Είναι σημαντικό για τους επαγγελματίες της εθνικής ασφάλειας να αναλύσουν και να κατανοήσουν τον πόλεμο κατά της ασφάλειας ως στοιχείο της ειρήνης καθώς και της στρατηγικής εν καιρώ πολέμου, αν θέλουμε να τους αντιμετωπίσουμε όταν απαιτείται.
Εάν επιθυμούμε ο Ελληνισμός να αναπτύξει και να διατηρήσει την ικανότητα να νικήσει -και έτσι να έχουμε την ικανότητα να αποτρέψουμε- εξελιγμένες στρατηγικές κατά της διακυβέρνησης μας που απειλούν να μειώσουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, να επηρεάσουν ή να έχουν πρόσβαση σε αμφισβητούμενες περιοχές, απαιτείται μια συντονισμένη, αρθρωτή και επίμονη ενδοκυβερνητική προσέγγιση, όχι μόνο ο σχεδιασμός των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας.
Τα λογικά πρώτα βήματα προς τη δημιουργία μιας τέτοιας διυπηρεσιακής προσέγγισης περιλαμβάνουν την αναγνώριση και την ανάλυση του προβλήματος (έγινε με τις απαντήσεις του κου Δένδια), την εξέταση των συνεπειών του (το επόμενο βήμα), τον εντοπισμό αμοιβαίων υποστηρικτικών ενεργειών (εκτιμάται ότι έχει υλοποιηθεί) και την περιγραφή διαδικασιών με τις οποίες μπορεί να συντονιστεί μια προσέγγιση (υφίσταται η σχεδίαση).
Εκτιμάται πως η επομένη στρατηγική κίνηση είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων νοτίως και ανατολικά της Κρήτης και η έναρξη ερευνών στην ΑΟΖ που διακηρύχτηκε με τους Αιγυπτίους, με συντονισμό των μέσων και αξιολόγησης των παραδοχών και των κινδύνων που συνεπάγονται αυτές οι κινήσεις.