Αυτό μοιάζει με ένα γάμο που έγινε στον ουρανό. Η Τουρκία και οι τζιχαντιστές μοιράζονται έναν ιδεολογικό και σεχταριστικό δεσμό και έχουν κοινούς στόχους. Υπάρχουν χρήματα και υλικοτεχνική υποστήριξη, καθώς και γεωγραφική εγγύτητα. Μοιράζονται μια γεύση για τον τυχοδιωκτισμό σε μακρινές χώρες, ιδιαίτερα στην υπηρεσία αυτού που θεωρούν ιερό σκοπό.
Η 27η έκθεση της ομάδας παρακολούθησης αναλυτικής υποστήριξης και κυρώσεων που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με το ISIS (Ισλαμικό Κράτος), την Αλ Κάιντα και τα συνδεδεμένα άτομα και οντότητες καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Ιράκ και η Συρία παραμένουν η βασική περιοχή για το ISIS, με την περιοχή Idlib, όπου η Αλ Κάιντα έχει επίσης θυγατρικές ομάδες, μια ιδιαίτερη πηγή ανησυχίας.
Το Ιντλίμπ βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Συρίας που γειτνιάζει με την Τουρκία, αποτελεί το τελευταίο προπύργιο των ανταρτών στη χώρα που έχει πληγεί από τον πόλεμο. Το Ιντλίμπ έχει καταστεί de facto τουρκική επαρχία. Η τουρκική λίρα είναι το μέσο ανταλλαγής και οι τουρκικές κυβερνητικές υπηρεσίες παρέχουν υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση, η στέγαση και η διατήρηση της δημόσιας ασφάλειας. Από τις αρχές του 2020, ο τουρκικός στρατός ελέγχει την περιοχή με το πρόσχημα της προστασίας των τουρκικών παρατηρητηρίων από στρατιωτική επίθεση της Συρίας και της δημιουργίας ασφαλούς ζώνης για τους εκτοπισμένους.
Η έκθεση του ΣΑΗΕ ανέφερε:
"Η ζώνη αποκλιμάκωσης του Idlib παραμένει σημαντική για το ISIS ως περιορισμένο ασφαλές καταφύγιο. Η Ηay'at Tahrir al-Sham (HTS) συλλαμβάνει τακτικά μαχητές του ISIS. Ωστόσο, ορισμένοι ηγέτες του ISIL εξακολουθούν να διαμένουν στην περιοχή και αποτελεί προορισμό-στόχο για πολλούς πρώην μαχητές του ISIL και οικογένειες ως την ασφαλέστερη πύλη εισόδου στην Τουρκία.
Η HTS εξακολουθεί να είναι η κυρίαρχη μαχητική ομάδα στα βορειοδυτικά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, με περίπου 10.000 μαχητές, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι Σύριοι. Η HTS επιδιώκει περαιτέρω να εδραιώσει τον έλεγχο της ζώνης αποκλιμάκωσης του Idlib και ασκεί πίεση στους τοπικούς ηγέτες να αποδεχθούν την εξουσία της ομάδας, διασφαλίζοντας ότι ο πληθυσμός συμμορφώνεται με την εκδοχή του νόμου της Σαρία.
Εκτός από τη φορολογία των τοπικών επιχειρήσεων, η HTS διατηρεί μονοπώλιο στην εισαγωγή και διανομή βενζίνης και ντίζελ...τα κέρδη της από την εμπορία καυσίμων και ενέργειας υπολογίζονται σε περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια μηνιαίως. Η HTS αναφέρεται επίσης ότι ελέγχει τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας μέσω μιας οντότητας γνωστής ως Maktab Sho'oun Al-Munathamat (γραφείο οργανωτικών Υποθέσεων), η οποία περιορίζει την άμεση διανομή αγαθών στον τοπικό πληθυσμό από ανθρωπιστικές οργανώσεις. Επίσης, κατάσχει τμήματα αυτών των αγαθών για την ενίσχυση των δικτύων υποστήριξης της HTS.
Ο άλλος σημαντικός συνεργάτης της Αλ Κάιντα στην περιοχή του Idlib είναι η Hurras al-Din (HAD), με μεταξύ 2.000 και 2.500 μαχητές. Αποδυναμώθηκε από σημαντικό αριθμό απωλειών ηγεσίας το 2020 και επισκιάστηκε από την HTS, με την οποία ανταγωνίζεται για στρατολογήσεις και φήμη στον τοπικό πληθυσμό.
Το Idlib εξακολουθεί να φιλοξενεί άλλες τρομοκρατικές ομάδες που αποτελούνται κυρίως από σώματα ξένων τρομοκρατών μαχητών που εξακολουθούν να υπόκεινται στην εξουσία της HTS. Αυτές οι ομάδες περιλαμβάνουν την Ταξιαρχία Khattab Al-Shishani (Τσετσένοι μαχητές), την Katiba al-Tawhid wal-Jihad (KTJ, μαχητές της Κεντρικής Ασίας) και το Ισλαμικό Κίνημα του Ανατολικού Τουρκιστάν (ETIM), γνωστό και ως ισλαμικό κόμμα του Τουρκιστάν. Σύμφωνα με πληροφορίες, το τελευταίο αποτελείται από 3.000 έως 4.500 μέλη.”
Αυτό ήταν το Idlib στα τέλη του 2020. Η στρατιωτική ομάδα ομπρέλα για τις ομάδες τζιχάντ είναι ο ελεύθερος συριακός στρατός (FSA), επίσημος Σύμμαχος και δύναμη μάχης της Τουρκίας στη Συρία, που το 2019 επανεμφανίστηκε ως ο Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA). Ο SNA έχει εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί από τον τουρκικό στρατό από το 2016.
Τούρκοι νομιμόφρονες σουνιτικής αραβικής καταγωγής έχουν κατηγορηθεί για καταστροφή στη βόρεια Συρία, εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων και διάπραξη φερόμενων εγκλημάτων πολέμου σε καθημερινή βάση. Οι πολιτοφυλακές που διοικούνται από την Άγκυρα φέρουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για πολλές από τις αναφερόμενες φρικαλεότητες που έχουν επηρεάσει τους ντόπιους Κούρδους, συμπεριλαμβανομένων των εκτελέσεων, των απαγωγών, των βιασμών, των λεηλασιών και άλλων εγκλημάτων.
Προφανώς, ο αυτοαποκαλούμενος SNA, το νέο όνομα των τζιχαντιστών του FSA, ακολούθησε το παράδειγμά του. Σύμφωνα με έκθεση της 15ης Οκτωβρίου 2019, οι εξτρεμιστές πληρεξούσιοι της Τουρκίας "ορκίστηκαν να σκοτώσουν "χοίρους" και "άπιστους", παρέλασαν τους Κούρδους αιχμαλώτους τους μπροστά στις κάμερες και, σε ένα γραφικό βίντεο, πυροβόλησαν αρκετούς γύρους σε έναν άνδρα που βρισκόταν στο πλάι μιας εθνικής οδού με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη του".
Με πάνω από 200.000 εκτοπισμένους σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, πολλοί πρόσφυγες ισχυρίζονται ότι οι τουρκικές δυνάμεις σχεδιάζουν να απομακρύνουν τους Κούρδους από τους οικισμούς και να τους αντικαταστήσουν με Άραβες πιστούς στην Άγκυρα. Έχουν επίσης πολεμήσει συριακές κουρδικές πολιτοφυλακές, τον κύριο στρατιωτικό στόχο της Τουρκίας. Αυτή είναι ασυνήθιστη φήμη για τον πληρεξούσιο σύμμαχο ενός κράτους μέλους του ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με ένα άρθρο 31 Δεκεμβρίου 2012 στο Huffington Post:
"[Ο FSA] έχει στο πρόσφατο παρελθόν κλέψει αποθέματα σιταριού που προορίζονταν για τους κατοίκους του Χαλεπίου και το πούλησε σε ιδιώτες Τούρκους εμπόρους σιτηρών, απαλλοτριώσει αποθέματα των φαρμακευτικών προϊόντων και βίαια μεταπωλήσει πίσω στους ιδιοκτήτες της, και λεηλάτησε τα σχολεία…
Στα περίχωρα του Χαλεπίου—ο FSA έχει εφαρμόσει μια αστυνομική δύναμη επιβολής του νόμου της Σαρία που είναι ένα αντίγραφο της αστυνομίας Wahhabi στη Σαουδική Αραβία-αναγκάζοντας τους απλούς πολίτες να συμμορφωθούν με τον κώδικα της Σαρία…
Λιβανέζικες εφημερίδες όπως η Αλ-Ακμπάρ κι η Ασαφίρ, και το infowars.com, έχουν μεταδώσει ένα ενοχλητικό βίντεο ενός 12χρονου παιδιού που προφανώς αναγκάστηκε από τον FSA να κόψει το κεφάλι ενός Συριακού στρατιωτικού αξιωματικού…
Ο FSA στοχεύει επίσης στην υποδομή της χώρας. Ένας από τους κύριους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής στη Δαμασκό βγήκε εκτός λειτουργίας για τρεις ημέρες την περασμένη εβδομάδα, επηρεάζοντας το 40 τοις εκατό των κατοίκων της πόλης.”
Η Διεθνής Αμνηστία συγκέντρωσε στοιχεία για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τουρκικές δυνάμεις και συριακές ένοπλες ομάδες με την υποστήριξη της Τουρκίας κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Αναφέρει, βάσει μαρτυρίας μαρτύρων από τις 12-16 Οκτωβρίου 2019, "πώς οι τουρκικές δυνάμεις επέδειξαν αδιαφορία για τις ζωές των αμάχων, μεταξύ άλλων μέσω συνοπτικών δολοφονιών και παράνομων επιθέσεων που σκότωσαν και τραυμάτισαν πολίτες...οι πληροφορίες παρέχουν καταδικαστικές αποδείξεις για αδιάκριτες επιθέσεις σε κατοικημένες περιοχές—συμπεριλαμβανομένων επιθέσεων σε σπίτι, αρτοποιείο και σχολείο—που πραγματοποιήθηκαν από την Τουρκία και τις συμμαχικές συριακές ένοπλες ομάδες".
Καθώς οι νεο-Οθωμανικές φιλοδοξίες της Τουρκίας ώθησαν τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης, η Άγκυρα ανέπτυξε τον ημιεπίσημο πληρεξούσιο στρατό της στη Νέα εμπόλεμη ζώνη. Σύμφωνα με τον Γενικό Επιθεωρητή του Πενταγώνου, η Τουρκία έστειλε μεταξύ 3.500 και 3.800 πληρωμένους συριακούς μαχητές στη Λιβύη κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων μηνών του 2020. Αυτή ήταν η πρώτη έκθεση του Υπουργείου Άμυνας που περιγράφει λεπτομερώς τις τουρκικές αναπτύξεις που αποσκοπούσαν στην αλλαγή της πορείας του πολέμου της Λιβύης. Η τριμηνιαία έκθεση για τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στην Αφρική από τον εσωτερικό watchdog του Πενταγώνου ανέφερε ότι η Τουρκία πλήρωσε και προσέφερε υπηκοότητα σε χιλιάδες μισθοφόρους που πολεμούσαν μαζί με πολιτοφυλακές με έδρα την Τρίπολη εναντίον στρατευμάτων του Χαλίφα Χαφτάρ με έδρα την Ανατολική Λιβύη.
Αργότερα το 2020, η Τουρκία θα αναπτύξει τους συμμάχους της σε μια σύγκρουση που μαίνεται μακριά από τα σύνορά της σε μια χώρα που πολλοί είχαν μόλις ακούσει μερικούς μήνες νωρίτερα. Τον Οκτώβριο, τα σώματα περισσότερων από 50 Συρίων που σκοτώθηκαν στον αζερο-αρμενικό πόλεμο επιστράφηκαν στη Συρία. Ήταν μέλη πολιτοφυλακών που είχαν αγωνιστεί για λογαριασμό της Τουρκίας στον αμφισβητούμενο θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Για άλλη μια φορά, ο Πρόεδρος Ερντογάν ήταν ο πρώτος παγκόσμιος ηγέτης που ενεπλάκη όταν μια μακρόχρονη σύγκρουση στον Νότιο Καύκασο εξελίχθηκε σε ανοιχτό πόλεμο. Η Τουρκία παρείχε επίσης όπλα, ειδικά οπλισμένα αεροσκάφη, καθώς και εκπαίδευση στο Αζερμπαϊτζάν.
Σύμφωνα με έκθεση του Observer Research Foundation, οι μαχητές από τη Συρία είναι μια συγχώνευση περιστάσεων και επίγειων πραγματικοτήτων.
"Πολλοί που βρίσκουν το δρόμο τους σε άλλα θέατρα συγκρούσεων όπως η Λιβύη ή τώρα το Αζερμπαϊτζάν δεν προέρχονται απαραίτητα από το ίδιο υπόβαθρο μαχητών, πολιτοφυλακών, ισλαμιστών και ούτω καθεξής. Ενώ αυτοί που αγωνίζονται για λογαριασμό της Τουρκίας στη Λιβύη πιθανότατα είναι σκληροπυρηνικές πολιτοφυλακές που βλέπουν την αυτοαποκαλούμενη εικόνα του ηγέτη της σουνιτικής δύναμης του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ερντογάν ως εύγευστη και το κάνουν για να υποστηρίξουν τους περιφερειακούς γεωπολιτικούς ελιγμούς της Άγκυρας", ανέφερε η έκθεση.
Αλλά οι μαχητές στο Αζερμπαϊτζάν, σύμφωνα με πληροφορίες που προσλήφθηκαν από ιδιωτικούς εργολάβους, ήταν σε μεγάλο βαθμό άνθρωποι που υπέστησαν οικονομική εξαθλίωση πίσω στο σπίτι και είδαν το εξωγήινο πολεμικό θέατρο ως εργασία πληρωμής.
"Παρά το χρόνο που χρειάστηκε και το κόστος που έχει αναλάβει η Τουρκία, οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων στην Άγκυρα έχουν γίνει όλο και πιο δεκτικοί στη χρήση πληρεξουσίων (proxies), προκαλώντας μια αλλαγή στην ψυχολογία και την αντίληψη που αποτελεί σημαντική απόκλιση από την ιστορική πολιτική της Τουρκίας να στηρίζεται σε συμβατικές δυνάμεις", δήλωσε ο Οσμάν Σερτ, διευθυντής έρευνας στο Ινστιτούτο Άγκυρας. "Οι πληρεξούσιοι θεωρούνται πλέον ως κρίσιμη συνιστώσα των περιφερειακών συμφερόντων ασφάλειας της Τουρκίας και δεν είναι πλέον απλώς ένα μέτρο το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει έμμεσα μέσω άλλων χορηγών πληρεξουσίων στην περιοχή.”