμα για την ελληνική βιομηχανία αποτελεί ο τερματισμός της παραγωγικής διαδικασίας από σήμερα στα εργοστάσια της ιστορικής Pitsos αλλά και της χημικής βιομηχανίας Pipelife Hellas. Και δεν είναι μόνο ο άμεσος αντίκτυπος των 273 χαμένων θέσεων εργασίας, των 200 «τελευταίων» στην κάποτε κραταιά Pitsos και των 73 στο εργοστάσιο της Pipelife στη Θήβα, αλλά κυρίως ο συμβολισμός της κίνησης των δύο πολυεθνικών που ανήκουν οι εταιρείες.
Τα «λουκέτα» έρχονται σε μία εποχή που επιχειρείται η στροφή της οικονομίας μας προς τη Βιομηχανία, όπως εξάλλου θα διαφανεί και στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης που θα παρουσιαστεί σήμερα απ’ την κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση οι μηχανές στα δύο εργοστάσια αναμένεται να σιγήσουν σήμερα και να γίνουν οι τελευταίες «εκκαθαρίσεις» στο πλαίσιο της απόφασης των δύο εταιρειών, της γερμανικής BSH και της Pipelife International μέλος του ομίλου Wienerberger, να διατηρήσουν αμιγώς εμπορική παρουσία στη χώρα μας μεταφέροντας την παραγωγή στα εργοστάσια που διατηρούν σε όμορες χώρες.
Μία απόφαση η οποία δεν έχει ανατραπεί παρά τις δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Pipelife στη Θήβα ή τις εκκλήσεις των αντίστοιχων της Pitsos μαζί και των Σωματείων για «λύση έστω την ύστατη στιγμή», όπως ανέφερε και η τελευταία επιστολή τους με αποδέκτη τον πρωθυπουργό.
«Χαραμάδα ελπίδας» απ’ την πρόταση της Πυραμίς
Βέβαια στην περίπτωση του εργοστασίου της Pitsos εξακολουθεί να υπάρχει μία χαραμάδα ελπίδας για εν μέρει επαναλειτουργία του εργοστασίου στου Ρέντη, εφόσον γίνει αποδεκτή απ’ την BSH η πρόταση που έχει υποβάλει η Πυραμίς Μεταλλουργία της οικογένειας Μπακατσέλου. Μία πρόταση, που έχει την υποστήριξη των εργαζομένων της Pitsos, όπως φάνηκε απ’ την επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό δηλώνοντας ότι «οι εργαζόμενοι στηρίζουμε κάθε επενδυτική πρόταση για παραμονή του εργοστασίου και διατήρηση των θέσεων εργασίας».
Η πρόταση της Πυραμίς προβλέπει μεταξύ άλλων την εξαγορά του μηχανολογικού εξοπλισμού, την ενοικίαση – σε πρώτη φάση – μέρους του εργοστασίου και την απορρόφηση περίπου 100 εργαζομένων της Pitsos σε βάθος ενός έτους με προοπτική τους 200 σε βάθος διετίας. Ένα σχέδιο που είχε αναλύσει σε συνέντευξη του πρόσφατα στο business stories ο κ. Νίκος Μπακατσέλος.
Σύμφωνα με πληροφορίες του newmoney.gr η Πυραμίς έχει ζητήσει απ’ την BSH να απαντήσει ως σήμερα επί της πρότασης που έχει καταθέσει. Ακόμα όμως και στην περίπτωση αρνητικής απάντησης ο κ. Μπακατσέλος έχει διαμηνύσει ότι το σχέδιο της Πυραμίς για επέκταση της στην παραγωγή ηλεκτρικών συσκευών θα πραγματοποιηθεί. Σημειώνεται ότι η BSH είχε γνωστοποιήσει την πρόθεση της να κλείσει το εργοστάσιο που διατηρεί στην Ελλάδα από το καλοκαίρι του 2017, όταν ανακοίνωνε το τέταρτο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.
Το αρχικό πλάνο του εργοστασίου προέβλεπε παύση εργασιών στο τέλος του 2018 με την παραγωγή να μεταφέρεται σε εργοστάσια που διατηρεί ο Γερμανικός όμιλος σε άλλες χώρες. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι λίγα χρόνια πριν, το 2012, η Γερμανική μητρική, προχώρησε σε αγορά ενός μεγάλου οικοπέδου στην περιοχή της Ελευσίνας με σκοπό τη δημιουργία ενός μεγάλου εργοστασίου, ώστε να μεταφέρει τη γραμμή παραγωγής στην Ελλάδα. Κάτι, ωστόσο που μπλόκαρε η τοπική αυτοδιοίκηση παρά την αρχική θετική εισήγηση, αναγκάζοντας τελικά την BSH που ξεκινούσε ένα μεγάλο πλάνο αναδιάρθρωσης εκείνη την εποχή να αποφασίσει τη δημιουργία νέων γραμμών παραγωγής στην Πολωνία αλλά και στην Τουρκία, αποχωρώντας τελικά σταδιακά από την Ελλάδα.
Σε ο,τι αφορά την Pipelife οι κινήσεις έχουν γίνει πολύ πιο γρήγορα, καθώς η απόφαση της μητρικής τον περασμένο Φεβρουάριο για λουκέτο αιφνιδίασε το στελεχιακό και εργατικό προσωπικό αν και πληροφορίες του newmoney.gr αναφέρουν πως εδώ και περίπου δύο χρόνια ετίθετο απ’ τα κεντρικά ζήτημα παύσης εργασιών στο εργοστάσιο της Θήβας. Και τούτο στο πλαίσιο μίας προσπάθειας αναδιάρθρωσης της θυγατρικής που πλέον είχε αρνητικά κεφάλαια έχοντας δεχθεί πλήγματα μετά την περίοδο των capital controls αλλά και της απουσίας μεγάλων -δημόσιων και μη- έργων, τα οποία η Pipeline διεκδικούσε, και μάλιστα ανταγωνιστικά.
Από: newmoney.gr - Στέλιος Μορφίδης
Σημαντικό πλήγμα για την ελληνική βιομηχανία αποτελεί ο τερματισμός της παραγωγικής διαδικασίας από σήμερα στα εργοστάσια της ιστορικής Pitsos αλλά και της χημικής βιομηχανίας Pipelife Hellas. Και δεν είναι μόνο ο άμεσος αντίκτυπος των 273 χαμένων θέσεων εργασίας, των 200 «τελευταίων» στην κάποτε κραταιά Pitsos και των 73 στο εργοστάσιο της Pipelife στη Θήβα, αλλά κυρίως ο συμβολισμός της κίνησης των δύο πολυεθνικών που ανήκουν οι εταιρείες.
Τα «λουκέτα» έρχονται σε μία εποχή που επιχειρείται η στροφή της οικονομίας μας προς τη Βιομηχανία, όπως εξάλλου θα διαφανεί και στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης που θα παρουσιαστεί σήμερα απ’ την κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση οι μηχανές στα δύο εργοστάσια αναμένεται να σιγήσουν σήμερα και να γίνουν οι τελευταίες «εκκαθαρίσεις» στο πλαίσιο της απόφασης των δύο εταιρειών, της γερμανικής BSH και της Pipelife International μέλος του ομίλου Wienerberger, να διατηρήσουν αμιγώς εμπορική παρουσία στη χώρα μας μεταφέροντας την παραγωγή στα εργοστάσια που διατηρούν σε όμορες χώρες.
Μία απόφαση η οποία δεν έχει ανατραπεί παρά τις δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Pipelife στη Θήβα ή τις εκκλήσεις των αντίστοιχων της Pitsos μαζί και των Σωματείων για «λύση έστω την ύστατη στιγμή», όπως ανέφερε και η τελευταία επιστολή τους με αποδέκτη τον πρωθυπουργό.
«Χαραμάδα ελπίδας» απ’ την πρόταση της Πυραμίς
Βέβαια στην περίπτωση του εργοστασίου της Pitsos εξακολουθεί να υπάρχει μία χαραμάδα ελπίδας για εν μέρει επαναλειτουργία του εργοστασίου στου Ρέντη, εφόσον γίνει αποδεκτή απ’ την BSH η πρόταση που έχει υποβάλει η Πυραμίς Μεταλλουργία της οικογένειας Μπακατσέλου. Μία πρόταση, που έχει την υποστήριξη των εργαζομένων της Pitsos, όπως φάνηκε απ’ την επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό δηλώνοντας ότι «οι εργαζόμενοι στηρίζουμε κάθε επενδυτική πρόταση για παραμονή του εργοστασίου και διατήρηση των θέσεων εργασίας».
Η πρόταση της Πυραμίς προβλέπει μεταξύ άλλων την εξαγορά του μηχανολογικού εξοπλισμού, την ενοικίαση – σε πρώτη φάση – μέρους του εργοστασίου και την απορρόφηση περίπου 100 εργαζομένων της Pitsos σε βάθος ενός έτους με προοπτική τους 200 σε βάθος διετίας. Ένα σχέδιο που είχε αναλύσει σε συνέντευξη του πρόσφατα στο business stories ο κ. Νίκος Μπακατσέλος.
Σύμφωνα με πληροφορίες του newmoney.gr η Πυραμίς έχει ζητήσει απ’ την BSH να απαντήσει ως σήμερα επί της πρότασης που έχει καταθέσει. Ακόμα όμως και στην περίπτωση αρνητικής απάντησης ο κ. Μπακατσέλος έχει διαμηνύσει ότι το σχέδιο της Πυραμίς για επέκταση της στην παραγωγή ηλεκτρικών συσκευών θα πραγματοποιηθεί. Σημειώνεται ότι η BSH είχε γνωστοποιήσει την πρόθεση της να κλείσει το εργοστάσιο που διατηρεί στην Ελλάδα από το καλοκαίρι του 2017, όταν ανακοίνωνε το τέταρτο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.
Το αρχικό πλάνο του εργοστασίου προέβλεπε παύση εργασιών στο τέλος του 2018 με την παραγωγή να μεταφέρεται σε εργοστάσια που διατηρεί ο Γερμανικός όμιλος σε άλλες χώρες. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι λίγα χρόνια πριν, το 2012, η Γερμανική μητρική, προχώρησε σε αγορά ενός μεγάλου οικοπέδου στην περιοχή της Ελευσίνας με σκοπό τη δημιουργία ενός μεγάλου εργοστασίου, ώστε να μεταφέρει τη γραμμή παραγωγής στην Ελλάδα. Κάτι, ωστόσο που μπλόκαρε η τοπική αυτοδιοίκηση παρά την αρχική θετική εισήγηση, αναγκάζοντας τελικά την BSH που ξεκινούσε ένα μεγάλο πλάνο αναδιάρθρωσης εκείνη την εποχή να αποφασίσει τη δημιουργία νέων γραμμών παραγωγής στην Πολωνία αλλά και στην Τουρκία, αποχωρώντας τελικά σταδιακά από την Ελλάδα.
Σε ο,τι αφορά την Pipelife οι κινήσεις έχουν γίνει πολύ πιο γρήγορα, καθώς η απόφαση της μητρικής τον περασμένο Φεβρουάριο για λουκέτο αιφνιδίασε το στελεχιακό και εργατικό προσωπικό αν και πληροφορίες του newmoney.gr αναφέρουν πως εδώ και περίπου δύο χρόνια ετίθετο απ’ τα κεντρικά ζήτημα παύσης εργασιών στο εργοστάσιο της Θήβας. Και τούτο στο πλαίσιο μίας προσπάθειας αναδιάρθρωσης της θυγατρικής που πλέον είχε αρνητικά κεφάλαια έχοντας δεχθεί πλήγματα μετά την περίοδο των capital controls αλλά και της απουσίας μεγάλων -δημόσιων και μη- έργων, τα οποία η Pipeline διεκδικούσε, και μάλιστα ανταγωνιστικά.