ElisaRiva / pixabay |
Θόδωρος Γαλανόπουλος
Και υπάρχει καμία γιατρειά για εμάς που την κολλήσαμε εδώ στα 60 μας; Τι υπάρχει για μας αυτήν την ευπαθή ομάδα; Ή να πάμε για εμβολιασμό μπας και γλιτώσουμε από όλα τα βάσανα μας μία και καλή, με μία καλή εμβολή; Γιατί όλοι οι φίλοι μου πέθαναν από καρδιές και καρκίνο; Γιατί ο φίλος μου και συνάδελφος, έπρεπε να δώσει ένα σκασμό λεφτά για να βρεθεί ένας καλός χειρουργός να χειρουργήσει το στήθος της συζύγου του;
Η τρέλα του εγκλεισμού, της φυλακής και της μάσκας πώς περνάει; Όταν ο άλλος αυτοπυροβολείται έξω από το αστυνομικό τμήμα και ο άλλος σκοτώνει γιατί δεν του έκοβαν το λογαριασμό του τηλεφώνου;
Όταν γίνουμε όλοι ζώα φοβισμένα και δεν τολμά ο ένας να πλησιάσει τον άλλον; Θα είμαστε μία πολύ χαρούμενη κοινωνία; Πώς το βλέπετε; Η απομόνωση η ψυχασθένεια, η κατάθλιψη, οι εμμονές, η δυστυχία της ανεργίας, οι αυτοκτονίες, και η απερίγραπτη φτώχεια δε σας λέει τίποτε;
Ποιο τεστ τα μετράει όλα αυτά άραγε; Όσο δεν κατεβαίνουν στους δρόμους κατά χιλιάδες, είναι διαχειρίσιμοι; Όσο είναι με τα αυτιά κατεβασμένα στα δαρμένα γατιά, και οι επιχειρηματίες οι δικοί μας κονομάνε καλά από μάσκες, βιταμίνες και αντισηπτικά, όλα βαίνουν καλώς; Δε λέω σε μία χώρα που ένας Μένιος κατεβάζει υπουργούς εργασίας, δεν μπορώ να περιμένω μέλλον, λογική και κατανόηση από την οποία εξουσία.
Όσο για τη λοίμωξη; Τη μεγαλύτερη την έχετε φέρει τεχνικά εσείς της εξουσίας στους πολίτες και είναι μία! Ο φόβος μην του πάρετε τα 300 ευρώ και δεν έχει να πάει φαΐ στο σπίτι του! Αυτή είναι η πανδημία και το ξέρετε καλά, γιατί με αυτήν κυβερνάτε! Με τίποτε άλλο…