Σταθερά και αταλάντευτα στο πνεύμα του νεοφιλελευθερισμού, της εθελούσιας ξενικής εξάρτησης και της παγκοσμιοποίησης, με πρόταγμα τον οικονομισμό και τις «Πράσινες» επενδύσεις, τον πολυπολιτισμό και τον δικαιωματισμό, την άμβλυνση της ιστορικής μνήμης και την απαξίωση της ελληνορθόδοξης πίστης, την ευνοιοκρατία, την ψευτοδημοκρατία και την επικοινωνιοκρατία.
Όσο για τον σημερινό μέσο «ΝΕΟ ΈΛΛΗΝΑ», που έμαθε να προσαρμόζεται και να καρτερεί, χαρακτηριστική είναι η επισήμανση του αείμνηστου Κωστή Παπαγιώργη (*): «Υποβιβασμένη φύσει και θέσει, η νεοελληνική κοινωνία μοιάζει βοηθητικό διάζωμα ξένων κοινωνιών, πεδίο δοκιμών, αγορά αντί παραγωγή, πελατεία παρά κατάστημα, μετάφραση και όχι πρωτότυπο, όποτε είναι ευνόητο σε κάθε άτομο, ακόμη και το νοήμον, αυτός ο υποβιβασμός να χρωματίζει με σκούρα χρώματα σύνολο το φρόνημά του».
(*) Κωστής Παπαγιώργης, «Κέντρο Δηλητηριάσεων», σελ. 283, (2006).