Bru-nO / pixabay |
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και η υποτίμηση της νοημοσύνης, αλλά και η περιφρόνηση της θέλησης του λαού, ανάδωσαν κατά καιρούς βραχύβιες πολιτικές εξουσίες και κατέδειξαν το φυγόμαχο πνεύμα μπροστά στα κατακλυσμιαία γεγονότα.
Η κάθε καρικατούρα και προσωποποιημένη γελοιότητα που δεσπόζει στην επικαιρότητα, δεν μπορεί να επισκιάσει την κατάλυση των ελευθεριών και τον αποδεκατισμό της αξιοπρέπειάς μας τον τελευταίο χρόνο από μια κυβέρνηση των α(χ)ρήστων και των βλακών που αποτελούν τον εσμό των παρατρεχάμενων και τρωκτικών στο πρωθυπουργικό περιβάλλον.
Αποδεχθήκαμε στην αρχή το γεγονός της οικονομικής κρίσης (που όχι απλώς δεν τελείωσε, αλλά εντείνεται) και τον τελευταίο χρόνο την αμφιλεγόμενη "πανδημία' του κορωνοιού, με την προσδοκία της παροδικότητας. Και καταντήσαμε απαυδημένοι από την εκτραχηλισμένη πολιτική ανικανότητα, με πολλούς πλέον να "περιμένουν τους βαρβάρους". Και κάποιοι θα φτάσουν στο σημείο να λυπούνται αν δεν έρθουν!
Αυτό το ναρκωμένο εθνικό σώμα χρειάζεται να νιώσει το βάρος του λακτίσματος για να ξυπνήσει. Κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι μπορούμε να ζήσουμε υποτελείς ή με γελοία υγειονομικά μέτρα, αρκεί να εξασφαλιστούν κάποια κεκτημένα του μικρόκοσμου μας. Ακριβώς γιατί η συνείδηση της άμυνας της ελευθερίας έχει καλυφθεί από άλλες απασχολήσεις εγωιστικής μορφής ή από την παροιμιώδη ευπιστία μας.
Η ιστορία προχωρεί αυτοδύναμα. Απόλυτο κακό και απόλυτο καλό συμψηφίζονται. Ας το λάβουμε υπόψη μας, όταν προσδοκούμε από τους γελοίους της πολιτικής και σχολιαστές της ιστορικής διαδικασίας, οι οποίοι έχουν παραιτηθεί από κάθε έμπρακτη αξιολογική κρίση.