 |
| Πολεμικό Ναυτικό/ ΓΕΕΘΑ |
Από: hellasjournal.com
Το αποτυχημένο πραξικόπημα είχε φέρει και αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου στη γείτονα, καθώς όλες οι αρμοδιότητες που έως τότε είχε η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, πέρασαν δια Nόμου στα χέρια της πολιτικής ηγεσίας και του Ταγίπ Ερντογάν.
Η νέα κόντρα του Τούρκου προέδρου με τους Ναυάρχους, ανάμεσά τους και ο εμπνευστής του ονόματος της άσκησης «Γαλάζια Πατρίδα» (Mavi Vatan), επαναφέρει στο προσκήνιο τις διώξεις στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων οι οποίες δεν είχαν σταματήσει, αλλά με τον τρόπο που γίνονταν περνούσαν τις περισσότερες φορές «στα ψιλά» των Μέσων ενημέρωσης της γειτονικής χώρας.
- Άλλωστε η πλειονότητα των Μέσων Ενημέρωσης στην Τουρκία υπηρετούν την λεγόμενη «υψηλή στρατηγική», όπου όμως το λεγόμενο «STRATCOM» (σ.σ. στρατηγική επικοινωνία) κατά τα Νατοϊκά πρότυπα, κινείται γύρω από την σφαίρα που επιτάσσει το κέντρο λήψης αποφάσεων του στενού πυρήνα του Τούρκου προέδρου.
Και από τις Ένοπλες Δυνάμεις ο μόνος που βρίσκεται ισχυροποιημένος δίπλα στον Τούρκο πρόεδρο είναι ο υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ που φαίνεται ότι έχει προσπεράσει εδώ και καιρό τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου ο οποίος κρατά τα διπλωματικά όπλα της Άγκυρας στα χέρια του.
Και στην περίπτωση των «αντιρρησιών» Ναυάρχων εφαρμόζεται ξανά η λεγόμενη μονόδρομη επικοινωνία με την οποία ο Ταγίπ Ερντογάν ξεκινά να ξεδιπλώνει το αφήγημα και αυτό υιοθετείται τόσο από τους αξιωματούχους της κυβέρνησης, όσο και από την στρατιωτική ηγεσία.
Ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρεται συνήθως σε «τρομοκράτες», «σφετεριστές» κ.ο.κ., και την ώρα που έχει ξεκινήσει τις νέες διώξεις, εξυψώνει το καταρρακωμένο -από τις διώξεις- ηθικό των Ενόπλων Δυνάμεων λέγοντας ότι αυτοί θα σώσουν την τιμή του στρατεύματος.
Η TuAF σε διαρκή «landing»
Εκτός όμως από την ανάγνωση της κατάστασης που διαμορφώνεται από την πολιτική τουο Ταγίπ Ερντογάν, όπως την «διαβάζουν» αναλυτές του Ελληνικού Επιτελείου, υπάρχουν και τα στοιχεία εκείνα που μαρτυρούν με σαφήνεια την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας κάτω από το «μαστίγιο» της τουρκικής κυβέρνησης.
Το γεγονός πως ο Ερντογάν έβλεπε και βλέπει εχθρούς και Γκιουλενιστές εντός της Πολεμικής Αεροπορίας, έχει στοιχίσει στις Ένοπλες Δυνάμεις πληθώρα έμπειρων ιπταμένων και μηχανικών οι οποίοι πλέον βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Κι ενώ επιχειρήθηκε από το 2016 και μετά να σταθεί στα πόδια της η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, από τη μια οι διώξεις από την άλλη τα προβλήματα στις διαθεσιμότητες των αεροσκαφών, έχουν φέρει την TuAF σε τραγική κατάσταση.
Μπορεί να βρίσκονται διαθέσιμα μαχητικά για υπερπτήσεις πάνω από τα Ελληνικά νησιά, κατοικημένα ή μη, αλλά από την άλλη πλευρά σε σύγκριση με τα παρελθόντα έτη, η ένδεια δεν μπορεί να κρυφτεί.
Από είκοσι μαχητικά σε μια ημέρα ή έστω δέκα- δεκαπέντε, η παρουσία στο FIR Αθηνών είναι πλέον της τάξεως των δυο έως τεσσάρων αεροσκαφών. Βεβαίως και αυτά είναι ικανά να «γράψουν» δεκάδες παραβιάσεις. Αλλά και η συμπεριφορά των ιπταμένων της Τουρκίας στις αερομαχίες μαρτυρά, όπως σημειώνεται από πηγές, την αβαρία που έχουν διαταχθεί να κάνουν…
Τα ψαλιδισμένα φτερά της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας που δεν της επιτρέπουν πολλά- πολλά, φαίνονται επίσης κι από το γεγονός ότι στην άσκηση που διοργανώνει το φίλα προσκείμενο στην Άγκυρα, Πακιστάν, φέτος δεν συμμετέχει για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια.
Οι κατ’ ανάγκη κυβερνήτες και οι μισθοφόροι του Τουρκικού στρατού…
Όμως και κατά την πεντάμηνη Ελληνοτουρκική κρίση τα συμπεράσματα που έχουν εξαχθεί για το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό δείχνουν πως και εκεί το πραξικόπημα έχει χτυπήσει κάθε γέφυρα πολεμικού πλοίου.
Οι διώξεις έφεραν αναγκαστικές προαγωγές στελεχών, οι οποίες όμως δεν έγιναν με τα αντικειμενικά κριτήρια και με βάσει τη νατοϊκή τυποποίηση, τα χρόνια προϋπηρεσίας και την εμπειρία που απέκτησαν αυτοί οι Αξιωματικοί μέσα στο πέρασμα του χρόνου και την τριβή τους με το ναυτικό αντικείμενο.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν σωρεία λαθών αλλά και φοβικά σύνδρομα απέναντι στα έμπειρα και θαλασσοδαρμένα πληρώματα των μονάδων επιφανείας του Ελληνικού στόλου. Άλλωστε ένα από τα κραυγαλέα παραδείγματα αυτών ήταν το πάθημα της KEMAL REIS…
Παρόμοιες όμως είναι κατά διαστήματα και οι αναφορές που έχουν γίνει μέσα από Νατοϊκές ασκήσεις όπου και εκεί οι βαθμολογίες των Τούρκων «βυθίστηκαν» στα νερά που έπλεαν τα τουρκικά πλοία.
Σ’ ότι αφορά τον «πολύπειρο» Στρατό Ξηράς της Τουρκίας, φάνηκε το ποιος είχε τον πρώτο λόγο στα μέτωπα που άνοιξε ο Ταγίπ Ερντογάν. Κι αυτός δεν ήταν τα στελέχη του στρατού αλλά οι μισθοφόροι που προπορεύονταν για να ανοίγουν δρόμο. Βεβαίως πολεμική εμπειρία υπάρχει στις μονάδες του αλλά υπάρχουν και πολλές απώλειες όπως και σημαντικές ήττες και μάλιστα όχι απέναντι σε οργανωμένο στράτευμα με αναγνωρισμένη ισχύ σε ξηρά, θάλασσα και αέρα.