Από: defence-point.gr
Η συνάδελφος επανήλθε σήμερα αναφέροντας ότι οι Gibbs & Cox, σε συνεργασία με αμερικανικά ναυπηγεία, επιθυμούν την εμπλοκή τους στο ελληνικό πρόγραμμα, προτείνοντας ναυπήγηση στην Ελλάδα (αντιτορπιλικών κατευθυνομένων βλημάτων) τύπου Arleigh Burke. Το ρεπορτάζ του DP για το θέμα βρίσκεται σε εξέλιξη αρκετό καιρό καθώς η πληροφορία υπήρχε, όμως η πιο σοβαρή ροή πληροφοριών ξεκίνησε μετά τη δημοσιοποίηση του ονόματος της εταιρίας…
Το DP λοιπόν πληροφορείται ότι η δεύτερη αμερικανική πρόταση αφορά όντως κοινοπραξία η οποία έχει επικεφαλής τους Gibbs & Cox. Η πρόταση δεν αφορά μόνο τη ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών, αλλά υπερδιπλάσιο αριθμό ώστε η πρόταση να είναι οικονομικά ελκυστική. Δηλαδή, περισσοτέρων και διαφορετικού εκτοπίσματος πλοίων.
Η δε συνολική πρόταση διαπραγματεύεται την αναγέννηση του συνόλου της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Το σίγουρο είναι ότι η κοινοπραξία δεν εμφανίστηκε ξαφνικά, αλλά κατέθεσε την πρώτη πρόταση συνεργασίας το 2019, όταν είχε επισκεφθεί την Ελλάδα ο επικεφαλής του σχεδιαστικού γραφείου.
Κατά την παραμονή του είχε περιηγηθεί περισσότερα των δυο κύριων ναυπηγείων, του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας. Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε επισκεφθεί και τα ναυπηγεία στο Νεώριο της Σύρου και αυτά της Χαλκίδας!
Όσον αφορά τις φρεγάτες, η πρόταση είναι για πλοίο με βάση τη σχεδίαση των Arleigh Burke, πιο μικρού όμως εκτοπίσματος. Θα μπορούσε κάποιος να εικάσει ότι η πρόταση βρίσκεται κοντά στην ισπανική σχεδίαση των ισπανικών κλάσης Alvaro de Bazan της Navantia, όμως αυτό μένει να αποδειχθεί.
Ωστόσο, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η πρόταση αυτή δεν είναι απλή και δεν είναι τυχαίο ότι η κύρια πλευρά που αντιδρά με αμηχανία φέρεται να είναι η αμερικανική! Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν πως όταν η πρόταση περιήλθε σε γνώση της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα η υποδοχή της δεν ήταν και ακριβώς αυτό που θα περιγραφόταν ως “με ανοιχτές αγκάλες“! Φέρονται να υπήρξαν μάλιστα και έντονοι διάλογοι και συνδιαλέξεις για το θέμα.
Ίσως η “γεωπολιτική προσέγγιση” του ζητήματος που είναι εμφανής τόσο από αμερικανικής όσο και από ελληνικής πλευράς με επίκεντρο την πρόταση για τις MMSC της Lockheed Martin, να “αποσταθεροποίησε” την κατάσταση.
Να σημειωθεί ότι και μόνο εκ των ενεργειών του στη δημόσια σφαίρα, συνάγεται ότι ο Αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ έχει ρίξει το -διόλου ευκαταφρόνητο- διπλωματικό του βάρος υπέρ της υποψηφιότητας της Lockheed Martin και συμπληρωματικά της ΟΝΕΧ του Πάνου Ξενοκώστα που ελέγχει τα ναυπηγεία Νεωρίου και βρίσκεται στη διαδικασία απόκτησης της ιδιοκτησίας των Ναυπηγείων Ελευσίνας.
Τα πράγματα όμως στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι απλά και η ρητορική περί “γεωπολιτικής προσέγγισης” δεν τυγχάνει της ίδιας βαρύτητας με την αντίστοιχη στην Ελλάδα. Το “μυστικό” στην όλη υπόθεση είναι η διατύπωση που έχει επιλέξει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στην LOR (Letter of Request) που έχει αποστείλει στις ΗΠΑ προ τριών περίπου εβδομάδων και αναμένει την απάντηση του Πενταγώνου, δηλαδή της αμερικανικής κυβέρνησης εντός 60 ημερών.
Εάν η φρασεολογία δηλαδή αναφέρεται γενικώς και αορίστως σε αίτημα κατάθεσης αμερικανικής πρόταση για “φρεγάτα πολλαπλού ρόλου” ή κατονομάζεται η MMSC της Lockheed Martin! Η εικόνα που έχει το DP θέλει την πρώτη εκδοχή της αόριστης φρασεολογίας να έχει επιλεγεί. Περί αυτού όμως δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση. Γιατί είναι όμως σημαντικό αυτό;
Διότι εάν δεν ζητάμε ως Ελλάδα συγκεκριμένα πρόταση για τις MMSC, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, ότι η Gibbs & Cox απευθύνθηκε στις αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες (πιθανότατα και στο NIPO – Navy International Programme Office, δηλαδή το Γραφείο του αμερικανικού Ναυτικού για τα διεθνή προγράμματα) και θα ενημέρωσε ότι έχει πρόταση για το ελληνικό πρόγραμμα, της οποίας επιθυμεί την ένταξη στην απάντηση της ελληνικής LOR!
Όταν οι συνεργασίες είναι διακρατικές μέσω FMS (Foreign Military Sales), εμπλέκεται το αμερικανικό Πεντάγωνο και αντίστοιχα ο Κλάδος του προς πώληση υλικού ή κύριου οπλικού συστήματος που θα πιστοποιήσει την καλή εκτέλεση όσων θα περιγραφούν στη σύμβαση, θα παρέχει τις σχετικές εγγυήσεις, κ.λπ. Τόσο απλά…
Για να επιμένουν όμως οι πληροφορίες ότι η πρόταση της Gibbs & Cox έχει φθάσει από τον περασμένο Φεβρουάριο τουλάχιστον στην αμερικανική πρεσβεία, δύο τινά συμβαίνουν: Είτε το Πεντάγωνο αρνήθηκε να τη συμπεριλάβει στην απάντηση της LOR και η εταιρία την έστειλε στην αμερικανική πρεσβεία να την καταθέσει στο ΥΠΕΘΑ, είτε η LOR έχει φθάσει και περιέχει δύο δυνατότητες για την Ελλάδα!
Υπάρχουν όμως και αναφορές ότι η κοινοπραξία του κορυφαίου σχεδιαστικού γραφείου δηλώνει πολύ δυσαρεστημένη με τις εξελίξεις. Από τη στιγμή που είχε προσεγγίσει την ελληνική πλευρά από το 2019 χωρίς ιδιαίτερη ανταπόκριση, θα μπορούσε να είναι αιτία έκφρασης δυσαρέσκειας. Όμως, το πιθανότερο είναι η δυσαρέσκεια να αφορά την υπό εξέλιξη διαδικασία!
Κάποιες πηγές μάλιστα μιλούν για το ενδεχόμενο νομικών ενεργειών για την προστασία των συμφερόντων των μετόχων και αυτό δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ελαφρότητα από την ελληνική πλευρά! Εάν κατανοούμε ορθώς το ζήτημα, οι νομικές ενέργειες δεν έχουν βάση για να γίνουν ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης. Άρα θα αφορούν την αμερικανική Δικαιοσύνη.
Εάν ισχύουν λοιπόν οι πληροφορίες, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το Πεντάγωνο αρνήθηκε να συμπεριλάβει την πρόταση της Gibbs & Cox στην απάντηση της ελληνικής LOR! Οπότε, η κοινοπραξία θα μπορούσε να αντιδράσει νομικά ζητώντας να δικαιωθεί για τη μη συμπερίληψη της πρότασής της στην LOR. Κι εδώ είναι η παγίδα ελλοχεύει ένας κίνδυνος για την ελληνική πλευρά…
Έστω ότι όλα κινούνται με διαδικασίες “εξπρές” και επικρατώντας ο περιώνυμος γεωπολιτικός παράγοντας φέρει επικράτηση της αμερικανικής επιλογής για το Πολεμικό Ναυτικό, μπορεί άραγε η τυχόν νομική αντίδραση της Gibbs & Cox να καθυστερήσει την απάντηση στην ελληνική LOR που έχει περιθώριο 60 ημερών για να παραδοθεί;
Αυτό θα ήταν δυνητικά ζημιογόνο για την Ελλάδα, καθώς η καθυστέρηση ένταξης των όποιων νέων μονάδων επιφανείας θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Χωρίς κανείς να μπορεί να υπολογίσει και την επιπρόσθετη δαπάνη χρόνου για τη ναυπήγηση κάποιων στα ελληνικά ναυπηγεία. Άρα, καλό θα ήταν η ελληνική πλευρά να ασχοληθεί σοβαρά και να παρακολουθήσει το θέμα, προτού τρέχουμε εκ των υστέρων… χωρίς να φτάνουμε.
Ποιος είναι ο λόγος όμως του τόσο ζωηρού ενδιαφέροντος της Gibbs & Cox και των ναυπηγείων – μελών της κοινοπραξίας για το ελληνικό πρόγραμμα; Ιδού η απορία! Η αίσθηση του DP είναι ότι το θέμα των ελληνικών φρεγατών έχει γίνει “πιόνι στη σκακιέρα” του σφοδρού ανταγωνισμού στη ναυπηγική βιομηχανία των ΗΠΑ…