 |
| Mehrshadrezaei / pixabay |
Του Στρατή Μαζίδη
Έχουμε λοιπόν τα υποχρεωτικά self tests που θα πρέπει να κάνουν οι μαθητές και μάλιστα από ένα γίνονται δύο την εβδομάδα. Και όχι μόνο αυτό αλλά αντί να παρέχονται τουλάχιστον αυτά που γίνονται με το σάλιο- άλλωστε τόσο καιρό μας λένε πως ο ιός μεταδίδεται με τα σταγονίδια που φεύγουν από το στόμα μας - μοιράζονται αυτά που γίνονται από τη μύτη.
Και κανείς δεν βρέθηκε να πει από όλους αυτούς που τους δίνουν δημόσιο βήμα ότι εδώ έχουμε μία ιατρική πράξη και πώς αυτή δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συναίνεση του ας τον πούμε ασθενούς. Ακούσαμε μάλιστα το πρωί στο 98.4 της Κρήτης ότι στη Γαλλία τα τεστ γίνονται στα σχολεία από εξειδικευμένο προσωπικό και μόνο εφόσον υπάρχει η συναίνεση του γονέα. Αν ο κηδεμόνας δε συναινέσει, το παιδί πηγαίνει κανονικά στο μάθημά του και δεν αποκλείεται ρατσιστικά όπως ακούμε ότι θα γίνει στη..."δημοκρατική" Ελλάδα.
Δυστυχώς κάποιοι παίζουν επικίνδυνα και μέσα σε αυτό το παιχνίδι τους έχουν εντάξει από νωρίς και τους μαθητές. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποιοι μας έλεγαν πως η μάσκα επιβάλλεται στους μαθητές περισσότερο για παιδαγωγικούς λόγους. Τώρα βάζουμε σε αυτά τα παιδιά που έχουν γίνει πειραματόζωα και έχουν κουραστεί από την τηλεκπαίδευση, στη διαδικασία του να κάνουν ένα ενοχλητικό και επώδυνο τεστ αντιμετωπιζόμενα σαν άρρωστα χωρίς να είναι.
Αν σε μία δική ισχύει ο κανόνας "αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου", στην περίπτωσή μας έχουμε τον κανόνα του "άρρωστος μέχρι να αποδείξεις πως είσαι υγιής και αφού το αποδείξεις, θεωρείσαι εκ νέου άρρωστος και καλείσαι να το αποδείξεις ξανά". Εν τέλει τίθεται το ερώτημα το πόσο απάνθρωποι - απαθείς είμαστε ικανοί να γίνουμε για να αντιμετωπίσουμε [;] έναν ιό, που μέχρι σήμερα δεν τον αντιμετωπίζουμε, λησμονώντας ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή από αυτή τη ζωή θα φύγουμε. Κι αυτό είναι το μόνο βέβαιο που ξέρουμε πως θα μας συμβεί από την ώρα της σύλληψής μας.