Από: philenews.com -
Με αυτά τα δεδομένα, ο Νίκος Αναστασιάδης δίνει συνέντευξη στην ΕΡΤ, είκοσι μέρες πριν από τη σύνοδο της Γενεύης -όπου η Τουρκία πάει για να βάλει στο τραπέζι λύσεις που ούτε επιθυμούμε, ούτε μπορούμε να εγκρίνουμε- και ρίχνει στον αέρα να αιωρείται το βέτο. Γνωστό ότι δύσκολα μπορεί η Κύπρος να ασκήσει βέτο σε μια ευρωπαϊκή απόφαση. Δικαιούται όμως. Έστω και μόνο για σκοπούς πίεσης ή και τακτικής, όταν συζητά με τον δημοσιογράφο την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης της Τουρκίας, δηλώνει ότι «εάν και εφόσον η Τουρκία δεν εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της έναντι του συνόλου των κρατών της ΕΕ», δηλαδή, την εφαρμογή της Τελωνειακής και με την Κυπριακή Δημοκρατία, που εκκρεμεί από το 2005, δεν θα συμφωνήσει με αυτή την αναβάθμιση και θα θέσει βέτο. Θα το κάνει; Θα τολμήσει; Δεν έχει σημασία σε αυτή φάση. Σημασία έχει ότι στέλνει το μήνυμα ότι «θα είμαστε αντίθετοι, συνεπώς θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και από τους Ευρωπαίους εταίρους και από την Τουρκία, ότι δεν μπορεί να συνεχίσει η συμπεριφορά της Τουρκίας, της μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας ή των υποχρεώσεών της που προκύπτουν έναντι του συνόλου των κρατών».
Δήλωση τακτικής; Όπως και νάχει, καλά κάνει και προσπαθεί να ασκήσει πιέσεις. Όσο τον παίρνει. Όσο επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Τι ακολουθεί στο εσωτερικό μέτωπο; Ιδού: Ο Άντρος Κυπριανού δηλώνει την επόμενη μέρα, «ακούγοντας τις δηλώσεις του κ. Αναστασιάδη, ο οποίος μιλά για άσκηση βέτο στο ενδεχόμενο που δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα στη συνάντηση στη Γενεύη, μάς δημιουργείται η εντύπωση ότι εκείνο που ενδιαφέρει τον κ. Αναστασιάδη, είναι όχι πώς να έχει θετική έκβαση η πενταμερής διάσκεψη, αλλά το πώς θα ικανοποιήσει ένα μέρος του εκλογικού σώματος ενόψει των βουλευτικών εκλογών». Κατ΄ αρχάς, δεν είπε ότι θα ασκήσει βέτο αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα στη συνάντηση στη Γενεύη, αλλά θα ασκήσει βέτο αν προχωρήσει η αναβάθμιση της Τελωνειακής χωρίς σεβασμό στην Τελωνειακή με την Κύπρο. Από τη γη ώς τον ουρανό απέχει η μια δήλωση από την άλλη. Κουβέντα να γίνεται; Και η ζημιά που γίνεται;
Μετά, η πλατφόρμα που ξεκίνησε να μαζεύει υπογραφές για να απευθύνει έκκληση στον Αναστασιάδη για την επανένωση της Κύπρου –λες και είναι ο Αναστασιάδης που την εμποδίζει– πλατφόρμα στην οποία συμμετέχουν και γνωστά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, συνεργάτες του Αναστασιάδη, ακόμα και βουλευτή του ΔΗΣΥ είδαμε μέσα– μοιράζει κείμενο για να εξηγήσει τι ακριβώς ζητά και σημειώνει: «Δεν υπάρχει ορατή πιθανότητα η σημερινή ισχυρή γεωπολιτική και διαπραγματευτική θέση της Τουρκίας να εξασθενίσει. Η πιθανότητα να προκληθεί τέτοιο μεγάλο κόστος στην Τουρκία, ώστε να αναγκαστεί να δεχτεί τη λύση που ιδανικά θα θέλαμε, είναι στην πραγματικότητα, όπως έχουν δείξει και τα πρόσφατα γεγονότα, ανύπαρκτη». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, μην προσπαθείς Νίκο Αναστασιάδη, μην απειλείς με βέτο, μην αναζητήσεις κάτι καλύτερο από αυτό που χυδαία μας προσφέρει η Άγκυρα. Γι΄ αυτό τον καλούν ακόμα και προκαταβολικά να συμφωνήσει ότι «με τη λύση, φυσικό αέριο θα μπορεί να διοχετεύεται και μέσω Τουρκίας».
Τι είδους πολιτική κάνουμε, αλήθεια; Πώς γίνεται να κάνεις δήθεν διαπραγματεύσεις όταν όσα έχεις να δώσεις –τα λίγα που απομένουν, διότι τα περισσότερα τα δώσαμε ήδη χωρίς να πάρουμε τίποτα– τα προσφέρεις πριν καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση. Κι όταν το μοναδικό όπλο που μπορείς να αξιοποιείς, έστω και μόνο για λόγους τακτικής, σου λένε οι δικοί σου να το πετάξεις ή σε κατηγορούν ότι το χρησιμοποιείς επειδή δεν σε ενδιαφέρει η θετική έκβαση της πενταμερούς. Αδύνατο να καταλάβουν ότι δεν είναι τον Αναστασιάδη που πριονίζουν, είναι την ελάχιστη πιθανότητα να διεκδικήσουμε καλύτερο μέλλον.