Πόνεσε η αλήθεια. Κλεφτόδεντρα ποτίζαμε. Ας είναι λίγοι όσοι έκλεβαν. Αφήναμε τους φόρους στο ύψος τους και στήναμε "βαριά βιομηχανία" με καφετέριες...
Οθωμανικά χαράτσια και όχι φυσιολογικούς φόρους, πάνω από 3 δισ. πλήρωσε, χωρίς λόγο, η (κατά τα άλλα) "ραχοκοκαλιά της οικονομίας", το "φυτώριο της ελληνικής βιομηχανίας", οι μικρομεσαίοι και οι επαγγελματίες, πριν και μετά τη δίκαιη ανάπτυξη..., της αριστεράς και της προόδου του 2015-2019, για να μας βρει η πανδημία, με τους ίδιους φόρους. Και τη "ραχοκοκαλιά" να καλύπτει το 100% της εθνικής παραγωγής στον δευτερογενή τομέα...
Από: capital.gr
Του Γιώργου Κράλογλου
Το επαναλαμβάνουμε. Φόροι χωρίς λόγο. Φόροι που αν δοθούν τα στοιχεία για το πώς καταναλώθηκαν, δεν θα μας χωρέσουν τα τρελάδικα της χώρας...
Πληρώθηκαν πάνω από 3 δισ. από την τσέπη των φορολογούμενων για να δαπανηθούν από το κράτος σε μισθούς σε κρατικό κόσμο που δεν χρειαζόμαστε (μας το είπαν με χίλιους τρόπους οι δανειστές) και να συντηρήσουμε Οργανισμούς και κρατικές επιχειρήσεις που θα κάνουμε οικόπεδα μιας και δεν αξίζουν για τίποτε άλλο!!.
Αυτά τα κάπου 3 δισ. θα χάσει ο κρατικός κορβανάς από τις 5 μειώσεις και παγώματα φόρων οθωμανικής έμπνευσης ή κάποια φορολογικά ρεζιλίκια που διόρθωσε η κυβέρνηση και για τα οποία δυστυχώς ακόμη υπάρχει αντιπολιτευτικός λόγος ψευτοσοβιετικής βλακείας.
Και θα σωθεί η Ελλάδα με αυτές τις μειώσεις φόρων και τις αλλαγές στη νοοτροπία της ραγιαδίστικης είσπραξης εισφορών που έχαναν την αξία τους πριν εισπραχθούν;
Δεν θα σωθεί. Ούτε η οικονομία ούτε η Ελλάδα. Γιατί το πρόβλημα της οικονομίας μας δεν είναι πλέον οι γνωστές παθογένειες που μας δέρνουν δεκαετίες τώρα. Δεν είναι οι αρρώστιες της που επανέρχονται και γίνονται χρόνιες και ανίατες.
Το πρόβλημα της οικονομίας μας είναι το μοντέλο της. Το μικρό, ασήμαντο, αντιπαραγωγικό και χωρίς στόχους και όραμα μοντέλο της.
Πρόβλημα της οικονομίας είναι τα μεγέθη της. Ο αναχρονισμός της. Η παλαιότητα. Και στο τέλος-τέλος, η ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητά της σε όλη την Ευρώπη.
Στις αιτίες όμως του προβλήματος κρύβονται πολλά. Η πολιτική ευκολία των δανεικών και των επιδοτήσεων. Ο λαϊκισμός της στην κατασκευή φόρων και εισφορών για να τους μειώνουμε στη συνέχεια... Έτσι, για να γινόμαστε πολιτικά αρεστοί και να σκαρφαλώνουμε στην εξουσία...
Κλασικό παράδειγμα το βλακώδες κόλπο της πολιτικής αυθαιρέτων και τα πρόστιμα για τη νομιμοποίησή τους.
Τι είναι τα πρόστιμα αυτά; Φόροι είναι. Σίγουροι μάλιστα, γιατί αυτός που χτίζει το αυθαίρετο τους έχει υπολογίσει στις δαπάνες της οικοδομής. Μαζί με τα λαδώματα...
Τι είναι οι αυθαιρεσίες στις υπερεκτιμήσεις των φοροελεγκτικών μηχανισμών κάθε μορφής και κάθε είδους. Από την Εφορία μέχρι και τα δημοτικά χαράτσια.
Είναι το "τραπέζι" για να στηθεί το παζάρι της συναλλαγής. Οι κουβέντες πάνω αλλά και κάτω από το τραπέζι. Η "νόμιμη" διαφθορά της ελληνικής φορολογικής πραγματικότητας;
Θα λυθεί όμως αυτό με τους φόρους και τις εισφορές προς τα κάτω αντί τον δρόμο της συνεχούς ανηφόρας;
Δεν θα λυθεί τελείως, όπως συμβαίνει παντού. Και στις χώρες με την αναγνωρισμένη φορολογική συνείδηση ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν οι Σκανδιναβικές.
Είναι όμως άλλο πράγμα η φορολογική συνείδηση, που ασφαλώς και θα χρειαστούν χρόνια να γίνει χαρακτηριστικό γνώρισμα στην Ελλάδα και άλλο η, χωρίς αντίκρισμα, φοροεισπρακτική παράνοια που είναι το σημερινό μας γνώρισμα. Χωρίς δικαίωση του χαρατσιού. Χωρίς απόδοση των φόρων του με αναβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης.
Και αυτά συμβαίνουν όχι μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και στην πλειοψηφία τουλάχιστον των Δήμων και των Κοινοτήτων. Σε σημείο που να φαντάζει χατίρι ή ρουσφέτι το πάγωμα πληρωμής δημοτικών χαρατσιών ή προστίμων, όπως τώρα, γιατί είναι ντροπή οι εισπράξεις κατά την οικονομική κρίση της πανδημίας.
Δίνουμε προσοχή στην πρωτοβουλία να μειωθούν οι 5 ειδικές φορολογήσεις, μεταξύ των οποίων και η απαράδεκτη κλοπή, με την προκαταβολή φόρων. Αλλά δεν χτυπάμε και καμπάνες. Θα τις χτυπήσουμε όταν η φορολογική πολιτική αποκτήσει αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Όταν η φορολογία γίνει κίνητρο. Το ουσιαστικό κίνητρο κάθε μορφής επαγγελματικής, μικρής, μεσαίας αλλά και μεγάλης επιχειρηματικής δράσης ή επένδυσης (με υπολογίσιμες θέσεις εργασίας). Επένδυσης, από καφετέρια μέχρι ναυπηγείο. Η τακτική των δανεικών για να ποτίζουμε κλεφτόδεντρα..., πρέπει να τελειώσει. Και καλώς τελειώνει.
Από: capital.gr
Του Γιώργου Κράλογλου
Το επαναλαμβάνουμε. Φόροι χωρίς λόγο. Φόροι που αν δοθούν τα στοιχεία για το πώς καταναλώθηκαν, δεν θα μας χωρέσουν τα τρελάδικα της χώρας...
Πληρώθηκαν πάνω από 3 δισ. από την τσέπη των φορολογούμενων για να δαπανηθούν από το κράτος σε μισθούς σε κρατικό κόσμο που δεν χρειαζόμαστε (μας το είπαν με χίλιους τρόπους οι δανειστές) και να συντηρήσουμε Οργανισμούς και κρατικές επιχειρήσεις που θα κάνουμε οικόπεδα μιας και δεν αξίζουν για τίποτε άλλο!!.
Αυτά τα κάπου 3 δισ. θα χάσει ο κρατικός κορβανάς από τις 5 μειώσεις και παγώματα φόρων οθωμανικής έμπνευσης ή κάποια φορολογικά ρεζιλίκια που διόρθωσε η κυβέρνηση και για τα οποία δυστυχώς ακόμη υπάρχει αντιπολιτευτικός λόγος ψευτοσοβιετικής βλακείας.
Και θα σωθεί η Ελλάδα με αυτές τις μειώσεις φόρων και τις αλλαγές στη νοοτροπία της ραγιαδίστικης είσπραξης εισφορών που έχαναν την αξία τους πριν εισπραχθούν;
Δεν θα σωθεί. Ούτε η οικονομία ούτε η Ελλάδα. Γιατί το πρόβλημα της οικονομίας μας δεν είναι πλέον οι γνωστές παθογένειες που μας δέρνουν δεκαετίες τώρα. Δεν είναι οι αρρώστιες της που επανέρχονται και γίνονται χρόνιες και ανίατες.
Το πρόβλημα της οικονομίας μας είναι το μοντέλο της. Το μικρό, ασήμαντο, αντιπαραγωγικό και χωρίς στόχους και όραμα μοντέλο της.
Πρόβλημα της οικονομίας είναι τα μεγέθη της. Ο αναχρονισμός της. Η παλαιότητα. Και στο τέλος-τέλος, η ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητά της σε όλη την Ευρώπη.
Στις αιτίες όμως του προβλήματος κρύβονται πολλά. Η πολιτική ευκολία των δανεικών και των επιδοτήσεων. Ο λαϊκισμός της στην κατασκευή φόρων και εισφορών για να τους μειώνουμε στη συνέχεια... Έτσι, για να γινόμαστε πολιτικά αρεστοί και να σκαρφαλώνουμε στην εξουσία...
Κλασικό παράδειγμα το βλακώδες κόλπο της πολιτικής αυθαιρέτων και τα πρόστιμα για τη νομιμοποίησή τους.
Τι είναι τα πρόστιμα αυτά; Φόροι είναι. Σίγουροι μάλιστα, γιατί αυτός που χτίζει το αυθαίρετο τους έχει υπολογίσει στις δαπάνες της οικοδομής. Μαζί με τα λαδώματα...
Τι είναι οι αυθαιρεσίες στις υπερεκτιμήσεις των φοροελεγκτικών μηχανισμών κάθε μορφής και κάθε είδους. Από την Εφορία μέχρι και τα δημοτικά χαράτσια.
Είναι το "τραπέζι" για να στηθεί το παζάρι της συναλλαγής. Οι κουβέντες πάνω αλλά και κάτω από το τραπέζι. Η "νόμιμη" διαφθορά της ελληνικής φορολογικής πραγματικότητας;
Θα λυθεί όμως αυτό με τους φόρους και τις εισφορές προς τα κάτω αντί τον δρόμο της συνεχούς ανηφόρας;
Δεν θα λυθεί τελείως, όπως συμβαίνει παντού. Και στις χώρες με την αναγνωρισμένη φορολογική συνείδηση ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν οι Σκανδιναβικές.
Είναι όμως άλλο πράγμα η φορολογική συνείδηση, που ασφαλώς και θα χρειαστούν χρόνια να γίνει χαρακτηριστικό γνώρισμα στην Ελλάδα και άλλο η, χωρίς αντίκρισμα, φοροεισπρακτική παράνοια που είναι το σημερινό μας γνώρισμα. Χωρίς δικαίωση του χαρατσιού. Χωρίς απόδοση των φόρων του με αναβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης.
Και αυτά συμβαίνουν όχι μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και στην πλειοψηφία τουλάχιστον των Δήμων και των Κοινοτήτων. Σε σημείο που να φαντάζει χατίρι ή ρουσφέτι το πάγωμα πληρωμής δημοτικών χαρατσιών ή προστίμων, όπως τώρα, γιατί είναι ντροπή οι εισπράξεις κατά την οικονομική κρίση της πανδημίας.
Δίνουμε προσοχή στην πρωτοβουλία να μειωθούν οι 5 ειδικές φορολογήσεις, μεταξύ των οποίων και η απαράδεκτη κλοπή, με την προκαταβολή φόρων. Αλλά δεν χτυπάμε και καμπάνες. Θα τις χτυπήσουμε όταν η φορολογική πολιτική αποκτήσει αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Όταν η φορολογία γίνει κίνητρο. Το ουσιαστικό κίνητρο κάθε μορφής επαγγελματικής, μικρής, μεσαίας αλλά και μεγάλης επιχειρηματικής δράσης ή επένδυσης (με υπολογίσιμες θέσεις εργασίας). Επένδυσης, από καφετέρια μέχρι ναυπηγείο. Η τακτική των δανεικών για να ποτίζουμε κλεφτόδεντρα..., πρέπει να τελειώσει. Και καλώς τελειώνει.