southfront.org - Παρουσίαση Freepen.gr
Τώρα, όταν όλα τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης παρακολουθούν στενά την κατάσταση στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, η διεθνής κοινότητα αναρωτιέται αν το Donbass θα γίνει το σημείο της επόμενης στρατιωτικής σύγκρουσης και ποια θα είναι η κλίμακα της. Το κύριο ερώτημα είναι "Cui Prodest";
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: η διοίκηση του προέδρου της Ουκρανίας είναι ένας πραγματικός ενδιαφερόμενος στην ένοπλη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία. Στην τρέχουσα ουκρανική πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές περιστάσεις που καθορίζουν το πρότυπο συμπεριφοράς του Volodimir Zelensky.
Πρώτον, η τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην Ουκρανία είναι καταστροφική. Το ουκρανικό κράτος είναι στο δρόμο για να χάσει την ικανότητα να εκπληρώσει τις κοινωνικές του υποχρεώσεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2020, το ΑΕΠ σε πραγματικούς όρους υπέστη πτώση περίπου 4%. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η πτώση αυτή θα είναι τουλάχιστον 7%. Εάν για τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα ή τη Ρωσία, η πτώση του ΑΕΠ κατά 4% είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, για την Ουκρανία είναι σχεδόν καταστροφή, καθώς οι δείκτες του ΑΕΠ ήταν χαμηλοί ακόμη και πριν από την κρίση.
Δεύτερον, η οικονομική κατάσταση στην Ουκρανία επιδεινώθηκε από την κορωνοκρίση. Ο αριθμός των ατόμων που μολύνονται από COVID-19 ανά ημέρα υπάρχει είναι ένας από τους μεγαλύτερους μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, και ακόμη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι επίσης δυσανάλογα υψηλό. Η οικονομία της χώρας υποφέρει, καθώς οι περισσότερες περιοχές εξακολουθούν να βρίσκονται υπό αποκλεισμό και από τις 5 Απριλίου οι περιορισμοί έχουν γίνει αυστηρότεροι και πάλι.
Η πτώση των εσόδων του εθνικού προϋπολογισμού προκλήθηκε από ένα σύνολο λόγων, συμπεριλαμβανομένης της καθαρής διαχείρισης της εθνικής οικονομίας και του εξαιρετικά υψηλού επιπέδου διαφθοράς που προκάλεσε την καταστροφή του βιομηχανικού συγκροτήματος, πτώση του ήδη χαμηλού κατά κεφαλήν εισοδήματος, συνοδευόμενη από μείωση των εσόδων από τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου και φορτίου από την Ανατολή στη Δύση.
Τρίτον, η διοίκηση Zelensky αντιμετωπίζει τώρα μια ταχεία μείωση της υποστήριξης των πολιτών. Η εθνική απογοήτευση στο πολιτικό του πρόγραμμα προκαλείται από την απόρριψη των προεκλογικών του υποσχέσεων για να σταματήσει ο πόλεμος στο Donbass.
Τέταρτον, είναι όλο και πιο δύσκολο για τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να τροφοδοτήσουν την αντιρωσική υστερία του Κιέβου, ελλείψει πραγματικών αλλαγών στο θέμα. Η στρατιωτική σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία μετρά ήδη 7 χρόνια και οι ανησυχητικές δηλώσεις δεν συμβάλλουν πλέον στην αύξηση της οικονομικής στήριξης από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της.
Το τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι ένα πολιτικό αίτημα από ένα μέρος της αμερικανικής ελίτ, που ενδιαφέρονται για διάφορες μορφές πίεσης στη Ρωσία. Υποστηρίζουν την παρεμπόδιση του έργου Nord Stream 2 με οποιοδήποτε μέσο, την καταστροφή των διμερών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και των κορυφαίων ευρωπαϊκών χωρών, μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου κατά μήκος των συνόρων της.
Από την άλλη πλευρά, μια τέτοια πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών δεν συμπίπτει πλήρως με τα εθνικά συμφέροντα των κορυφαίων ευρωπαϊκών χωρών. Ωστόσο, ο νέος πόλεμος στην ανατολική Ουκρανία θα καθορίσει το ρωσικό καθεστώς ως εχθρό για χρόνια, ενώ οι ΗΠΑ θα ενισχύσουν το βάρος τους στην Ευρωπαϊκή Ασφάλεια.
Η θέση της διοίκησης Zelensky και τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών αντιπροσωπεύουν επαρκείς λόγους για να ξεσπάσει ο πόλεμος στην ανατολική Ουκρανία.
Πράγματι, το Κίεβο δεν χρειάζεται να νοιάζεται για το πραγματικό αποτέλεσμα της σύγκρουσης, αλλά για την ίδια την ύπαρξή του.
Υπάρχουν μόνο 3 σενάρια της στρατιωτικής σύγκρουσης στην ανατολική Ουκρανία.
- Ο ουκρανικός στρατός καταλαμβάνει εν όλω ή εν μέρει το έδαφος των DLPR.
- Οι δυνάμεις και των δύο πλευρών παραμένουν στις τρέχουσες θέσεις τους.
- Οι δυνάμεις DLPR, με ρωσική υποστήριξη, προχωρούν στην ουκρανική επικράτεια για αρκετές δεκάδες μίλια.
Υπάρχει σχεδόν μηδενική πιθανότητα ότι η Ουκρανία θα υποστεί μια συντριπτική ήττα και οι δυνάμεις των DLPR θα καταλάβουν το έδαφος στον ποταμό Δνείπερο. Η Ρωσία δεν έχει πλέον ούτε τη δύναμη ούτε την ικανότητα να αποκτήσει τον έλεγχο μιας τόσο τεράστιας επικράτειας και η Δύση, με τη σειρά της, δεν θα αφήσει να συμβεί αυτό.
Εάν εφαρμοστεί κάποιο από τα παραπάνω σενάρια, ο Zelensky και οι υποστηρικτές του μεταξύ των αμερικανικών ελίτ θα ωφεληθούν.
Για πολλά χρόνια, τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης έχουν διαμορφώσει τη Ρωσία ως τον επιτιθέμενο, τον εχθρό των δημοκρατικών αξιών και το αυταρχικό τυραννικό καθεστώς που πρέπει να περιοριστεί. Η ιδέα μιας εξωτερικής στρατιωτικής απειλής, η οποία δημιουργείται διαδοχικά από τη Δύση, χρησιμεύει ως πρόσχημα για την αύξηση της στρατιωτικής χρηματοδότησής της τόσο στην αμυντική βιομηχανία όσο και στον ίδιο τον στρατό εν μέσω της αναπόφευκτης ενοποίησης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Με τη σειρά της, η Ουκρανία, τοποθετώντας τον εαυτό της ως ασπίδα της Ανατολικής Ευρώπης ενάντια στους "Ασιάτες βαρβάρους", λαμβάνει σημαντική και σταθερά αυξανόμενη υποστήριξη από τις χώρες του ΝΑΤΟ, κερδίζοντας δυναμική στην ανάπτυξη και περαιτέρω ναζιστική ιδεολογία αρχικά ριζωμένη στη Δυτική Ουκρανία.
Ξεκινώντας τον πόλεμο, ο Zelensky έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει εκ νέου την ιδιότητά του ως εθνικού ηγέτη. Σε περίπτωση κατάκτησης των αυτοαποκαλούμενων δημοκρατιών ή διατήρησης των θέσεων των σημερινών στρατευμάτων, θα γίνει ήρωας που έσωσε την Ουκρανία από τους "κακούς Ρώσους".
Ακόμη και αφού θα έχανε έναν πόλεμο, θα ισχυριζόταν ότι ολόκληρη η χώρα σώθηκε με λίγο αίμα και μόνο ένα μικρό κομμάτι γης χάθηκε προσωρινά, αναλαμβάνοντας το ρόλο ενός καλού στρατηγιστή που υπερασπίστηκε την κυριαρχία στον εξαγριωμένο αγώνα ώμο με ώμο με τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ.
Η πολιτική του Zelensky μπορεί να αποτύχει μόνο εάν η Ρωσία καταλάβει το ήμισυ της Ουκρανίας, κάτι που δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατό.
Έτσι, σχεδόν ό,τι μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, η Ουκρανία μπορεί να είναι σίγουρη πως θα λάβει σταθερές οικονομικές ροές από τους δυτικούς συμμάχους της για τα επόμενα χρόνια. Έχοντας γίνει μια "πραγματική" ανατολική ασπίδα της Ευρώπης, η Ουκρανία μπορεί τελικά να πάρει την πολυπόθητη ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Τέλος, αλλά σημαντικό-η καυτή στρατιωτική σύγκρουση αναμφίβολα θα εκτρέψει την προσοχή του κοινού από τα οικονομικά προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας.
Το ξέσπασμα ενός πολέμου στο Donbass θα επιτρέψει στον Zelensky να λύσει τα κύρια προβλήματά του, αν και με κόστος ζωής χιλιάδων Ουκρανών.
Σήμερα, πολλοί αναλυτές διαβεβαιώνουν ότι δεν θα υπάρξει πλήρης πόλεμος, καθώς η Ουκρανία είναι αδύναμη και ο Ζέλενσκι πρέπει να αξιολογήσει την στρατιωτική δύναμη της χώρας μπροστά στη ρωσική ισχύ. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα συμβεί, ενώ θυμόμαστε ποιος θα είναι ο κερδισμένος της σύγκρουσης.
Με τη σειρά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες, με το κόστος της ζωής των Ουκρανών στρατιωτών, μπορούν να επιλύσουν ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων τους στην Ευρωπαϊκή περιοχή, ενώ η Ρωσία φαίνεται να χάνει στρατηγικά σε οποιοδήποτε από αυτά τα σενάρια πολέμου.
Σίγουρα, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα οδηγήσει στο τέλος του έργου Nord Stream 2, το οποίο βρίσκεται ήδη στο τελικό στάδιο της κατασκευής. Οι βασικές επαφές μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών του ΝΑΤΟ θα παγώσουν, δεν θα είναι δυνατή η πιο σημαντική διμερής συνεργασία στην οικονομία.
Ένας νέος πόλεμος κοντά στα ρωσικά σύνορα που θα περιλαμβάνει εθνικές ένοπλες δυνάμεις θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην εσωτερική κατάσταση στη χώρα. Δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό η ρωσική κοινωνία, η οποία έχει υποστεί τη διακοπή των οικονομικών σχέσεων με τις δυτικές χώρες και πολλές κυρώσεις, είναι έτοιμη να υποστηρίξει τον αγώνα για το Donbass.