Από: newsbreak.gr - ο κύριος Μάξιμος
Ο καθολικός έλεγχος που ασκούσε το πρωθυπουργικό περιβάλλον στα περισσότερα ΜΜΕ, ενέτειναν αυτή την αίσθηση, που δυστυχώς έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι μακροπρόθεσμα ζημιώνει μία κυβέρνηση.
Όταν λοιπόν ξεκίνησε η ιστορία με τις διερευνητικές, παρά τις πρωτοφανείς τουρκικές προκλήσεις που είχαμε να τις ζήσουμε από το 1996, η κυβέρνηση θεώρησε πως θα μπορούσε να επιβάλλει μία ατζέντα, που δεν ταίριαζε φυσικά στην παράταξη, λόγω της επικοινωνιακής ισχύος που διέθετε.
Φαίνεται μάλιστα ότι αυτό το κυβερνητικό σχέδιο είχε εξυφανθεί πριν ακόμα την νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές, τόσο με την τοποθέτηση ανθρώπων όπως ο Καιρίδης, ο Σκέρτσος και ο Γεραπετρίτης σε θέσεις – κλειδιά, όσο και με το προεκλογικό ραντεβού του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον τούρκο μεγιστάνα Ραχμί Κοτς, ο οποίος διαθέτει μετοχές στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Τουρκίας.
Αυτή η παντοδυναμία έφτασε σε επίπεδο αλαζονείας, με την ανεκδιήγητη δήλωση του υπουργού επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη, ο οποίος ουσιαστικά ακύρωνε το κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα της ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια.
Η παρέμβαση Καραμανλή
Παρά τις γκρίνιες και την ξεκάθαρη παρέμβαση Σαμαρά, η κυβέρνηση συνέχιζε βάσει του σχεδιασμού της συνεκμετάλλευσης. Ακολουθώντας πλέον πλήρως την ατζέντα του Κώστα Σημίτη, όσο και αν οι γαλάζιοι δεν ήθελα να το παραδεχτούν. Επιβεβαιωνόταν όμως από την παρουσία του πρέσβη Παύλου Αποστολίδη, στενού συνεργάτη του Σημίτη ως επικεφαλής της ελληνικής ομάδας στις συνομιλίες με την Τουρκία.
Αυτό που έφερε τα πάνω – κάτω, ήταν η προφανής αμετροέπεια και η αλαζονεία που επέδειξε ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος είχε το θράσος παριστάνοντας τον δικαιωμένο, να επιτεθεί στον Κώστα Καραμανλή για τους χειρισμούς του στα ελληνοτουρκικά, προκειμένου να ενδυναμώσει – κάποιοι θεωρούν ότι ήθελε να πιέσει – τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε εθνικές υποχωρήσεις.
Το αποτέλεσμα ήταν η ηχηρή παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή, που στο μέγαρο Μαξίμου θεώρησαν πως είχε αποδέκτη τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Καταστρέφοντας κυριολεκτικά τον σχεδιασμό της κυβέρνησης για τις διερευνητικές. Η συντριπτική αποδοχή της παρέμβασης του Κώστα Καραμανλή, στην οποία αντέδρασαν κάποια γραφικά στοιχεία της ελληνικής πολιτικής σκηνής, όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος ή ο Μπίστης του ΣυΡιζΑ, ανησύχησε σφόδρα τους συνεργάτες του πρωθυπουργού.
Οι οποίοι έδωσαν φιρμάνι στα φιλικά τους ΜΜΕ να σταματήσουν άμεσα να ασχολούνται με την αντιπαράθεση Σημίτη – Καραμανλή, ώστε να πέσουν οι τόνοι μήπως και μαζευτεί το θέμα και συνεχιστεί η πορεία των διερευνητικών.
Η τοποθέτηση της Πελώνη όμως εξόργισε την βάση αλλά και την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Η παρέμβαση των 11 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας πάγωσε το μέγαρο Μαξίμου, καθώς ο αριθμός αυτός μπορεί ακόμα και να κλονίσει την κυβερνητική σταθερότητα.
Δύο δρόμους έχει πλέον ο πρωθυπουργός. Ο ένας είναι να εγκαταλείψει άμεσα το σχέδιο του για προσέγγιση με την Τουρκία, και ο άλλος να έρθει σε ρήξη με τον Κώστα Καραμανλή, μετρώντας τις δυνάμεις του στην κοινοβουλευτική ομάδα. Για την βάση δεν το συζητάμε, οποιαδήποτε σύγκριση θα ήταν συντριπτική. Ενώ πλέον, οι αποστάσεις που θέλουν να κρατήσουν από τον Σημίτη, στην παρέμβαση του οποίου χρεώνουν την αντίδραση του Κώστα Καραμανλή, είναι διακριτές.