Από: analyst.gr - Βασίλης Βιλιάρδος
Ανάλυση
Η Ελλάδα το 2020 είχε ΑΕΠ με προσωρινά στοιχεία 165,8 δις € (πηγή), δημοσιονομικό έλλειμμα 22,8 δις € (13,75% του ΑΕΠ, πηγή) και πρωτογενές έλλειμμα (=προ τόκων) 18,2 δις € (10,98% του ΑΕΠ). Η κυβέρνηση και η Κομισιόν, η Τρόικα καλύτερα, προβλέπουν ανάπτυξη 3,5% για το 2021 (πηγή), χωρίς να συμπεριλαμβάνουν την επίπτωση από τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης που υπολογίζονται στο 1,4% του ΑΕΠ ετησίως (από σωρευτικά 8,3% έως 18,3% τα επόμενα επτά χρόνια, σύμφωνα με την S&P, πηγή) – οπότε πως το ΑΕΠ θα διαμορφωθεί στα 171,6 δις €.
Στα πλαίσια τώρα της 10ης αξιολόγησης της Τρόικα, οι εκτιμήσεις για το πρωτογενές έλλειμμα είναι πως θα διαμορφωθεί πάνω από το 7% του ΑΕΠ ή σχεδόν διπλάσιο από τις προβλέψεις του προϋπολογισμού του 2021, αφού το κόστος στήριξης της οικονομίας θα υπερβεί τα 14 δις € – οπότε πάνω από τα 12 δις €, με κριτήριο το ΑΕΠ του 2021. Επομένως, το δημοσιονομικό έλλειμμα, με συνολικούς τόκους μετά Swap 5,96 δις € (γράφημα, πηγή), εάν δεν αυξηθούν από αυτούς που αναφέρονται στον προϋπολογισμό, θα υπερβεί τα 18 δις € ή το 10,5% του ΑΕΠ του 2021.
Με δεδομένο δε το ότι, το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης στις 31.12.2020 ήταν 374 δις € (πηγή) ή στο 225,6% του ΑΕΠ, θα διαμορφωθεί το 2021 πάνω από τα 392 δις € ή περισσότερο από το 228,4% του ΑΕΠ – ενώ της Γενικής Κυβέρνησης από 341 δις € ή στο 205,6% του ΑΕΠ (γράφημα μετά την αναθεώρηση της ΕΛΣΤΑΤ, πηγή), στα 359 δις € ή 209,2% του ΑΕΠ του 2021. Το ΔΝΤ βέβαια προέβλεψε πρωτογενές έλλειμμα 6% του ΑΕΠ και η ΤτΕ 5,3% – χαμηλότερο δηλαδή.
Σύμφωνα τώρα με το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης 2021-2024 που έστειλε στην Κομισιόν η Ελλάδα, προβλέπει 6,2% ανάπτυξη για το 2022 (182,2 δις € ΑΕΠ), 4,1% για το 2023 (189,7 δις €) και 4,4% για το 2024 (197,3 δις €) – ενώ πρωτογενές έλλειμμα 0,5% του ΑΕΠ το 2022, πρωτογενές πλεόνασμα 2% το 2023 και επίσης πλεόνασμα 2,5% το 2024.
Προφανώς το πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα καλύπτει τους τόκους ούτε το 2024 – οπότε η Ελλάδα θα συνεχίσει να έχει δημοσιονομικά ελλείμματα και ανάγκες αύξησης του δανεισμού της – εκτός εάν το χρέος της μειώνεται περαιτέρω, από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Όλα αυτά βέβαια εάν ισχύσουν οι προβλέψεις ανάπτυξης, κυρίως με τη βοήθεια του προγράμματος σταθερότητας και ανάκαμψης των 19,4 δις € επιδοτήσεων συν περί τα 12,4 δις € δανείων, με τη μόχλευση τους στα 57 δις € που υπολογίζει η κυβέρνηση – αφού τα πρώτα θα δοθούν ως στήριξη επενδυτικών σχεδίων του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ενώ τα δεύτερα ως δάνεια σε επιχειρήσεις, υπό την προϋπόθεση εγγυήσεων και ιδίας συμμετοχής.
Προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι η εκπλήρωση των βασικών όρων του 4ου μνημονίου – χωρίς όμως τα τότε πρωτογενή πλεονάσματα που είχαν συμφωνηθεί, λόγω της πανδημίας. Οι όροι αυτοί, οι μεταρρυθμίσεις δηλαδή που συμφωνήθηκαν το 2018 από την προηγούμενη κυβέρνηση και εφαρμόζονται πιστά από τη σημερινή, αφορούν κυρίως τους εξής τομείς: τη δημοσιονομική πολιτική, την κοινωνική πρόνοια, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την πλήρη λειτουργία του Υπερταμείου και τον εκσυγχρονισμό της διοικητικής δομής του δημοσίου.
Επομένως, αφορούν τα νομοσχέδια που δρομολογούνται με τη μορφή του κατεπείγοντος – όπως ο πτωχευτικός νόμος-έκτρωμα (άρθρο) για τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής περιουσίας, τα σχέδια Ηρακλής για της τράπεζες (ανάλυση), τα αναπτυξιακά με την απορρύθμιση της αγοράς, τα εργασιακά με την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, το ξεπούλημα μέσω του Υπερταμείου, οι δρακόντειες συμβάσεις τύπου Eldorado Gold και Ελληνικού, η επιτάχυνση της Δικαιοσύνης με την ψηφιοποίηση της κοκ.
Με απλά λόγια, δρομολογείται η αλλαγή του σημερινού ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας – μέσω της οποίας οι συντριπτικά περισσότεροι Έλληνες θα μετατραπούν σε εξαθλιωμένους σκλάβους των νέων ιδιοκτητών της χώρας τους.
Στόχος μεταξύ άλλων της κυβέρνησης είναι η έξοδος από το 4ο μνημόνιο στα μέσα του 2022 που θα υπάρξει μία αντίστοιχη έκθεση της Επιτροπής (Τρόικα) – όπου εάν θα ήταν θετική θα σταματούσαν οι τρίμηνες αξιολογήσεις με τον εκ των προτέρων έλεγχο της οικονομικής της πολιτικής (για κάθε τι πρέπει να παίρνει άδεια), ενώ η Ελλάδα θα προσαρμοζόταν δημοσιονομικά με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Εν προκειμένω, σε γενικές γραμμές δεν θα υπάρχουν τότε μεγέθη που θα διαμορφώνονται διαφορετικά με τους κανόνες της Τρόικα (ενισχυμένη εποπτεία) και άλλα με βάση το δημοσιονομικό κανονισμό της ΕΕ (ESA) – με μία μέτρηση για κάθε μέγεθος.
Ειδικά όσον αφορά το Ταμείο Ανάκαμψης, η χρηματοδότηση είναι επίσης συνδεδεμένη με όρους και με κριτήρια (ανάλυση) – ενώ οι σχεδιαζόμενες δράσεις αφορούν τους εξής βασικούς πυλώνες (γράφημα, πηγή): (α) την πράσινη μετάβαση, (β) τον ψηφιακό μετασχηματισμό, (γ) την έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, (δ) την κοινωνική και εδαφική συνοχή, (ε) την υγεία, καθώς επίσης την οικονομική, κοινωνική και θεσμική ανθεκτικότητα και (στ) τις πολιτικές για την επόμενη γενιά, όπως η εκπαίδευση και οι δεξιότητες. Στα πλαίσια αυτά, οι προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που στην ουσία καταδίκασε την Ελλάδα και που είναι εκτός των παραπάνω, είναι ανόητες – αφού γνωρίζει πολύ καλά τις προϋποθέσεις.
Τέλος, με την καινούργια μέθοδο, το κράτος θα δανείζει περί τα 12,8 δις € σε ιδιώτες, με επιτόκιο περί το 0,3% και με τον όρο να εξασφαλίσουν οι ίδιοι άλλα 10-12 δις € από τις τράπεζες – καθώς επίσης να επενδύσουν επί πλέον 5-6 δις € δικά τους χρήματα. Ο νέος κανόνας, με τον οποίο θα μοιραστούν τα δάνεια, είναι πως το Δημόσιο δεν θα μπαίνει πια εγγυητής για να δίνουν οι τράπεζες δάνεια σε ιδιώτες – αλλά θα ζητά και θα παίρνει το ίδιο εγγυήσεις. Ότι εχέγγυα πάρει η τράπεζα, θα πάρει και το κράτος.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, θεωρούμε σχεδόν βέβαιο πως η Ελλάδα θα μετατραπεί σύντομα σε μία πλήρη ευρωπαϊκή αποικία, με ένα ακραία νεοφιλελεύθερο καθεστώς, καθώς επίσης με μία πολυπολιτισμική, εύκολα ελεγχόμενη κοινωνία – στην οποία θα ευημερεί μία μικρή εγχώρια πλειοψηφία, μία οικονομική και πολιτική ελίτ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα εργάζονται με εξευτελιστικούς (=«ανταγωνιστικούς») μισθούς σε ξένες επιχειρήσεις, έχοντας χάσει τα σπίτια τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Κανένας βέβαια δεν μπορεί να προβλέψει τις μελλοντικές εξελίξεις με σιγουριά – οπότε ευχόμαστε Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα στους Έλληνες, ελπίζοντας να πάρουν κάποια στιγμή το μέλλον τους, κυρίως όμως το μέλλον των παιδιών τους και των επομένων γενεών, στα δικά τους χέρια.